ความรักของปิ่นมุขจะจบลงเช่นไร...เมื่อเขาคือคนที่เธอเอื้อมไม่ถึงอีกแล้ว

ในความฝัน เด็กผู้หญิงตัวเล็กในชุดสีขาววิ่งไล่จับปูลมอยู่ริมชายหาด วิ่งไปซ้าย วิ่งไปขวาจนดูท่าจะเหน็ดเหนื่อย ก่อนเจ้าตัวจะวิ่งกลับมาทางเขา ณนนท์ยิ้มรับก่อนกางแขนรอแก้วตาดวงใจโผล่เข้าสวมกอด "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮา" เสียงลูกน้อยหัวเราะเหมือนเสียงสวรรค์ให้คุณเป็นพ่อสุขใจ "คุณพ่อขา น้องณุดีจับปูลมได้แล้วเห็นไหมคะ" ในมือเล็กมีเจ้าปูตัวจ้อยอยู่จริง "ปล่อยมันไปเถอะลูก ถ้าแม่ขิมรู้จะโดนดุเอา" "แล้วแม่ขิมอยู่ไหนล่ะคะ น้องณุดีอยากเจอแม่ขิม ฮือ ฮือ ฮือ แม่ขา แม่ขิมอยู่ไหนคะ" บทสรุปของณนนท์และสะอองดาว ชีวิตที่ไม่ได้โรยด้วยดอกกุหลาบ แต่มันกลับโรยด้วยขวากหนาม

"นวลอนงค์" หญิงสาวหยุดนิ่งเพราะเสียงตะโกนที่เขาเรียกชื่อเธอเอาไว้ ร่างเเน่งน้อยกำลังจะตัดสินใจหันกลับไปมองหน้าคนรักอีกครั้ง แต่ประโยคสังขารก็ดังขึ้นมาเสียก่อน "ฝากไปบอกคุณนายจอมเจ้าเล่ห์นั้นด้วย ให้รีบเอาเงินมาคืนฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะตามไปเล่นงานให้ถึงที่ ส่วนเธอ...ออกไปจากชีวิตฉันเลยนะนวลอนงค์ แล้วไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีก" ภูบดินทร์โมโหที่สุดในชีวิต เขาจึงตะโกนออกมาสุดเสียง ทุกถ้อยทุกคำชัดเจนในสมองและหัวใจดวงน้อยที่กำลังแหลกสลาย นวลอนงค์กอดกระชับกระเป๋าคู่ใจไว้แน่นเเนบกับอก หญิงสาวเนื้อตัวสั่นเทาค่อยก้าวต่อไปข้างหน้า ลาก่อนค่ะพี่ภูของนวล หากชาติหน้ามีจริง ขอเกิดมาเพื่อได้รักพี่ภูเหมือนในชาตินี้ เเละทุกชาติไป

ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอบ่งบอกว่าตัวเล็กของเขาเข้าสู่ห่วงนิทราไปแล้ว จอมทัพกระชับร่างแน่งน้อยแน่นกว่าเดิม ริมฝีปากประกบแก้มนวลอย่างเผลอไผล เขาจะขจัดความอายที่มีต่อภรรยาในอ้อมกอดไปทีละเล็ก ทีละน้อย รอวันเวลาให้สุขงอม...ถึงวันนั้นเมื่อไร่เขาจะตักตวงความหอมหวานทบต้นทบดอกให้หน่ำใจเลยทีเดียว ฝากนิยายรัก ดราม่าวุ่นๆ พัลวันของนายจอมทัพผู้เอาเเต่ใจ แต่ความรักที่มอบให้เมียสาวบ้านไร่จะยิ่งใหญ่เเค่ไหน...ฝากด้วยนะคะ