“พี่ต้า” เธอชะโงกหน้าเข้าไปใกล้หูของเขาก่อนเรียกขึ้นใหม่ ต้าหันขวับมาตามเสียงเรียกและแก้มของเขาก็ชนกับริมฝีปากกับจมูกของเธอเข้าไปเต็ม ๆ จุ๊บ! ไปแล้วง่า กรี๊ดด คนเยอะด้วยสิ “เรียกพี่ทำไมคะ” เขาถามคนที่ยังก้มหน้ามองมือตัวเองอยู่ “คะ” กุนเงยหน้าขึ้นมารับคำถาม “ลืมไปแล้วค่ะ” เรียกแล้วได้จุ๊บแก้ม เรื่องอื่นช่างมันเถอะค่ะ “งั้น กินขนมค่ะ” “อร่อยมั้ยคะ” เคยกินจนย่อยออกมาไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ แต่ต้องแกล้งถามเพราะหวังผล “อร่อยค่ะ ลองดูสักชิ้นมั้ย” สงสัยทิวไม่เคยซื้อให้กินแน่เลย เขาเปิดกล่องใบเล็กที่สุดให้เธอ กุนมองขนมไข่ในมือของพี่ต้า ช้อนสายตามองเขาก่อนจะถามเสียงหวานแผ่วเบาแต่ชัดเจน “ป้อนได้มั้ย กุนยังไม่ได้ล้างมือเลยค่ะ”ต้ามองแววตา อาการอ้อนของคนตรงหน้าแล้ว เอื้อมมือไปหยิบซองผ้าเปียกอเนกประสงค์จากกระเป๋าผ้าใบใหญ่ของตัวเองออกมายื่นให้ โง้ยยย คุณแฟนต้า พี่ต้า ของช้านน เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เขา รับซองผ้าเปียกไปแต่โดยดี แกะผ้าออกมาหนึ่งผืน คว้ามือของเขามาเช็ดให้เสียอย่างนั้น เอาซี้ จะป้อนกันดี ๆ มั้ยล่ะ

“จะไม่ให้ยื้ม?” หึ! เธอไม่ตอบคำถามของเขาแต่ถามเขากลับเสียอีก ตุ๊บ! สมุดถูกวางบนหัวของเธอซะงั้น “แม่อิง ดูยูสิ รุนแรงกับผู้หญิงอีกแล้ว” อายรีบคว้าหนังสือลงจากหัวของเธอแล้วรีบหันไปฟ้องแม่อิงอย่างเสียงดัง เหมือนแค่จะหาพรรคพวกมากกว่าจะฟ้องจริงจัง “ฟ้องแม่…นี่แม่ใคร ไม่ให้ลอกสะดีไหม” เจ้าของสมุดก้มลงกระซิบถามข้างๆหูคนที่มายืมสมุดของเขา และจงใจให้ริมฝีปากเข้าใกล้กับแก้มเนียนที่สุด แอบสูดลมหายใจเก็บกลิ่นหอมอ่อนๆของครีมอาบน้ำผสมกลิ่นจางๆจากยาสระผมของเธอไว้อย่างรวดเร็ว “อื้อ ไม่ดี” เธอรีบซ่อนสมุดไว้ด้านหลังก้าวถอยหลังหนีไปอีกหนึ่งก้าว “ให้ยืมแล้วห้ามเปลี่ยนใจ” เธอแย้งเสียงเบา แก้มเนียนเริ่มมีริ้วสีแดงเรื่อๆขึ้นมาให้เห็น เม้มปากขึงตาใส่อีกฝ่ายขณะที่หัวใจเต้นแรงราวกับมีกลองชุดตีรัวอยู่ข้างใน เดี๋ยวเหอะ! นิยายรักใสๆไร้ดราม่าจ้า พระ นาง เป็นเพื่อนสนิทที่เป็นคู่รักกันด้วย เป็นเรื่องของนักกีฬาว่ายน้ำที่ต้องพยายามทำตามความฝันที่จะเข้าไปแข่งในแมตช์ที่สูงๆขึ้น ได้รับกำลังใจจากคนรอบข้าง เน้นความผูกพันธ์ในช่วงมัธยมปลายจนถึงเรียนมหาวิทยาลัยปี 1