บทนำ

เสียงดนตรีดังคลอเบาๆในคลับหรูย่านทองหล่อ ที่เป้นห้องv.i.p ระดับๆเบิลโกล

ร่างอวบอัดของนางแบบและดาราสาวชื่อดังระดับแถวหน้าค่อยๆผสมบางอย่างลงในเครื่องดื่มให้กับชายหนุ่มร่างหนาสูงใหญ่ราวๆ189ซ.ม.เห็นจะได้หน้าตาเขาออกไปทางลูกเสี้ยวเสียละมากกว่าผมดกสีน้ำตาลอ่อนคิ้วเข้มก็สีเดียวกันจมูกโด่งคมเป็นสันได้รูปจนสาวๆบางคนอิจฉาดวงตาสีเขียวมรกตเริ่มหวานฉ่ำปลือ

กระดุมที่ถูกปลดลงมาสามเม็ดทำให้ เมลิษากืนน้ำลายลงคออย่างแสนฝืดคอเพราะสังคมเธอก็เจอผู้ชายมามากมายแต่ "โดมินิก อนันธกานต์" คนนี้มีฟีโรโมนและเสน่โดยไม่ต้องปรุงแต่งมันเลย...

ขนหน้าอกสีน้ำตาลอ่อนเรียงตัวสวยเซ็กซ์ซี่เป็นบ้า ขาวยาวๆนั่นนั่งพาดสบายๆบนโต๊ะกระจกที่วางกับแกล้มและเหล้ายี่ห้อหรูที่แค่ฟังซื่อคนไม่รวยจริงก็อย่าได้ไปแตะเชียว....

"อีฟไหนว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยอย่างไรละครับ นี่เรานั่งมาเกือบชั่วโมงแล้วนะครับไม่เห็นอีฟจะคุยธุระของคุณมาเสียที่นี่ก็ดึกมากแล้วผมไม่ชอบกลับบ้านดึกๆคุณยายท่านจะเป็นห่วง"

"แหม...คุณยายหรือภรรยาที่เพิ่งแต่งงานกันแน่ค่ะที่จะว่าเอานะคะ"

หญิงสาวเจ้าบทบาทรีบดักคอชายหนุ่มทันที

"เหมียวเขาไม่เกี่ยว!"

เมื่อหญิงสาวพาดพิงถึงภรรยาสาวที่คุณยายจัดการหามาให้ด้วยเหตุผลง่ายคือเขามันลูกชายคนเดียวและอายุก็34ปีแล้วควรแต่งงานแต่งการมีครอบครัวมีลูกสืบสกุลเสียที่ท่านใช้ไม้เด็ดที่ว่ายาย78ปีแล้วจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้อยากอุ้มเหลนก่อนตาย....เพราะฉนั้นการที่ชายหนุ่มจะยอมๆตามใจตนแก่ๆและญาติผู้ใหญ่คนเดียวที่โดมินิกยังคงเหลือเป็นโลกใบนี้

เขาจึงจำใจแต่งงานกับหลานสาวของหนึ่งในบรรดาคนที่เช่าที่นาของยายเขาทำมาหากินมานานก่อนเขาเกิดเสียอีก

"ดวงกมล" หรือเหมียวไม่ได้สวยบาดจิตรแต่เธอก็น่ารักในแบบสาวบ้านนอกทั่วๆไป

นึกแล้วก็ขำดีแต่งงานมาเขาสองอาทิตย์เขากับเธอยังไม่ได้เริ่มขบวนการผลิตเหลนตามที่คุณยายเขาหวังนักหวังหนา

แต่ยามนี้ชายหนุ่มที่รวยติดอันดับต้นๆของโลกกำลังจะตกเป็น"เหยื่อ"ให้แม่ปลาช่อนสารพัฒพิษเข้าเสียแล้ว

แผนเธออ้อนให้เขามาดืมด้วยกันเพื่อปรึกษาปัญหาชีวิต ที่เธอแมคขึ้นมาเองทั้งหมด!

เป้าหมายคือมอมยาปลุกเซ็กซ์ขนาดใหม่ที่เพื่อนสาวในวงการเดียวกันให้มาเพราะเธอคนนั้นก็ใช้มันกับลูกรองนายกจนได้เป็นสะใภ้ตระกูลดังสมใจ และ เมลิษาก็หวังว่าตนจะยัดตัวเองไปเป็นเมียพ่อเศรษฐีระดับโลกเช่นเขามีกคนแล้วเธอจะหาโอกาส

ถีบยายเมียบ้านนอกคอกนาของเขาให้กลับไปเลี้ยควายอย่าดิมให้ได้

ทั้งหล่อรวยเพอร์เฟคเสียขนาดนี้ปล่อยหลุดมือไปเธอก็โคตรจะโง่บรมเชียวแหละ...

"ดื่มนี่อีกสองสามแก้วสิค่ะผ่อนคลายก่อนค่อยมาคุยเรื่อง...ของเราต่อ"

ไม่พูดเปล่าหญิสาวแทบขึ้นไปเกยบนตักชายหนุ่มมือประคองแก้วที่บรรจุน้ำสีอำพันและยาที่เธอค่อยๆเติมมันลงไปทุกๆแก้วที่โดมินิกดื่ม บรรจงป้อนให้ชายหนุ่มดืมจนหมดแก้ว...