อารัมภบท

“คุณแม่พูดอะไร?”

หญิงสาวเม้มปากแน่น กลืนทั้งเสียงและน้ำตาลงคออย่างลำบาก หล่อนจำคำพูดของคุณหญิงได้ทุกคำ แล้วสำนึกรู้ของหล่อนก็กำลังกรีดหล่อนออกเป็นชิ้นๆ

“ฉันออกจากชีวิตคุณ ฉันให้คุณไปหมดทุกอย่างแล้วนะชิน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไป” หญิงสาวรั้งตัวเองออกจากเขาอย่างแรงจนชินต้องยอมปล่อย

“แน่ใจหรือว่าหมดทุกอย่าง...” ชายหนุ่มมองภรรยาสาวด้วยดวงตาวาววับ แทบอยากจะขย้ำหล่อนเรื่องลูกเสียตรงนี้

“ใช่สิ! ยังขาดอีกอย่าง” หล่อนเกลียดสายตาตอนนี้ของเขาที่คิดว่าหล่อนไม่มีทางรอดจากเขา และเขาควบคุมทุกอย่างได้

“ภาใจเย็นๆ ก่อน” พรชักงง ปะติดปะต่อเรื่องอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง และพนักงานทุกคนก็ดูอยากรู้อยากเห็นกันเต็มไปหมด

“พรุ่งนี้ฉันจะไปเซ็นใบหย่า และถ้าคุณไม่ไป ฉันจะส่งไปให้ทนาย”

“จะหย่ากับผมก็ไปฟ้องหย่า!” ชินสวนกลับอย่างไม่ต้องคิด จนทำเอาทุกคนสะดุ้งกับเสียงกร้าวเด็ดขาด และอ้าปากค้างกับใจความคำพูดที่ทำให้เรื่องที่ทุกคนคิดกลับตาละปัดไปหมด

มงกุฎที่สิบแปด