“ตื่นแล้วหรอ”
เสียงที่ดังขึ้นหน้าประตูทำให้หญิงสาวรีบยกมือปาดน้ำตาออกลวกๆ ปั้นหน้างอส่งออกไปแทนคำตอบ
“อาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปทานข้าวกัน เรามีเรื่องต้องคุยกันอย่างจริงจัง”
ดาริกาหันหน้าหนีเขาไปอีกทาง ในใจแอบนึกชิงชังน้ำเสียงที่ฟังดูสดชื่นของเขาไม่ได้ ใช่สิ…เมื่อคืนได้ตัวเธอไปอย่างหนำใจแล้วนี่
“ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอดาริกา หรือว่าจะให้ฉันเข้าไปช่วยอาบน้ำให้เหมือนเมื่อคืนนี้อีก”
หญิงสาวหันขวับไปมองเขา ดวงตากลมโตเบิกกว้างอ้าปากค้าง
“หนูได้ยินแล้ว”
น้ำเสียงสะบัดๆ ที่ได้ยินทำให้อลันหลุดยิ้มออกมา เขามองก้นงอนที่เดินสะบัดหายเข้าไปห้องน้ำอย่างขำๆ
มีเมียเด็กนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ...อลัน