กระต่ายไรัจันทร์
การกลับมาของเขาในครั้งนี้ ไม่ได้ต้องการความรัก หรือแย่งชิงเธอคืนมา... ผู้หญิงไร้ค่า
หากแต่เขาต้องการแก้แค้นเพื่อสนองความเจ็บปวดเจียนตายที่เธอได้มอบให้ต่างหาก
“กระต่ายใจง่ายเองค่ะ... อย่า... อย่าโทษพี่ธามเลย”
“แกไม่อายผู้หญิงบ้างเหรอ!”
“จะอายทำไม! คนไม่มีเงินก็เหมือนคนไร้ค่าอยู่แล้ว คนเดี๋ยวนี้เขาวัดกันที่เงินไม่ใช่เหรอ!” ธามพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน ทั้งยังเหยียดยิ้มอย่างดูแคลน
วันนี้เธอจะได้รู้จักตัวตนของเขาจนอยากจะกลั้นใจตาย!
“แกไม่ควรเอาเรื่องในอดีตมาตัดสินปัจจุบัน”
“ก็เพราะอดีตสอนผมมาแบบนี้ แล้วทำไมจะเอามาตัดสินปัจจุบันไม่ได้”
ศศิชาถึงกับสะอื้น เรื่องราวในอดีตไม่เคยจางหายไปจากความคิดของเขาแม้แต่น้อย ที่ผ่านมาคืออะไร... เขาใจไม้ไส้ระกำถึงขนาดเสแสร้งแกล้งทำเพื่อให้เธอติดบ่วง
โดยที่เธอ... ใช้หัวใจแลกกับเขา
หญิงสาวสะอื้นไห้จนน่าเวทนา
“ยังไงเสียแกก็ต้องรับผิดชอบหนูกระต่าย แกต้องแต่งงานกับเธอ!”
“รับผิดชอบอะไรกัน แค่ให้ที่อยู่ที่กินนี่ก็ถือเป็นบุญคุณมากพออยู่แล้ว อย่าให้ความสำคัญกับผู้หญิงที่เอาตัวเข้าแลกกับเงินเลยครับคุณพ่อ ลองเราไม่รวยไม่มีเงินให้เธอ คุณพ่อคิดว่าเธอจะถ่อมาถึงที่นี่เหรอ ดีไม่ดีก็คงหาผู้ชายหน้าโง่ หรือเสี่ยดีๆ สักคนไว้ปรนเปรอ เพราะคนอย่างเธอมันก็ตีค่าของคนด้วยเงินเท่านั้น!”
“ไม่จริง... กระต่ายรักพี่ธาม” ศศิชาแย้งเสียงเครือสะอื้น ร้องไห้น้ำตารินแต่กลับไม่สะเทือนความรู้สึกเธอแม้แต่น้อย
“รักเหรอ... เธอหลอกฉันเหมือนเมื่อหลายปีก่อนไม่ได้แล้วกระต่าย เธอมันมารยา!”
ธาม
มองโลกในแง่ดี จิตใจดี รักเดียวและมั่นคงต่อผู้หญิงของเขา
แต่นั่นคืออดีตไปแล้วเพราะปัจจุบัน เขาจะทำทุกอย่างที่จะให้เธอเจ็บปวดยิ่งกว่าที่เขาเจ็บ
ศศิชา (กระต่าย)
มั่นคงในรักและยังคงรอเขาไม่ว่าจะในอดีตหรือปัจจุบัน
จะถูกเกลียดหรือชิงชังเธอจะยืดอกรับมันเพราะไม่อาจโยนความผิดให้กับผู้ให้กำเนิดได้
กระต่ายไรัจันทร์