เกื้อออกจากร้านซักรีดปั่นจักรยานเพื่อจะไปซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ห่างจากหมู่บ้านประมาณสองร้อยเมตร ณ ซุปเปอร์มาร์เก็ต “เอ่อ ขอโทษค่ะ ยังจำหน่ายไม่ได้นะคะ” “หมายความว่าไง ที่จำหน่ายไม่ได้” “คือมันมีป้ายบอกไว้นะคะ ว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต้องจำหน่ายหลังห้าโมงเย็นนะคะ ถ้านับจากเวลานี้” “แต่กูจะกินตอนนี้” “ไม่ได้ค่ะ ทางร้านจำหน่ายให้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ มันผิดกฎหมาย” แคชเชียร์หลบสายตากราดเกรี้ยวของลูกค้าตรงหน้า ในใจเธอคิดแต่เพียงว่าเสียดายความหน้าตาดีของเขา ปิ้งป่อง เสียงประตูหน้าร้านร้องเตือนเมื่อมีลูกค้าเข้ามา พนักงานประจำแคชเชียร์หันไปมองตามความเคยชิน โดยที่ยังมีลูกค้าคือพระเจ้ายังคงยืนเด่นเป็นสง่าไม่สนใจผู้เข้ามาใหม่ ผลึก! เสียงเปิดกระป๋องเครื่องดื่มดังแทรกเรียกความสนใจของแคชเชียร์ อึกอึกอึก เครื่องดื่มสีอำพันถูกกรอกลงคออย่างไม่สนใจสายตาคนทั้งร้านที่หันมามองเขากันอย่างพร้อมเพรียง “กฎหมายไม่ให้จำหน่าย แต่กฎหมายไม่ได้ห้ามกิน” เกื้อที่เดินเข้ามาล่าสุด หันไปมองลูกค้าตัวสูงในชุดเสื้อยืดเข้ารูปสีดำกางเกงยีนส์ตามแฟชั่นสีดำเช่นกันทำให้เขาน่ามองอย่างช่วยไม่ได้ แต่ความเกเรของเขาสร้างความหวาดหวั่นให้กับคนในร้าน

กานต์จะว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มก็ได้ ชายหนุ่มวัยขบเผาะก็ไม่ผิด เมื่อเขากลายเป็นค่าตอบแทนชดเชยการล้างแค้น อันแสนเร้าใจ ให้กับ คุณเชอร์รี่ พี่สาวที่จะปรากฎตัวในชุดรัดรูปอวดส่วนเว้าส่วนโค้ง ต่อหน้าเขา... เอือก!...เสียงลูกกระเดือกขยับเมื่อกานต์พยายามกลืนน้ำลายไม่ให้ไหลออกมา

เมื่อนักฆ่าสาวที่ความจำเสื่อมถูกขายไปเป็นสาวใช้ห้องข้างให้กับคุณชายสามที่มีอายุครบเข้าสู่พิธีสวมกวาน... “เจ้าเริ่มก่อน” “เจ้าค่ะคุณชาย”

“หากน้องสาวที่คุณหวังจะ Oops! ในอนาคต กำลังจะมีความรักกับผู้ชายอื่น...คุณจะทำอย่างไร?”

“หากภรรยาที่แต่งงานกันมาได้ 5 ปี บอกกับคุณว่า จะให้คุณทำกับผู้หญิงอื่น เพื่อมีลูกให้กับเธอ...คุณจะทำอย่างไร?”