เพราะผีตนนั้นทำให้ร่างกายของนางจมอยู่ในห้วงนิทรามายาวนาน
มีเพียงวิญญาณที่ระหกระเหินขอความช่วยเหลือจากผู้ใดไม่ได้
คิดไม่ถึงว่า ฮ่าวเหยียน คุณชายจอมเสเพล อริของนางในวัยเด็กคนนั้น
จะมองมาที่นางด้วยความมึนเมาสุรา...เป็นคนแรกที่สื่อสารกับนางได้ว่า...
"คุณหนูใหญ่ เจ้าเข้ามาในห้องอาบน้ำข้าทำไมรึ!"
--------------------------------------
“หากข้าสามารถกลับเข้าร่างได้เมื่อไหร่ ข้าจะคลอดบุตรให้ท่านสักหนึ่งคนเป็นอย่างไร”
“.......”
ฮ่าวเหยียนสบตาอีกฝ่ายนิ่งโดยไม่ได้พูดอะไร
“สองคนก็ได้ เผื่อสำรอง”
“......” บุตรก็ต้องมีตัวสำรองด้วยหรือ?
“...สาม”
“น้อยไปหรือไม่นะ”
ชายหนุ่มทำท่าครุ่นคิดในขณะที่อีกฝ่ายก้มหน้าลงขยับปากบ่นขมุบขมิบ สามคนก็เท่ากับพี่น้องของนางแล้วนะ!
“สี่”
“ข้าจะค่อยๆ ลองไตร่ตรองดูก่อน”
คราวนี้เฉินอวี่หลันก้าวไปใกล้เขาด้วยสีหน้าจริงจัง ยกมือขึ้นกางทั้งห้านิ้ว
“ห้า”
