เมื่อตอนเด็กเขานี่แหละเป็นหัวโจกคอยล้อเลียนเธอ หลายปีผ่านไปเขาเกือบจะจำเธอไม่ได้ ตรงข้ามกับเธอที่จำเขาได้แม่น...และไม่ลืมสักนิดเดียวว่านอกจากเขาจะเจ้าชู้แล้ว ยังเรียกเธอว่า "เป็ดดำ" -- แต่แปลกที่ทำไมสายตาของเขาในวันนี้นั้น ทำให้เป็ดดำอย่างเธอร้อน ๆ หนาว ๆ ได้ทุกครั้งที่ถูกจ้องมองก็ไม่รู้


“พี่ไม่ได้เมาเลยสักนิด ถ้าเมาจะเดินมาหาศาถูกได้ยังไง แล้วจะมีแรงทำแบบนี้กับศาได้ยังไง”
ทินกรก้มจูบยืนยันอีกและเสียดสีร่างกายอย่างจงใจ
รวิศาก็แทบจะขาดใจรอนๆ ไปแล้วเหมือนกัน
“ศา...อย่ามองคนอื่นนะพี่ขอร้อง”
รวิศาไม่เข้าใจก็เลยไม่ตอบ ทินกรจึงจูบซ้ำอีก
“พี่ขอจองไว้ก่อน ให้ศารู้ว่าพี่ชอบศาและศาเป็นของพี่จะได้ไม่มีสายตาไปมองใครอีก”
“ไม่นะคะ”
ได้ยินประโยคเอาแต่ใจแบบนั้นรวิศาก็ฮึดขึ้นมาได้เหมือนกัน
“ศาไม่ได้เป็นของพี่ทิน พี่ทินจะทำแบบนี้กับศาไม่ได้”
"แน่ใจนะว่าทำไม่ได้"