วิวาห์ลวง บ่วงอสรพิษ
ซาบซึ้งตรึงใจ
วิวาห์ลวง บ่วงอสรพิษ
ซาบซึ้งตรึงใจ
Klakawii
เกมริษยาที่อยากทำร้ายทำลายคนที่พรากความรักของตัวเองไปให้ได้รับกับความเจ็บปวด ได้รับรู้ถึงรสชาติของการสูญเสียความรัก ทั้งเขาและหล่อน รวมไปถึงคนรอบข้างจึงกลายเป็นเหยื่อของอสรพิษอย่างไม่รู้ตัว
  • 20 ตอน
  • 4,857
นิยายโดย
  • 25 คนติดตาม
บทนำ

หญิงสาวขยับตัวอย่างอึดอัดเหมือนมีอะไรบางอย่างหนักอึ้งอยู่บนตัวหล่อน ทำให้รีบเปิดเปลือกตาขึ้นแล้วกะพริบหลับลงไปอีกคิดทบทวนว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างเมื่อคืน ใช่สินะ หล่อนเพิ่งเข้าพิธีวิวาห์กับ อธิป พิพัฒนวัติ ไปหมาดๆ คืนที่ผ่านมาก็เป็นคืนเข้าหอของหล่อนกับเขา และเขาก็หลับไปก่อนหล่อนเสียอีก เมื่อคิดได้ว่าอะไรเป็นอะไร ทำให้หล่อนพยายามจะลุกขึ้น แต่รู้สึกว่ามันไม่ได้ง่ายเอาอย่างที่คิดรู้สึกช่วงหน้าท้องหนักอึ้งพิกล แล้วมือเล็กก็สัมผัสไปโดนแขนหนาใหญ่ที่วางพาดมายังเอวขอดของหล่อน

หญิงสาวจับแขนของเขาสลัดออกจากตัวอย่างรุนแรง ทำให้เขางัวเงียขึ้นมาอย่างงงๆ และไม่ทันที่จะได้คิด ร่างของเขาก็กลิ้งหล่นตุ๊บไปยังพื้น คราวนี้ความงัวเงียที่มีอยู่กลายเป็นตื่นตัวขึ้นมา

“ปัฐน์!” เขาเรียกคนที่เอาแต่มองตัวเองใต้ผ้าห่มเสียงเข้ม ดวงตาแดงก่ำที่มองมาที่เขาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ

“หมอนข้างฉันไปไหน?”​ หล่อนโวยวายตามมาเช่นกัน เขารีบลุกขึ้นแล้วก็รับรู้ว่าหมอนใบเขื่องลอยมาโดนใบหน้าของเขาเต็มๆ หญิงสาวโมโหจนเลือดขึ้นหน้าเมื่อมองเห็นหมอนข้างวางแอ้งแม้งอยู่ยังพื้นห้อง ซึ่งมีแต่เขาคนเดียวเท่านั้นที่จะทำแบบนี้ เขากำลังเอาเปรียบหล่อน

ชายหนุ่มเท้าเอวหนามองมายังคนที่ถือหมอนอีกใบไว้คอยท่า เหมือนพร้อมออกรบเต็มที่ แต่เขาก็พอจะเข้าใจในความโมโหของอีกฝ่าย เพราะเมื่อคืนหลังจากที่เขาหลับไปก่อนเจ้าสาวของตัวเองไม่นานนัก มือหนาก็ควานหาร่างบอบบางของใครสักคนแล้วก็ต้องหงุดหงิดเพราะเจอเอาหมอนข้างเข้าแทน ทำให้รู้สึกหมั่นไส้คนที่จัดการเรื่องที่นอนหมอนมุ้งแบบนั้น เขาจึงจับหมอนข้างทิ้งขว้างมันออกไปแล้วขยับกายเข้ามานอนก่ายกอดพร้อมกับแอบหอมเอาแก้มนวลนั้นเบาๆ เจ็บใจตัวเองที่เมามายแล้วหลับก่อนเจ้าสาวที่เอาแต่อ้อยอิ่งอาบน้ำเนิ่นนาน ไม่งั้นคืนเข้าหอที่ผ่านมาเขาคงไม่ปล่อยให้หล่อนได้กอดหมอนข้างแทนเขาแบบนี้หรอก แล้วเขาก็หลับต่อมาจนถึงเช้าและเจอศึกเอาในตอนนี้

“อย่าคิดทำอะไรฉันนะ ไม่งั้นฉันแจ้งความเอาคุณเข้าตารางแน่” หล่อนขู่เขาเสียงสั่น ถึงแม้ว่าเสื้อผ้ายังอยู่ครบชุดและไม่รู้สึกว่าตัวเองสึกหรออะไร

“อ้อจะมีผัวทั้งทีก็ต้องวิ่งโล่ไปบอกตำรวจทั้งโรงพักเลยใช่ไหม?”​ เขาเถียงคืนอย่างขบขันในความคิดไม่เอาไหนของหล่อน พร้อมกับดึงไทค์ออกจากลำคอที่เขาสวมใส่ทั้งชุดเจ้าบ่าวนอน

หญิงสาวแทบกรี๊ดกับคำพูดโต้ตอบของเขา “ผู้ชายบ้า” หล่อนแหวเข้าให้แล้วก็อดขว้างหมอนในมือไปยังใบหน้าของเขาอีกครั้งไม่ได้ หากแต่ครั้งนี้เขาเตรียมพร้อมที่จะรับมันไว้และเขาก็รับมันได้ดีเสียด้วย

“คุณนะสิบ้าตำรวจโรงพักไหนจะรับแจ้งความเจ้าสาวนอนกับเจ้าบ่าวตัวเอง..” เขายังคงพูดต่อ

“ปากคุณมันเป็นยังงี้นี่เองพ่อคุณถึงได้ต้องหาคนมาแต่งงานด้วย เพราะคงไม่มีปัญญาหาผู้หญิงแต่งงานเองได้หรอกในชาตินี้” หล่อนว่าเขาอย่างเจ็บๆ แสบๆ ไม่คิดว่าจะต้องมาแต่งงานกับคนแบบนี้ได้

“แล้วไง คุณดีแค่ไหนกันเห็นแก่เงิน สินสอดเยอะหน่อยก็รีบลาออกจากงานมาแต่งเลยทันทีเหมือนกันนั่นแหละ โธ่แกล้งทำเป็นเล่นตัว” หญิงสาวกัดปากตัวเองแน่น

“ฉันเคยบอกคุณแล้วไงว่าไม่ได้แคร์เงินสินสอดอะไรนั่นหรอกนะ”

“ไม่เห็นแก่เงิน แล้วเห็นแก่อะไรกันล่ะ?​ ความหล่อของผมงั้นสิ? หรือคิดว่าตัวเองจะได้สมบัติสักครึ่งหนึ่ง?”

++++ เรื่องนี้อยู่ในระหว่างการเขียน ดำเนินเรื่องมาได้กว่า 50% แล้ว จะทำการอัพและรีไรท์ไปด้วยก่อนลงอีบุ๊กเต็ม ติดตามนิยายของฟ้าสีรุ้งทั้งใน Meb.com และ hytexts.com ได้ค่ะ เรื่องเงาหงส์ เรื่องพันธะสวาท ตรวนเสน่หา 1,2 เรื่องไฟในเพลิง ค่ะ ขอบคุณทุกการติดตามและคำติชมค่ะ (ติเบาๆ นะคะ อย่าติแรงมาก เพราะงานเขียนเป็นจินตนาการของนักเขียนค่ะ และใช้เวลาเขียนนานพอสมควรกว่าจะได้เรื่องราวออกมาแต่ละเรื่อง อาจจะไม่ถูกใจนักอ่านบางท่าน ต้องขออภัย ถ้าไม่ชอบก็เปิดผ่านไปค่ะ เพื่อไม่ให้เสียอารมณ์กัน)