“จะรีบร้อนทำไมกันเล่า เจ้าต้องกลับไปกับข้าอยู่แล้ว..”
เขาไม่เอ่ยเปล่ายังก้มหน้าขบกัดเนินอกของนางเบาๆ พยายามแต้มรอยดอกท้อไว้บนร่างของนาง
“เหลวไหล” ชิวอวี้เอ่ยพลางใช้ปลายเล็บจิกลงบนไหล่หนา หวังจะให้เขาได้เจ็บแสบบ้างแต่ก็ต้องผิดหวัง
กล้ามเนื้อเขาแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้าอีกทั้งยังตึงแน่น เล็บของนางเทียบได้ดั่งกิ่งไม้กิ่งเล็กจะทำให้แผ่นเหล็กระคายได้อย่างไร..
เขาหันใบหน้างับฝ่ามือนุ่มนิ่มที่พยายามจะรีดเค้นจับผิวตนเพื่อหยิกอย่างมุ่นมั่น
“แมวน้อย... กลับไปข้าจะจับเจ้าตัดเล็บ”
ชิวอวี้ถอนหายใจยาวออกมาพร้อมกับตวัดขารัดเอวเขาไว้ ชาติก่อนดูมาก็ไม่น้อย ในทางทฤษฎีต่อให้ไม่เต็มร้อยก็ต้องเก้าสิบเก้า ในเมื่อมีคนมาให้ลองก็ต้องงัดบทเรียนภาคทฤษฎีออกมาปฎิบัติแล้ว
“คิดว่าเก่งกาจนักหรือ หา!”
-----------------------
นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา
