ถึงแม้นางจะมิเคยคิดอยากเข้าวัง แต่ตอนนี้นางมิมีทางเลือกอื่น
หากจะหาหลักฐานก็ต้องเข้าไปยังจุดเกิดเหตุ...เข้าไปในวังหลังที่คละคลุ้งไปด้วยเลือด
เส้นทางสู่ตำแหน่งพระชายาที่มีแต่เล่ห์เหลี่ยมกลโกง
โชคดีที่ยังมี บุรุษ ผู้หนึ่งคอยช่วยเหลือมิให้นางล้มไปเสียก่อน
เอาเป็นว่าหากนางไปถึงเป้าหมายได้เมื่อใด
ขันทีผู้นั้นจะได้รับผลตอบแทนอย่างงาม!
.
แต่เดี๋ยวก่อน!!
อย่าให้คำโปรยมาหลอกลวงได้ เพราะจริงๆ เรื่องนี้มีแต่ความฟีลกู๊ด ไร้ดราม่า อบอุ่นหัวใจ
ไม่รู้ว่าใครช่วยใคร แต่ที่แน่ๆ มีสายเปย์ รักเมีย หลงเมียอยู่ในเรื่อง!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
“บอกข้าเถิด ต้องทำอย่างไรเจ้าถึงจะหายโกรธ”
"เหตุใดพระองค์ต้องปิดบังหม่อมฉัน!"
"ข้าบอกเจ้าว่าข้าอาศัยอยู่ในวัง เจ้าก็ทึกทักไปเองว่าข้าเป็นขันทีมิใช่หรือ"
ไม่พูดเปล่ามือที่โอบรอบเอวบอบบางเอาไว้เพิ่มแรงมากขึ้นจนร่างทั้งสองร่างแนบชิดไร้ช่องว่าง ก้อนแป้งนุ่มหยุ่นสัมผัสกับผิวกายกำยำจนทำให้ชายหนุ่มลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่
ร่วมอภิรมย์ก็ทำมาแล้ว จะตื่นเต้นอะไรอีก!
"ปล่อย อย่าคิดว่าพระองค์จะทำเช่นนั้นกับหม่อมฉันได้อีก"
ให้นางกล้ำกลืนรับชะตากรรมที่ถูกสามีย่ำยีภายใต้ความมืดโดยไม่เห็นหน้าตาเช่นนั้นอีกทั้งยังทอดทิ้งนาง จากไปอย่างไม่ไยดีในเช้าวันถัดมาก็ทำให้นางโกรธจนตัวสั่นไปหมดแล้ว
“ก่อนหน้านี้เจ้ายังรับข้าเป็นสหาย อีกทั้งยังให้คำมั่นสัญญาว่าถึงแม้จะได้ดีก็จะมิทอดทิ้งกันมิใช่หรือ”
"ตอนนั้นหม่อมฉันมิรู้ว่าท่านคือองค์รัชทายาทต่างหาก"
ฉีหลงเทียนเลิกคิ้วขึ้น ริมฝีปากข้างหนึ่งกระตุก
"มิว่าข้าจะเป็นใครในความคิดของเจ้า ข้าก็คือบุรุษของเจ้าอยู่ดี"
