จางลี่นั่งสงบเสงี่ยมอยู่บนเตียงในห้องพักรับรองแขก นางกุมมือเข้าหากันแน่น หัวใจเต้นระทึก สมองกำลังครุ่นคิดเพื่อหาทางเอาตัวรอด จะทำเยี่ยงไรดีจางลี่ นางถามตัวเองในใจ สติสั่งให้นางยังนั่งสงบเงียบเอาไว้ให้มากที่สุด นึกย้อนไปถึงก่อนหน้านั้น ก่อนที่นางจะถูกหลอกมาขายหอนางโลม นางเป็นลูกคุณหนูผู้สูงศักดิ์ มีฐานะ ชาติตระกูลที่ดี ถ้าหากบิดาไม่เสียชีวิต และมารดาเลี้ยงคิดร้าย นางคงได้แต่งงานกับคู่หมายและออกเรือนไปแล้ว แม้จะไม่ได้เจอคู่หมั้นของตัวเองนานแล้ว แต่จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ เคยเจอกัน ก้งเยว่เป็นคู่หมั้นที่น่ารัก ปกป้องและดูแลเธอตั้งแต่เด็ก เสียงประตูห้องที่เปิดเข้ามากระชากเอาความคิดมากมายในหัวของจางลี่ออกไป นางไม่กล้าเงยหน้ามองคนที่กำลังเดินเข้ามาในห้องพัก แต่ร่างสูงที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าต่างก็ทำให้นางต้องเงยหน้ามอง เขาไม่เห็นดวงหน้าของนางเพราะมีผ้าปกปิดเอาไว้ แต่นางสามารถมองผ่านเนื้อผ้าบางเบาไปเห็นเขาได้ เขาหันมามอง นั่นทำให้จางลี่ได้เห็นใบหน้าหล่อเหลาของแขกคนแรกของเธอได้อย่างชัดเจน นั่นทำให้ดวงตาของนางเบิกกว้าง ตั้งแต่โดนหลอกมาขาย นางก็ไม่เคยโวยวายให้ตัวเองต้องเจ็บตัว แต่พยายามเอาตัวรอดแกล้งป่วยมาหลายวันจนวันนี้ต้องรับแขก แม่เล้าคนงามนามว่าอ้ายเหม่ยมีวิธีการพูดจาที่โน้มน้าวให้นางขายตัว แต่จางลี่ไม่ได้คล้อยตาม แกล้งทำเป็นเออออไปแบบนั้นเอง “พระจันทร์คืนนี้สวย” เสียงทุ้มที่ดังขึ้นทำให้จางลี่ขยับตัวเล็กน้อย พิศมองใบหน้าของหนุ่มรูปงามอีกครั้ง ชายหนุ่มตรงหน้ามีใบหน้าสวยยิ่งกว่าอิสสตรีเสียอีก หากว่าเขาแต่งเป็นหญิงน่าจะงามกว่าหญิงเสียอีก “เจ้ามีชื่อเสียงเรียงนามว่ากระไร” ก้งเยว่เอ่ยถาม โบกพัดในมือไปมาพร้อมด้วยรอยยิ้ม ท่าทางของเขาเป็นคุณชายสูงศักดิ์ และไม่ได้มีอาการกระเหี้ยนกระหืออยากจะเที่ยวหอนางโลมเหมือนชายอื่นที่เคยเห็น เข้ามาในห้องก็เอาแต่มองพระจันทร์ เดินไปเดินมาแล้วก็ชวนคุยอย่างเป็นกันเอง อารมณ์ของเขาดูสุนทรีย์เหลือเกิน

เขาอยากหาแม่ให้ลูกเลยต้องมีแผนการกันหน่อย ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “พี่เชนชอบดุน้องวินจังเลยค่ะ เราต้องค่อยๆ พูดดี ๆ กับเด็กนะคะ” แก้วการะเกดตำหนิเชนออกมาตรงๆ “พี่ขอโทษครับ บางทีพี่คิดต้องหาแม่ให้น้องวินจริง ๆ แล้วสิครับ เพราะผู้หญิงมีความอ่อนโยนกว่าผู้ชายแล้วก็ดูแลลูกได้ดีกว่า” ประโยคนั้นของเขาทำให้เธอหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู

เพราะหลานชายผิดหวังในความรักจนไม่อยากมีเมียอีก ธารจึงต้องหาผู้หญิงสักคนมาอุ้มท้อง เพื่อให้มีทายาทสืบสกุล แต่พ่อหลานชายตัวดีเกลียดผู้หญิงเข้าไส้ แล้วท่านจะทำอย่างไรดี ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “โอ๊ย! คุณทิวเขา หนึ่งเจ็บนะคะ” เธอร้องด้วยความเจ็บเมื่อโดนเขาผลักเข้ามาในกระท่อมจนร่างเซล้มลงกับพื้นกระท่อมไม่เป็นท่า “ปั๊มลูกกัน” คนห่าม ๆ ทำเอาเธออ้าปากค้างตาโต “คุณทิวเขา คุณพูดอะไรคะนี่” “ก็คุณป้าบอกให้มีลูก เราก็มีลูกให้ท่านกัน นี่ฉันช่วยเธอหาเงินแล้วไง” “ไม่นะคะ” หนึ่งธิดากรีดร้องสุดเสียง แต่ทิวเขาไม่ได้สนใจ เขากดร่างเธอไปบนเตียงกว้าง ก่อนจะซุกหน้าเข้าไปหา เธอตัวสั่น พยายามดิ้น มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ ถ้าเขายังไม่พร้อมและเธอยังไม่เต็มใจ ก็ควรที่จะคุยกันด้วยดี ธารเองก็ไม่ได้บังคับเขาหรือบังคับเธอ ท่านแค่เสนอตามประสาคนป่วยที่อยากอุ้มหลานสักคนเท่านั้น ดูเหมือนว่าความคิดมากมายในหัวของเธอจะถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัว แคว่ก! เสียงเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นทำให้เธอกรีดร้องสุดเสียง แต่เขาตะปบปิดปากของเธอเอาไว้ “เธอจะกรีดร้องให้คนในไร่แห่กันมาดูเหรอว่าเราทำอะไรกันอยู่” ประโยคของเขาทำให้เธอส่ายหน้าไปมา คนป่าเถื่อนเช่นเขาไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่ ๆ หนึ่งธิดาหัวใจเต้นรัวเร็ว เธอพยายามหาทางเอาตัวรอด แต่คิดจนสมองแทบแตกก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ถ้าหนีไม่รอดก็ต้องพูดให้เขาใจเย็นลงกว่านี้ เธอไม่อยากโดนเขาข่มขืนในวันแรกของการตกเป็นเมียเขาหรอกนะ เมื่อเธอสงบลงเขาก็ปล่อยมือจากปากน้อยของเธอ “ถ้าหนึ่งยอมคุณ คุณจะไม่ทำรุนแรงใช่ไหมคะ” ประโยคต่อรองของเธอ ทำให้ทิวเขาหัวเราะลั่นกระท่อม เขามองเธออย่างเหยียดหยาม นั่นทำให้หนึ่งธิดาหน้าชา “คุณหัวเราะอะไรคะ” “ฉันมองคนไม่ผิดจริงๆ แกล้งทำเป็นดีดดิ้นไม่อยาก แต่สุดท้ายเธอก็อยากให้ฉันเอา จะได้มีลูก จะได้ท้อง จะได้ฮุบสมบัติของคุณป้า” “หนึ่งไม่เคยคิดแบบนั้นเลยนะคะ” “อย่ามาโกหกหน้าตาย ฉันเคยเห็นผู้หญิงโกหกหน้าตายแบบเธอมาแล้ว อย่าคิดว่าฉันไม่ได้ยินนะว่าเธอใช่เล่ห์เหลี่ยมออดอ้อนขอทรัพย์สินของคุณป้าครึ่งหนึ่งหลังจากยกให้การกุศล ฉันเป็นหลานชายของท่านทั้งคน แต่คุณป้าคิดจะยกสมบัติให้การกุศล ยกสมบัติให้เธอ เป็นเรื่องตลกสิ้นดี” เขาหัวเราะออกมา ทำให้หนึ่งธิดาหน้าชาหนักกว่าเดิม “หนึ่งไม่เคย” “เลิกโกหกแล้วมาทำลูกกันให้สมใจเธอกับคุณป้าจะดีกว่า แต่อย่าหวังเลยนะว่าฉันมีลูก ฉันจะให้เธอแตะต้องลูกอีก ลูกของฉันจะต้องไม่มีแม่หิวเงินอย่างเธอ”

เขาคือผู้ชายที่น่ารักที่เข้ามาในชีวิตในช่วงที่เธอกำลังอกหัก เขาค่อย ๆ ทำให้เธอได้รู้ว่าความรักมีจริง และคนจริงใจก็มีอยู่จริงเช่นกัน

เขาคือเจ้านายมาดดุ เพื่อนบ้านแสนใจดี และสามีที่น่ารัก

เธอตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมึนงงเพราะตกเป็นเมียของเขาเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา เธอแอบชอบเขาเพราะเขาเป็นเพื่อนที่ดีของพี่ชาย แต่ไม่ใช่ในลักษณะนี้สิ รุจิรดายิ่งตกใจจนแทบช็อกเมื่อพี่ชายโอนบ้านและที่ดินใช้หนี้ให้ชนะเทพ เพื่อนสนิทที่แสนดี แถมเขายังยกเธอให้เป็นเมียของชนะเทพ ทำให้เธอตกอยู่ในสถานะเจ้าสาวใช้หนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เขาแอบรักเธอมานาน จนต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง

ในวันที่เธอกำลังตั้งครรภ์ชีวิตน้อยๆ อันเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา เขากลับไล่เธอออกจากชีวิตเหมือนผู้หญิงไร้ค่าคนหนึ่ง เธอรักเขานั้นคือเรื่องจริง แต่เขานั้นรักเธอจริงตามปากพูดไหม เธอชักไม่แน่ใจ เพราะแค่ความไว้วางใจที่จะสืบหาความจริงเขากลับไม่ทำ เธอทิ้งทุกอย่างเพื่อยอมเป็นเมียลับให้แก่เขา ยอมให้แม่และน้องของเขาโขกสับสารพัด หากเขาไม่เห็นค่า เธอก็พร้อมที่จะเดินออกมาไม่เหลียวหลัง แต่หากในวันที่เธอเข้มแข็ง ยืนหยัดได้ เขากลับมาอีกครั้งพร้อมขอโอกาส และครั้งนี้เธอไม่ใช่คนที่เป็นฝ่ายถูกเลือก แต่เธอจะเป็นฝ่ายเลือกว่าจะตัดสินใจเช่นไร และเธอจะไม่ยอมให้เขาทำร้ายเธอเป็นครั้งที่สองอีก ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “มีที่หมายใหม่เร็วดีนะ นายเข้มคงชั่วคราวเพราะไม่รวยเท่านายพีรพลอะไรนั่นสินะ” ประโยคที่พูดขึ้นลอย ๆ ทางด้านหลังทำให้เธอหันขวับไปมอง ก่อนที่พรนัชชาจะเดินหนีออกไปจากหน้าห้องน้ำ ไม่อยากเสวนากับคนแบบเขาอีก แดนไทยตามมากระชากแขนของเธอเอาไว้ พรนัชชาก็สะบัดจนหลุด “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน” ประโยคแสนห่างเกินนั้นทำให้แดนไทยหน้าตึง “ทำไมพูดกับผัวเก่าห่างเหินขนาดนั้นล่ะ” แดนไทยเอ่ยถามอย่างเยาะหยัน “ก็แค่ผัวเก่า เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว” เธอตอกกลับพลางเชิดหน้าขึ้น อย่างเย่อหยิ่ง แดนไทยถึงกับชะงักไป เพราะเธอดูเปลี่ยนไปมาก “ตกลงจะเอาคนนี้เหรอ แต่จริง ๆ ฉันก็รวยไม่แพ้นายพีนี่นะ ถ้ายอมมาเป็นนางบำเรอของฉัน ฉันจะให้มากกว่ามัน ให้แบบถึงใจทั้งเรื่องเงินและเรื่องบนเตียง ไม่ต้องลักลอบไปหานายเข้มอีก” เพี้ยะ!!! เสียงเพี้ยะดังขึ้น ใบหน้าของแดนไทยหันไปตามแรงตบ “นี่เธอกล้าตบฉันอย่างนั้นเหรอ” “นี่ยังน้อยไปกับปากโสโครกอย่างคุณ ฉันตัดสินใจถูกแล้วที่เดินออกมาจากชีวิตของคนที่ไม่เห็นคุณค่าของฉัน คุณรู้จักฉันมานานหลายปีแล้วแต่คุณไม่รู้จริงๆ น่ะเหรอคุณแดนไทยว่าฉันเป็นคนยังไง” “ฉันเคยคิดว่าเธอดีไง เลยเชื่อว่าเธอเป็นคนดี แต่ใจของคนเรายากแท้หยั่งถึง ความดีที่แสดงออกมาอาจจะเป็นการเสแสร้งแกล้งทำก็ได้ไม่ใช่เหรอ ฉันเชื่อในสิ่งที่เห็น ถ้าฉันไม่เชื่อนี่แหละแสดงว่าฉันทั้งบ้าและโง่”

เธอเป็นพยาบาลสาวที่ดูแลคุณแม่ของเขา ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลยว่าแม่ของเขาบังคับให้เขาแต่งงานกับเธอ เขาจึงโทษว่าทุกอย่างเป็นความผิดของเธอ เธอยุแยงมารดาของเขาเพราะอยากจะฮุบสมบัติเลยอยากเป็นเมียของเขาจนตัวสั่น เขาจึงจะต้องจัดการผู้หญิงหิวเงินอย่างเธอ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน บัวชมพูเดินออกมาด้านนอก เพื่อจะถามว่าเพชรต้องการอะไรบ้าง เธอจะได้จัดการให้เขา แต่ยังไม่ทันได้ถามอะไร เขาก็เดินเซ ๆ เข้ามาหาแถมยังทำท่าจะล้ม เธอจึงต้องรีบเข้าไปประคองเขาเอาไว้ กลิ่นเหล้าฉุนกึกกับการกอดรัดที่แน่นถนัดของเขาทำให้เธอต้องเบือนหน้าหนี “คุณเดินไหวไหมคะ” เธออยากทิ้งให้เขานอนอยู่ตรงนี้ แต่ทำไม่ได้เพราะเขาเมามาก ขืนนอนอยู่ตรงนี้คงจะโดนยุงรุมกัดเป็นไข้เลือดออกแน่ ๆ รับปากคุณพาลินเอาไว้แล้ว เลยต้องประคองเขาไปที่ห้องแทน “คราย...” คนเมาเอ่ยถาม พลางหรี่ตามอง “บัวเองค่ะ คุณเพชรเดินดีๆ หน่อยสิคะ” เธอประคองเขาด้วยอาการทุลักทุเลเต็มที เขาก็กอดรัดเธอแน่นขึ้นเมื่อเธอพาเขามาจนถึงห้องพัก “ว้าย! คุณเพชร คุณจะทำอะไรคะ” บัวชมพูตกใจเมื่อเพชรกดเธอไปกับเตียงนอนกว้างของเขา ก่อนจะขยับกายขึ้นทาบทับ “คิดว่าผมจะทำอะไร คุณอยากเป็นเมียผมมากนักไม่ใช่เหรอ” “คุณพูดอะไรของคุณ นี่ปล่อยนะคะ ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย” เธอพยายามดิ้นรนแต่เขาไม่ยอมปล่อยซุกใบหน้าเข้าหาซอกคอหอมกรุ่น เธอก็รัวกำปั้นใส่เขาไม่ยั้ง “แกล้งทำเป็นดีดดิ้นอยากให้ผมทำแบบนี้อยู่แล้วใช่ไหม” เขากดเธอไปกับเตียงนอนกว้าง โดยการสอดมือเข้าไปในอุ้งมือน้อยของเธอ “นี่คุณปล่อยนะ ถ้าคุณไม่ปล่อยฉันจะร้องให้คนช่วยจริง ๆ ด้วย” “ก็ร้องสิ” เขาอุดปากเธอเอาไว้ ก่อนจะกระชากเน็กไทออกมามัดปากของเธอเอาไว้ บัวบูชาได้แต่ดิ้นรนไปมา ไม่คิดว่าจะเสียท่าเขาแบบนี้

เขาเข้ามาในชีวิตของเธอเพื่อหลอกลวง แต่ไม่คิดว่าเขาจะตกหลุมรักเธอ และการกลับมาของเขาทำให้เรื่องราวแต่หนหลังเปิดเผยออกมาทั้งหมด ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ทำตามที่ผมบอก แค่นี่แหละคุณทำได้ไหม” เธอเม้มปากอย่างดื้อดึง เขาก็จับเธอกอดรัดเอาไว้แนบอก “นี่คุณจะทำอะไร ผมอยากไปว่ายน้ำ ไปด้วยกันหน่อยสิ” “ฉันไม่ไปปล่อยนะ” เพียงขวัญกรีดร้องเมื่อเขาจับเธอไปที่สระน้ำ ก่อนจะจับเธอโยนลงไปในสระ “คนบ้า คุณทำบ้าอะไรนี่” เธอทำท่าจะปีนขึ้นจากสระ เขาก็ตามมากอดรัดเธอเอาไว้ “จับคุณล้างคราบคาวโลกีไง นอนกับทั้งผมแล้วก็ไอ้หมอนั่น ลีลาของผมกับมันใครดีกว่ากันล่ะ” สิ้นประโยคนั้นใบหน้าของกรพักตร์ก็หันไปตามแรงตบ “คุณตบผมจูบ” กรพักตร์กุมใบหน้าของเพียงขวัญมาบดจูบหนัก ๆ เพียงขวัญดิ้นหนี สะบัดหน้าหนีก่อนจะตบเขาอีก เขาก็จูบเธออีก “นี่คุณปล่อยนะ” เธอร้องประท้วงเมื่อริมฝีปากถูกเขากระแทกจนปากช้ำไปหมดแล้ว “ทำไมไม่ตอบล่ะว่าลีลาของผมกับมันใครเด็ดกว่ากัน” “พี่หมอเขาดีกว่าคุณเป็นร้อยเท่าพันเท่า” ตอนแรกเพียงขวัญจะด่าเขาว่า เธอไม่ทำอะไรต่ำ ๆ อย่างที่เขาคิดหรอก แต่เพราะเธอก็อยากให้เขาเจ็บเหมือนที่เธอเจ็บอยู่ตอนนี้ เขาหลอกใช้เธอเป็นเครื่องมือแก้แค้น เธอก็จะไม่ยอมให้เขาได้สมใจอย่างเด็ดขาด “แสดงว่าคุณก็สำส่อนแร่ไปนอนกับไอ้หมอนั่นมาเหมือนกัน ทำไม! กลัวมันไม่เอารึไง มันหลอกคุณแล้วรู้ตัวรึเปล่า” เขาจิ้มหน้าผากของเธอ ทั้งสองเถียงกันอยู่ในสระน้ำ เนื้อตัวเปียกปอนไปหมด “แล้วคุณดีกว่าเขาหรือไง คุณไม่หลอกฉันงั้นสิ” ประโยคของเธอทำให้เขาถึงกับสะอึกไป กรพักตร์กุมใบหน้าของเธอเอาไว้ ไม่คิดว่าเธอจะปีกกล้าขาแข็งกับเขาขนาดนี้ เขาทำท่าจะก้มลงไปบดจูบริมฝีปากของเธอ

เขากับเธอหมั้นกันแต่เล็กแต่น้อย แต่เพราะความเข้าใจผิดทำให้การแต่งงานที่เกิดขึ้นเต็มไปด้วยความบาดหมาง แต่หัวใจสองดวงที่รักกันอยู่ก่อนแล้ว จึงทำให้ปัญหาทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี และเขาก็พร้อมที่จะฟาดกับคนที่ทำร้ายเธอ เพื่อให้เธอได้พบความสุขเมื่อเขาพร้อมที่จะอยู่เคียงข้่างเธอตลอดไป

เธอปลอมตัวไปเป็นเลขาของเขาเพื่อจะจับผิดว่าเขานอกใจเธอหรือเปล่า เพราะแท้ที่จริงเขาคือคู่หมั้นของเธอที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แต่ปลอมตัวอย่างไรไม่ทราบ ดันไปตกเป็นเมียของเขาเสียนี่ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ต่อไปผมจะมารับคุณไปทำงานทุกวัน” “รับทำไมคะ” พิมพ์พิศาอุทานออกมา กำลังคิดอยู่เชียว เขาเหมือนรู้ว่าเธอคิดอะไรเลยพูดดักคอออกมาแบบนี้ “คุณเป็นเลขา เผื่อผมมีงานด่วนอะไรต้องเรียกใช้คุณ คุณก็ต้องพร้อมทุกสถานการณ์ คุณไปทำงานพร้อมผมน่ะดีแล้ว” “เจ้านายคนอื่นเขามารับเลขาไปทำงานด้วยกันแบบนี้ไหมคะ” เธอประชด “รับ” คำสั้น ๆ ของเขาทำให้เธอค้อนเขาเสียวงใหญ่ “เพิ่งรู้นะคะนี่” “คุณกินอาหารเช้าหรือยัง” เสียงท้องของเธอเป็นคำตอบ ทำเอาพิมพ์พิศาต้องลูบท้องตัวเองอย่างเขินอาย “ผมคงไม่ต้องถามคุณซ้ำหรอกนะว่าคุณหิวหรือไม่หิว” ระยะทางที่ขับรถมาถึงคอนโดฯ ของเขาไกลพอสมควร เธอเหลือบมองเขาพลางคิดในใจว่าเขาขับรถจากคอนโดฯ มารับเธอไกลขนาดนี้เชียวหรือ พิมพ์พิศารีบเสไปมองข้างทางเมื่อเขาหันมาสบตากับเธอเข้าพอดี เธอกำลังมองเขาเพลินเชียว เวลาอยู่กับเปรม เธอรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองพอสมควร สมบูรณ์จอดรถหน้าคอนโดฯ หรูของเปรม ก่อนจะรีบลงไปเปิดประตูให้คนทั้งสอง ในขณะที่พิมพ์พิศากำลังเก้ ๆ กัง ๆ อยู่นั้น เปรมก็แตะข้อศอกของเธอเบา ๆ ทำให้หญิงสาวถึงกับสะดุ้ง “ตามผมมาสิ” เขาเอ่ยกับเธอก่อนจะเดินนำเข้าไปด้านใน พิมพ์พิศาเริ่มลังเลว่าจะตามเขาขึ้นไปดีไหม เธอเป็นผู้หญิงจะขึ้นห้องไปกับผู้ชายมันก็ดูไม่ดี “เร็วสิคุณ เดี๋ยวไปทำงานสายนะ เรามีเวลาไม่มาก” เขายกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เร่งเร้าให้เธอเดินตามเขาไป พิมพ์พิศาจึงต้องรีบตามเขาขึ้นไปบนห้องพัก “เชิญครับ” เขาเปิดประตูห้องให้เธอ ก่อนจะผายมือให้เธอเข้าไปด้านในก่อน เธอยืนอึ้ง ๆ ทำตัวไม่ถูกอยู่หน้าประตู แต่ก็โดนเขาดันร่างเข้ามาภายในห้องโดยไม่ทันตั้งตัว เพียงแค่ประตูปิดลง เปรมก็กดร่างของเธอไปกับผนังห้อง ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะบดจูบเข้าหาปากของเธออย่างเร่าร้อน “อื้อ... ท่านประธานทำอะไรคะ” พิมพ์พิศาดิ้นรน แต่มือหนาของเขากดมือเธอไปกับผนังห้องไม่ยอมปล่อย “ผมหิว” “หิวอะไรคะ อื้อ... พอก่อนค่ะ” ถามอีกก็ถูกจูบอีก จูบจนปากแทบช้ำ “หิว” เขาตอบสั้นน้ำเสียงอ้อยอิ่ง มองริมฝีปากจิ้มลิ้มของเธอไม่วาง สายตาของเธอนั้นทำให้ท้องไส้ของเธอปั่นป่วนยิ่งนัก “ท่านประธาน อย่าค่ะ” เธอเบี่ยงหลบเมื่อเขาทำท่าจะประทับจุมพิตลงมาอีกครั้ง “ทำไมเรียกพี่เสียห่างเหินแบบนั้นล่ะ” “คะ” พิมพ์พิศาหลุดอุทานออกมา มองเขาตาปริบ ๆ พลางกัดปากตัวเองด้วยความรู้สึกใจสั่นสะท้าน อย่าบอกนะว่าเขารู้ความจริงหมดแล้ว “อุตส่าห์นั่งรถไปตั้งไกล เหนื่อยไหม”

เมื่อสโนไวท์เป็นของเล่นของคุณชายทั้งเจ็ด ความเสียว ความร่าน ความสนุกจะเป็นอย่างไร เข้ามาหาความสนุกกันได้เลยค่า

ต้าวอ้วนเป็นแมวที่เธอรักมาก ปกติแล้ววันๆ มันก็ไม่ทำอะไรมากนอกจากกินกับนอน จู่ๆ วันหนึ่งมันก็วิ่งออกจากห้องแล้วเข้าไปในห้องใครก็ไม่รู้ ผู้ชายคนนั้นบอกว่าแมวเธอเข้าไปรบกวนเขา เขาให้เธอชดใช้ ซวยแล้ว!!!

ใครจะโชคร้ายไปกว่านี้ครับ เกิดมาลืมตาดูโลกได้ชื่อใหม่ว่าพู่ร้าย แถมควบตำแหน่งเด็กส่งนม ส่งไปส่งมาดันมีผู้ชายอันตรายเข้ามาล่อลวงให้เสียตัว

ชาติแล้วนางโง่เขลาเกินไป หลงรักคนผิดจนทำร้ายคนที่รักนาง ในเมื่อได้กลับมาพบกันอีกครา นางไม่เอาแล้วท่านอ๋อง นางจะต้องเกี้ยวรองแม่ทัพที่แสนดีเช่นท่านมาเป็นสามีให้จงได้ ฟางเมี่ยว : นางเคยได้ชื่อว่าเป็นสตรีที่แสนจะร้ายกาจ ติดสุรา ติดการพนัน หลงผิดจนตัวตาย หลี่เยี่ยนเฉิน : เขาคือบุรุษที่รักนางที่สุด ยอมทุกอย่าง แต่ฟางเมี่ยวกลับใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อไปหาบุรุษอีกผู้หนึ่ง เย่จิ้นหยาง : เขาคือท่านอ๋องรูปงาม เก่งการรบ ฟางเมี่ยวหลงรักเขาจนหมดใจ แต่ใจเขาไม่เคยมีนาง จางเสวี่ยฮุ่ย : สตรีที่เย่จิ้นหยางรักพียงคนเดียวเท่านั้น ชาติแล้วนางหลงผิด รักบุรุษที่ไม่เคยมีใจให้นาง จนสุดท้ายนางต้องพบกับจุดจบที่น่าอนาถ แต่สวรรค์กลับเมตตาให้นางได้ใช้ชีวิตใหม่อีกครา ชาตินี้นางจะไม่ยอมเดินซ้ำรอยเดิมอีก นางจะต้องมีชีวิตที่ดี และมีชีวิตเพื่อบุรุษที่นางเคยผลักไส แต่ทว่าเขากลับไม่ใส่ใจนางทั้งที่เคยรักนางอย่างลึกซึ้ง ปฏิบัติการณ์เกี้ยวท่านรองแม่ทัพมาเป็นสามีจึงเริ่มต้นขึ้น

“แกร่งดั่งเพชร—The Story of HuaZhi” เพราะขัดพระประสงค์ของฮ่องเต้ ครอบครัวจึงต้องโทษยกตระกูล ชายชาตรีทั้งหมดถูกเนรเทศ เหลือเพียงผู้หญิงและเด็กๆ CEO สาวแห่งโลกอนาคตจึงจำเป็นต้องขุดทุกกลยุทธ์ทางการค้าขึ้นมาพยุงครอบครัวใหญ่ที่เต็มไปด้วยบ่าวไพร่ ศรีสะใภ้และหลานๆ ไม่ให้อดตาย มาดคุณหนูใหญ่ผู้อ่อนแอสลัดทิ้งไปก่อน นางจำเป็นต้องพยุงนาวาลำนี้ให้รอดพ้นจากหายนะ ท่ามกลางสังคมที่ผู้หญิงเป็นรอง！ ** ถูกยกย่องให้เป็นมู่หลานในแวดวงการค้า  ** ยอดขายถล่มทลายทั้งในไต้หวัน จีน และ เกาหลีใต้ ** ถูกซื้อ ลข. ไปทำซีรี่ส์เรียบร้อยแล้ว  ** Kong Liu เขียน Hongsamut แปล

“อันตัวข้า มีนามว่าไป๋ฟางเซียน” ปกติคนอื่นข้ามเวลาคงได้รับมิติ พลังวิเศษ ความเทพทรูต่าง ๆ แล้วนางเล่า ไม่เห็นเป็นเหมือนในนิยายที่เคยอ่านบ้าง เท่านั้นยังไม่พอ! นางยังเข้ามาอยู่ในร่างสาวงามอันดับหนึ่ง มีสถานะเป็นถึงภรรยาของท่านแม่ทัพ ที่สามีหาได้รักใคร่ชมชอบไม่ ออกจะเกลียดแสนเกลียดเสียด้วยซ้ำไป หนำซ้ำสามีหน้าตายผู้นั้นดันมีคนที่ตนพึงใจอยู่แล้ว เช่นนี้นางจะเอาตัวรอดต่อไปในโลกที่ไม่รู้จักได้อย่างไร นอกจากจะต้องปรับตัวอย่างมากแล้ว นางต้องคิดหาวิธีรับมือกับบุรุษผู้เป็นสามีที่จ้องแต่จะกินหัวนางอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันอีกด้วย! โอ สวรรค์ ท่านเกลียดชังอะไรข้านักหนา เหตุใดถึงให้ข้าเผชิญชะตากรรมเช่นนี้ ชีวิตสงบสุขที่ใฝ่ฝัน คงได้จบสิ้นกันแล้ว แต่ช่างเถอะ ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่ต้องเจอ ไม่สามารถหลีกหนีได้ นาง! ไป๋ฟางเซียนผู้นี้! จะขอร่วมลงประชันสนามอารมณ์กับเขาเอง! ให้มันรู้กันไปเลยว่า ภรรยาอย่างนาง จะเอาชนะสามีอย่างเขา... ไม่ได้!

++ คำโปรย ++ เมื่อภรรยาอย่าง 'กันสิตา' เกิดตั้งครรภ์ แต่เขาที่เป็นสามีของเธอกลับไม่ใสใจไยดีเธอแม้แต่น้อยหนำซ้ำเขายังพาผู้หญิงเข้าบ้าน และพรอดรักกันต่อหน้าภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายเรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร ** เนื้อหาบางส่วน ** “กลิ่นอะไรคะเนี่ยพี่อนันต์” เสียงแหลมเล็กดังมาแต่ไกล ทำเอาหญิงสาวเลิกคิ้วขึ้นสูง ตามมาด้วยป้าช้อยที่ทำความสะอาดในห้องครัว “ขอโทษค่ะที่ทำให้คุณได้กลิ่นไม่พึ่งประสงค์ พอดีว่าคุณนายกำลังท้องกำลังไส้มีอาการแพ้ท้องอ่อน ๆ จึงต้องทานมะม่วงเปรี้ยวแก้แพ้ท้องค่ะ” เสียงป้าช้อยกล่าว เมื่อเห็นท่าไม่ดี จึงได้แววตาตำหนิของอนันต์ส่งมาให้ จึงทำให้ป้าช้อยหลบสายตาของผู้เป็นนาย “นั่งนี่ใครเหรอค่า” ไม่พูดเปล่า ชี้นิ้วมาที่หญิงสาว ที่นั่งเอกเขนกในชุดคลุมท้องอยู่บนโซฟา “ภรร-ยา-ของ-คุณ-อนันต์ค่ะ” ป้าแม่บ้านแน่นชัดทุกครั้ง เพื่อให้เกียรติผู้หญิงคนนี้ และลงไปนั่งพับเพียบบนพื้น

โคตรน้ำยาปรับสภาพยีน เล่ม 9 (ตอนที่ 487-533) ในระหว่างที่ 'เซี่ยเฟย' กำลังเดินทางไปยังภูมิภาคดาวเหวทมิฬ จู่ ๆ เข้าก็ได้พบว่า 'กระป๋อง' หุ่นยนต์รับใช้ของเขาทำการปิดระบบลงอย่างกะทันหัน จนเขาไม่สามารถที่จะหาทางซ่อมหุ่นยนต์ตัวนี้ได้ การพัฒนาภูมิภาคดาวแห่งใหม่จะเป็นยังไง? ท่านแม่ที่กระป๋องติดต่อไปหาคืออะไรกันแน่? ชายหนุ่มจะเข้าไปพัวพันกับเรื่องของหุ่นยนต์หรือไม่? เซี่ยเฟยจะใช้ชีวิตในดินแดนของผู้ใช้กฎได้อย่างราบรื่นรึเปล่า? เชิญติดตามได้ภายในเล่ม!!! **Trigger Warning** - การใช้ถ้อยคำหยาบคาย - การพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องเพศ - มีฉากฆาตกรรม

ในเขตเทพโบราณแห่งนี้ มีเทพมากมายดักรออยู่เบื้องหน้า แต่ละผู้ล้วนกระหายอยากแย่งชิงเปลวเพลิงแห่งยุคสมัยและวัฏสงสารจากมือซูอี้ยิ่งนัก ยามใดที่เขาออกจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์สิ้นสวรรค์ ความหวังจะรอดพ้นไปได้ มีน้อยนิดนัก! ซ้ำร้าย ยังมีจอมเทพถึงเจ็ดตนที่เฝ้ารออยู่เบื้องหน้าอีกด้วย แล้วเหตุการณ์ต่อจากนี้จะเป็นเช่นไรต่อไปกัน? หากทุกท่านอยากรู้กันแล้ว ก็ขอเชิญไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน บันทึกตำนานจอมราชันย์อหังการ เล่ม 36!

ธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตาแห่งนี้ มีเขตหวงห้ามลึกลับมากมายนัก และแต่ละแห่งล้วนแต่มาจากอารยธรรมยุคสมัยแห่งอดีต ขณะเดียวกัน... มีสิ่งใดที่รอซูอี้อยู่ภายในหอคอยพิบัติโบราณกัน? ชายหนุ่มจะรับมือไหวหรือไม่? หากทุกท่านอยากรู้กันแล้ว ก็ขอเชิญไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน บันทึกตำนานจอมราชันย์อหังการ เล่ม 35!

ทิศทางของศึกในสมรภูมิแห่งยุคสมัยจะเป็นเช่นไร เมื่อมีอวตาลเจตจำนงเทพมากมายนักร่วมวงด้วย แม้พวกเขาจะไม่อาจใช้พลังได้อย่างเต็มกำลัง แต่มันย่อมมากพอแล้วที่จะบีบคั้นซูอี้ ที่อยู่เพียงขอบเขตมหาศาลสามระดับ! เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นเช่นไร? หากอยากรู้กันแล้ว ก็ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นพร้อมกันในบันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 34!

เก้าเผ่ามารนอกแดนร่วมมือกันบุกเก้าด่านสวรรค์ ข่าวนี้มาอย่างกระทันหันยิ่ง แล้วเช่นนี้ซูอี้จะรับมือกับพวกมันอย่างไรดี? ด้วยแม้เขาจะเก่งกาจมากฝืมิอ แต่หากหมู่มารมีมากมายเกินนับไหว การมีเพียงสองหมัดย่อมยากต้านท่านสี่ฝ่ามือไหว! และหากอยากรู้กันแล้วว่าเรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นเช่นไร ก็ขอทุกคนไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน บันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 33!