เช่นกัน...หากไม่รู้จักใช้ให้ดี ก็จะเป็นภัยอย่างมหันต์เลยทีเดียว
หวังเฉิงเจี้ยนคิดว่าตัวเองใช้พรสวรรค์ไปในทางดีแล้ว เพราะตลอดสิบปีมานี้ เขาทำสงครามต้านทัพจากต่างแดน เพื่อปกป้องแคว้นเว่ยอันเป็นบ้านเกิด
แต่น่าเสียดาย...ที่หลังจากถูกใช้ประโยชน์สารพัด สิ่งที่ได้ตอบแทนกลับกลายเป็นการถูกกล่าวหาว่าคิดก่อกบฏ
บุรุษหนึ่งคนกับพรสวรรค์หนึ่งอย่างเพียงเท่านั้นไม่อาจต้านกองทัพคนนับพันได้ เช่นนั้นหวังเฉิงเจี้ยนจึงต้องหนีตายหัวซุกหัวซุน และยังโชคดีที่หลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้อย่างหวุดหวิดเฉียดไปปรภพ หวังเฉิงเจี้ยนได้พบกับสตรีนางหนึ่ง ซึ่งเป็นคนช่วยชีวิตของเขาเอาไว้ด้วยพลังแห่งพรสวรรค์เช่นกัน นามว่า...ซูไป๋อวี่
หลังจากนั้นผู้ไร้ที่พึ่งก็ยังได้รับการช่วยเหลือเรื่อยมา เพราะหมอสาวยอมให้เขาทั้งข้าวปลาและที่พักอาศัย กลายเป็นว่าการใช้ชีวิตในต่างแดนกับนางทั้งสงบเรียบง่ายไม่วุ่นวาย จนทำให้หัวใจที่เป็นทุกข์ของเขาเบาสบายขึ้น
ทว่าไม่ทราบทำไม..ยิ่งนานวันเข้า ชายหนุ่มก็ยิ่งสงสัยในตัวซูไป๋อวี่ที่ดูไม่เหมือนชาวบ้านธรรมดาผู้นี้
นางมีความลับอะไรเก็บซ่อนไว้กันแน่...
ในขณะที่สงสัย หวังเฉิงเจี้ยนก็ห้ามหัวใจตัวเองไม่ให้เกิดความรู้สึกลึกซึ้งกับนางไม่ได้
ท่ามกลางสมรภูมิระหว่างแว่นแคว้น ศัตรูที่รายล้อมซูไป๋อวี่ก็ผุดพรายให้เห็นทีละน้อยพร้อมกับความลับที่ปกปิดไว้ เมื่อคนรักถูกปองร้าย หวังเฉิงเจี้ยนก็มิอาจอยู่เฉย
ตราบใดที่ฝ่าเท้าของเขายังยืนหยัดอยู่ ไม่ว่าผู้ใดก็มิอาจแตะต้องคนรักของเขาได้แม้แต่ปลายเส้นผม!
