ทักทายจากห้องสมุด^^ สวัสดีค่ะ ปีนี้เราจบ ‘ฮ่องเต้สุนัข’ จาก ‘กุ้ยเฟยขี้นินทา’ สาย dog lover ไม่มีเหงาใจ เพราะห้องสมุดจัด “หมาป่าแทนคุณ” มาต่อกันแบบไม่มีสะดุด มันคือฉายาพระเอกเหมือนเรื่องที่แล้วใช่ไหม? ไม่ใช่ค่ะ พระเอกเรื่องนี้เป็นหมาป่าจริงๆ！ ร่ำลือกันว่าอสูรเผ่าหมาป่าสวรรค์ ซึ่งนับว่าเป็นราชันแห่งเหล่าปีศาจที่น่ะสูญพันธุ์ไปแล้ว แต่หารู้ไม่ว่าในโลกนี้ยังเหลืออีกหนึ่ง ซึ่งก็คือ 'หนานเหอ' ที่เป็นทายาทตัวสุดท้ายของเผ่าที่ใช้ชีวิตไม่ง่ายเลย เขาต้องหนีหัวซุกหัวซุนจากการตามล่าของกลุ่มนักล่าอสูร หมาป่าสวรรค์เหล่านี้มีจุดบอดเฉพาะตอนที่พวกมันยังเล็ก ถ้ายังไม่ผ่านกระบวนการผลัดขนเปลี่ยนกระดูก จะอ่อนแออย่างมาก จึงมักบาดเจ็บล้มตายก่อนจะโตเต็มวัย แต่ถ้าได้โตเมื่อไหร่ล่ะก็ แม้แต่มังกรก็ไม่อยู่ในสายตา เจ้าตัวสุดท้ายที่เกือบจะขิตอยู่แล้ว บังเอิญโชคดีจริงๆ ที่เกิดจับพลัดจับผลูได้รับการช่วยเหลืออย่างงงๆ จาก 'หยวนเซียงเอ๋อร์' จอมเวทฝึกหัดที่คิดแค่อยากจับปีศาจเล็กๆ สักตัวมาเป็นภูตรับใช้ เจอลูกหมาก็คิดว่าน่ารักดี เลยหอบกลับไปเป็นหมาบ้าน ตั้งชื่อชื่อใหม่ที่แสนจะน่ารักว่า ‘เสี่ยวหนาน’ เนื้อเรื่องจะเป็นยังไงต้องตามอ่านกันเองนะคะ แต่บอกได้คำเดียวว่าละมุนหัวใจมาก พลอตสไตล์ความรักระหว่างมนุษย์กับปีศาจงานจีนเขาทำได้ดี แถมเรื่องนี้ยังมีคู่ของเทพหุบเขากับสาวน้อยจิ้งจอกเก้าหาง, มังกรสาวกับมนุษย์หนุ่มที่นางเลี้ยงไว้ และคู่ของปีศาจปลามาเฉลยในตอนจบด้วย เรียกว่าน่ารักอบอุ่นทุกคู่ เป็นอีกเรื่องที่คุ้มค่ากับการนอนอ่านในวันหยุดค่ะ ทีมงานห้องสมุด --------------- โปรยหลังปก 'หนานเหอ' ทายาทตัวสุดท้ายของเผ่าหมาป่าสวรรค์ต้องหนีหัวซุกหัวซุนจากการไล่ล่าแทบเอาชีวิตไม่รอด เขาเป็นลูกหมาป่าที่ยังไม่ผ่านกระบวนการผลัดขนเปลี่ยนกระดูก อ่อนแออย่างยิ่ง ฝูงหมาป่าสวรรค์มักบาดเจ็บล้มตายในวัยที่ยังไม่แข็งแกร่งเต็มที่ ไม่มีใครยอมให้ราชันแห่งปีศาจที่แม้แต่มังกรก็ไม่อยู่ในสายตา ได้มีโอกาสเติบกล้าขึ้นมาได้ ทว่าวันหนึ่ง... “อ๊ะ ลูกหมานี่นา น่ารักจังเลย” ระหว่างที่ซุกซ่อนตัวอย่างหวาดระแวง ขนร่วง เลือดอาบร่าง หนานเหอก็พบกับสาวน้อยนางหนึ่ง “เอากลับไปเลี้ยงดีกว่า” ไม่... ไม่นะ หลังจากวันนั้น หนานเหอที่เย่อหยิ่งเป็นที่สุด ก็มีชื่อใหม่ที่น่ารักว่า ‘เสี่ยวหนาน’ ทั้งยังถูกลูบหู ลูบหาง ลวนลามตลอด รู้สึกอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน หมาป่าสวรรค์เช่นเขา อยากเอาหัวโขกกำแพงตายซะให้รู้แล้วรู้รอด! 'หยวนเซียงเอ๋อร์' จอมเวทฝึกหัดที่อยากจับปีศาจเล็กๆ สักตัวมาเป็นภูตรับใช้ แต่ด้วยความที่ฝีมือไม่เอาไหน แม้แต่กระต่าย กระรอก ก็ยังไม่ยอมทำพันธสัญญากับนาง วันหนึ่งนางพบลูกหมาใกล้ตายจึงเก็บกลับบ้าน คิดจะฝึกให้เชื่องเสียหน่อย แต่มันเย่อหยิ่งซ้ำยังดุร้าย สุดท้ายนางจึงปล่อยเข้าป่าไป หลังจากวันนั้นก็มีของขวัญแปลกๆ วางกองหน้าประตูบ้าน ส่งมาทุกวี่ทุกวัน ยิ่งส่งยิ่งเยอะ ใครกันนะ อวดรวยจริง!

ทักทายจากห้องสมุด^^ สวัสดีค่ะ ปีนี้เราจบ ‘ฮ่องเต้สุนัข’ จาก ‘กุ้ยเฟยขี้นินทา’ สาย dog lover ไม่มีเหงาใจ เพราะห้องสมุดจัด “หมาป่าแทนคุณ” มาต่อกันแบบไม่มีสะดุด มันคือฉายาพระเอกเหมือนเรื่องที่แล้วใช่ไหม? ไม่ใช่ค่ะ พระเอกเรื่องนี้เป็นหมาป่าจริงๆ！ ร่ำลือกันว่าอสูรเผ่าหมาป่าสวรรค์ ซึ่งนับว่าเป็นราชันแห่งเหล่าปีศาจที่น่ะสูญพันธุ์ไปแล้ว แต่หารู้ไม่ว่าในโลกนี้ยังเหลืออีกหนึ่ง ซึ่งก็คือ 'หนานเหอ' ที่เป็นทายาทตัวสุดท้ายของเผ่าที่ใช้ชีวิตไม่ง่ายเลย เขาต้องหนีหัวซุกหัวซุนจากการตามล่าของกลุ่มนักล่าอสูร หมาป่าสวรรค์เหล่านี้มีจุดบอดเฉพาะตอนที่พวกมันยังเล็ก ถ้ายังไม่ผ่านกระบวนการผลัดขนเปลี่ยนกระดูก จะอ่อนแออย่างมาก จึงมักบาดเจ็บล้มตายก่อนจะโตเต็มวัย แต่ถ้าได้โตเมื่อไหร่ล่ะก็ แม้แต่มังกรก็ไม่อยู่ในสายตา เจ้าตัวสุดท้ายที่เกือบจะขิตอยู่แล้ว บังเอิญโชคดีจริงๆ ที่เกิดจับพลัดจับผลูได้รับการช่วยเหลืออย่างงงๆ จาก 'หยวนเซียงเอ๋อร์' จอมเวทฝึกหัดที่คิดแค่อยากจับปีศาจเล็กๆ สักตัวมาเป็นภูตรับใช้ เจอลูกหมาก็คิดว่าน่ารักดี เลยหอบกลับไปเป็นหมาบ้าน ตั้งชื่อชื่อใหม่ที่แสนจะน่ารักว่า ‘เสี่ยวหนาน’ เนื้อเรื่องจะเป็นยังไงต้องตามอ่านกันเองนะคะ แต่บอกได้คำเดียวว่าละมุนหัวใจมาก พลอตสไตล์ความรักระหว่างมนุษย์กับปีศาจงานจีนเขาทำได้ดี แถมเรื่องนี้ยังมีคู่ของเทพหุบเขากับสาวน้อยจิ้งจอกเก้าหาง, มังกรสาวกับมนุษย์หนุ่มที่นางเลี้ยงไว้ และคู่ของปีศาจปลามาเฉลยในตอนจบด้วย เรียกว่าน่ารักอบอุ่นทุกคู่ เป็นอีกเรื่องที่คุ้มค่ากับการนอนอ่านในวันหยุดค่ะ ทีมงานห้องสมุด --------------- โปรยหลังปก 'หนานเหอ' ทายาทตัวสุดท้ายของเผ่าหมาป่าสวรรค์ต้องหนีหัวซุกหัวซุนจากการไล่ล่าแทบเอาชีวิตไม่รอด เขาเป็นลูกหมาป่าที่ยังไม่ผ่านกระบวนการผลัดขนเปลี่ยนกระดูก อ่อนแออย่างยิ่ง ฝูงหมาป่าสวรรค์มักบาดเจ็บล้มตายในวัยที่ยังไม่แข็งแกร่งเต็มที่ ไม่มีใครยอมให้ราชันแห่งปีศาจที่แม้แต่มังกรก็ไม่อยู่ในสายตา ได้มีโอกาสเติบกล้าขึ้นมาได้ ทว่าวันหนึ่ง... “อ๊ะ ลูกหมานี่นา น่ารักจังเลย” ระหว่างที่ซุกซ่อนตัวอย่างหวาดระแวง ขนร่วง เลือดอาบร่าง หนานเหอก็พบกับสาวน้อยนางหนึ่ง “เอากลับไปเลี้ยงดีกว่า” ไม่... ไม่นะ หลังจากวันนั้น หนานเหอที่เย่อหยิ่งเป็นที่สุด ก็มีชื่อใหม่ที่น่ารักว่า ‘เสี่ยวหนาน’ ทั้งยังถูกลูบหู ลูบหาง ลวนลามตลอด รู้สึกอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน หมาป่าสวรรค์เช่นเขา อยากเอาหัวโขกกำแพงตายซะให้รู้แล้วรู้รอด! 'หยวนเซียงเอ๋อร์' จอมเวทฝึกหัดที่อยากจับปีศาจเล็กๆ สักตัวมาเป็นภูตรับใช้ แต่ด้วยความที่ฝีมือไม่เอาไหน แม้แต่กระต่าย กระรอก ก็ยังไม่ยอมทำพันธสัญญากับนาง วันหนึ่งนางพบลูกหมาใกล้ตายจึงเก็บกลับบ้าน คิดจะฝึกให้เชื่องเสียหน่อย แต่มันเย่อหยิ่งซ้ำยังดุร้าย สุดท้ายนางจึงปล่อยเข้าป่าไป หลังจากวันนั้นก็มีของขวัญแปลกๆ วางกองหน้าประตูบ้าน ส่งมาทุกวี่ทุกวัน ยิ่งส่งยิ่งเยอะ ใครกันนะ อวดรวยจริง!

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?! (ตอนที่ 593-ตอนที่ 617)

ข้ามีนามว่าฮุ่ยน่า เกิดมาอาภัพนัก มารดาจากไปตั้งแต่ข้ายังเยาว์ บิดาละเลย ไร้คนค้ำชู เป็นถึงคุณหนูใหญ่ แต่เทียบมิได้แม้แต่สาวใช้ในเรือน ********************* บทนำ เมฆสีเทาลอยต่ำบดบังแสงตะวัน สายลมบางเบาพัดหอบปุยหิมะหมุนวนเป็นเกลียวอยู่ในอากาศ แดดอ่อนๆ ส่องกระทบผิวน้ำใส สะท้อนเห็นดวงหน้างามพิลาสของสตรีผู้หนึ่งยืนอยู่เหนือลำธารน้ำใส เส้นผมสีดำขลับยาวปกคลุมสะโพกอ้อนแอ้น พลิ้วไหวล้อเล่นสายลม นัยน์ตาสีนิลทอดมองภูเขาสูงชันที่อยู่เบื้องหน้า วันเวลาแห่งความสุขมักจะสั้น สิบกว่าปีที่ใช้ชีวิตอยู่ในจวนเสนาบดีเจิ้ง แม้จะพยายามอยู่อย่างไร้ตัวตน ทำตัวคล้ายเป็นอากาศ ที่ผ่านมานางพยายามจะแสวงหาแต่ความสงบให้ตนเอง หากแต่ก็ไม่เคยได้มันมาโดยง่าย นับวันยิ่งคล้ายขอนไม้ที่ขวางทางน้ำ ขัดตาขัดใจผู้อื่น ฮุ่ยน่า มองกองหิมะขาวโพลน ทับถมจนเกิดเป็นภูเขาขนาดเล็ก อากาศเริ่มจะหนาวเย็นขึ้นเรื่อยๆ นางในฐานะคุณหนูใหญ่แห่งจวนเสนาบดี ควรสวมอาภรณ์ที่สวยสดงดงาม แน่นอนว่าเนื้อผ้านั้นต้องหนาและนุ่ม แต่เพราะเป็นเพียงบุตรสาวที่มิมีตัวตนพอจะให้บิดาหันมาเหลียวแล อาภรณ์ที่สวมใส่จึงไม่ต่างจากบ่าวผู้หนึ่งในเรือน หากมองดูให้ดีสาวใช้คนสนิทขั้นหนึ่งของฮูหยินใหญ่ ยังสวมอาภรณ์เนื้อดีกว่าคุณหนูตกยากอย่างนางเสียอีก ผู้อื่นย่างเข้าวัยสิบหกหนาว บิดาหน้าบาน มารดายิ้มกว้างด้วยบุตรสาวถึงวัยออกเรือน หากบุตรสาวบ้านใดงดงามย่อมร่ำลือไปทั่ว หน้าประตูจึงไม่เคยขาดแม่สื่อพากันเข้าทาบทาม เชื่อมสัมพันธ์ผูกด้ายแดงที่ปลายนิ้วนาง นางล่วงเลยวัยปักปิ่นเข้าสู่วัยออกเรือน ยามนั้นแม้แต่พิธีสู่ความเป็นผู้ใหญ่ยังถูกบิดาละเลย ไม่มีมารดาคอยเกล้าผม ไร้ซึ่งบิดาคอยปักปิ่น คุณหนูใหญ่ของจวนเสนาบดี เป็นแค่บุตรีที่ถูกลืม แม้จะมีฐานะเป็นคุณหนูใหญ่ มีมารดาเป็นถึงภรรยาเอก อีกทั้งได้สลักชื่อลงในตระกูลเจิ้ง แต่ก็แล้วอย่างไรเล่า! ในเมื่อนางอยู่ในจวนนี้อย่างไร้ตัวตน ไร้ค่านับตั้งแต่มารดาจากไป นางไม่อาจลืม! ทุกคืนวันที่อาศัยอยู่ในจวนเสนาบดี ถึงจะผ่านมาสิบแปดปีแล้วก็ตาม ยามหลับตาลงคราใดก็มักเห็นภาพเมื่อครั้งมารดาจากไป ทว่ายังไม่ถึงเจ็ดราตรีเสียด้วยซ้ำบุรุษมากรักผู้นั้นไม่คิดจะรั้งรอ รีบยกย่องภรรยารองแต่งตั้งขึ้นเป็นภรรยาเอก นับจากนั้นชีวิตของเด็กสาวในวัยเพียงแปดหนาว ก็ล้มคว่ำไม่เป็นท่า เรือนที่เคยอาศัยหลับนอนกลับถูกสองแม่ลูกเข้ายึดครอง เด็กน้อยแอบซุกตัวอยู่ข้างเตียงลอบมองสินเดิมของมารดาที่เก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี ถูกพวกสุนัขหิวโซแย่งชิงไว้เป็นของตนเองทั้งที่ไม่ใช่ ฮุ่ยน่ามองบิดาด้วยสายตาตัดพ้อ แต่ก็ไม่เห็นสิ่งใดในแววตาคู่นั้นนอกจากความเฉยชา กระทั่งไม่อาจเก็บกักน้ำตาไว้ได้ มันจุกแน่นในอกตีขึ้นผ่านลำคอจนนางอาเจียนโลหิตออกมา สติที่เลือนรางคล้ายม่านหมอกบดบัง เห็นเพียงบ่าวชายร่างใหญ่กำยำยกร่างของนางแบกขึ้นบ่า แล้วโยนลงบนเตียงแคบๆ ในเรือนเก่าที่ทรุดโทรม และเหม็นอับ ข้างกายมีเพียงมี่ซินที่นั่งตัวสั่นงันงกร่ำไห้อยู่ข้างเตียง สาวใช้ผู้นี้มารดาซื้อมาจากตลาดทาสด้วยวัยเพียงสิบหนาว นับจากวันที่ถูกโยนเข้ามาในเรือนเก่าชีวิตก็ไม่ต่างจากบ่าวคนหนึ่งในเรือน มีสิ่งใดบ้างที่สองนายบ่าวไม่ได้ทำ แม้กระทั่งขโมยอาหารกินให้ตนเองได้อิ่มท้องก็ตาม ตะวันคล้อยดวงจันทร์สลับขึ้นจากขอบฟ้า สตรีที่มีอายุย่างเข้าสิบแปดหนาวเลยวัยออกเรือนมาหลายปีแต่ยังไม่มีแม่สื่อทาบทาม คาดว่าอีกไม่เกินสองปีนางจะกลายเป็นสาวเทื้อ ไม่คาดคิดจะมีผู้หวังดีช่วยกระพือข่าวเสียใหญ่โต ไม่เช่นนั้นบุตรสาวที่ไร้ตัวตนผู้ใดจะสนใจ น้ำใส่ย่อมมองเห็นก้นบ่อ สตรีที่ตกเป็นหัวข้อสนทนาก็หาได้สนใจไม่ ปล่อยให้เรื่องทั้งหมดแพร่สะพัดไป แล้วแค่รอให้ฝนตกเพลิงก็จะดับเอง ทว่าผู้ที่นั่งไม่ติดราวกับไฟลนก้นกลับเป็นบุรุษผู้ที่รักหน้าตายิ่งกว่าสิ่งใด เขาคือผู้ที่นางไม่เคยเรียกขานว่าบิดานานร่วมสิบปี กระทั่งความอดทนของบิดาสิ้นสุดลง จึงออกคำสั่งราวกับสายฟ้าฟาดกลางศีรษะ ขับไล่บุตรสาวที่ไร้ค่าออกจากจวน เนรเทศสู่หมู่บ้านดินแดนทุรกันดารที่มีไว้กักขังบุตร และสตรีที่ไร้ค่าของผู้คนชั้นสูง และนั่นคือวันแรกของการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของนาง ฮุ่ยน่า

คนเป็นหลาน วานให้อาเจียวช่วยเล่นละครตบตา ส่วนคนเป็นย่า อยากให้อาเจียวแปลงร่างเป็นจิ้งจอกยั่วยวนหลานชายให้หลงใหล เพราะ ‘มามา’ ของหอโคมเขียวต้องคดี หอแห่งนี้จึงต้องปิดกิจการ เหล่าคณิกาในหอต่างก็ถูก ‘ใต้เท้าจ้าว’ มือปราบตงฉินของทางการ ส่งกลับบ้านเกิดอย่างไม่ไว้หน้า คงเหลือแต่เด็กสาวกำพร้าอย่าง ‘อาเจียว’ ที่ไม่มีบ้านเกิดให้กลับ อาเจียวอายุสิบหก ผิวพรรณขาวสะอาด ริมฝีปากจิ้มลิ้มเหมือนอิงเถา เชี่ยวชาญศิลปะทุกแขนง ยังไม่ทันถึงเวลาประมูลราคาขายเรือนร่าง กลับต้องกลายเป็นนกน้อยไร้รัง นางถูกทางการส่งให้มาอาศัยอยู่กับญาติแล้งน้ำใจ โดนสายตาดูแคลนของเพื่อนบ้านมองอย่างหยามเหยียด อดีตคณิกาเช่นนาง จะหาใครมาตบแต่งออกนอกหน้าคงไม่มี ทว่าวันหนึ่ง หญิงชราข้างบ้านกลับเสนอเงินสิบตำลึง ซื้ออาเจียวมาเป็นอนุ มีหน้าที่คอยอุ่นเตียงให้กับหลานชายบ้างานของตน ไม่น่าเชื่อ... เขาก็คือใต้เท้าจ้าว--มือปราบที่ดุแสนดุ คนนั้น!

คนเป็นหลาน วานให้อาเจียวช่วยเล่นละครตบตา ส่วนคนเป็นย่า อยากให้อาเจียวแปลงร่างเป็นจิ้งจอกยั่วยวนหลานชายให้หลงใหล เพราะ ‘มามา’ ของหอโคมเขียวต้องคดี หอแห่งนี้จึงต้องปิดกิจการ เหล่าคณิกาในหอต่างก็ถูก ‘ใต้เท้าจ้าว’ มือปราบตงฉินของทางการ ส่งกลับบ้านเกิดอย่างไม่ไว้หน้า คงเหลือแต่เด็กสาวกำพร้าอย่าง ‘อาเจียว’ ที่ไม่มีบ้านเกิดให้กลับ อาเจียวอายุสิบหก ผิวพรรณขาวสะอาด ริมฝีปากจิ้มลิ้มเหมือนอิงเถา เชี่ยวชาญศิลปะทุกแขนง ยังไม่ทันถึงเวลาประมูลราคาขายเรือนร่าง กลับต้องกลายเป็นนกน้อยไร้รัง นางถูกทางการส่งให้มาอาศัยอยู่กับญาติแล้งน้ำใจ โดนสายตาดูแคลนของเพื่อนบ้านมองอย่างหยามเหยียด อดีตคณิกาเช่นนาง จะหาใครมาตบแต่งออกนอกหน้าคงไม่มี ทว่าวันหนึ่ง หญิงชราข้างบ้านกลับเสนอเงินสิบตำลึง ซื้ออาเจียวมาเป็นอนุ มีหน้าที่คอยอุ่นเตียงให้กับหลานชายบ้างานของตน ไม่น่าเชื่อ... เขาก็คือใต้เท้าจ้าว--มือปราบที่ดุแสนดุ คนนั้น!

คนเป็นหลาน วานให้อาเจียวช่วยเล่นละครตบตา ส่วนคนเป็นย่า อยากให้อาเจียวแปลงร่างเป็นจิ้งจอกยั่วยวนหลานชายให้หลงใหล เพราะ ‘มามา’ ของหอโคมเขียวต้องคดี หอแห่งนี้จึงต้องปิดกิจการ เหล่าคณิกาในหอต่างก็ถูก ‘ใต้เท้าจ้าว’ มือปราบตงฉินของทางการ ส่งกลับบ้านเกิดอย่างไม่ไว้หน้า คงเหลือแต่เด็กสาวกำพร้าอย่าง ‘อาเจียว’ ที่ไม่มีบ้านเกิดให้กลับ อาเจียวอายุสิบหก ผิวพรรณขาวสะอาด ริมฝีปากจิ้มลิ้มเหมือนอิงเถา เชี่ยวชาญศิลปะทุกแขนง ยังไม่ทันถึงเวลาประมูลราคาขายเรือนร่าง กลับต้องกลายเป็นนกน้อยไร้รัง นางถูกทางการส่งให้มาอาศัยอยู่กับญาติแล้งน้ำใจ โดนสายตาดูแคลนของเพื่อนบ้านมองอย่างหยามเหยียด อดีตคณิกาเช่นนาง จะหาใครมาตบแต่งออกนอกหน้าคงไม่มี ทว่าวันหนึ่ง หญิงชราข้างบ้านกลับเสนอเงินสิบตำลึง ซื้ออาเจียวมาเป็นอนุ มีหน้าที่คอยอุ่นเตียงให้กับหลานชายบ้างานของตน ไม่น่าเชื่อ... เขาก็คือใต้เท้าจ้าว--มือปราบที่ดุแสนดุ คนนั้น!

คนเป็นหลาน วานให้อาเจียวช่วยเล่นละครตบตา ส่วนคนเป็นย่า อยากให้อาเจียวแปลงร่างเป็นจิ้งจอกยั่วยวนหลานชายให้หลงใหล เพราะ ‘มามา’ ของหอโคมเขียวต้องคดี หอแห่งนี้จึงต้องปิดกิจการ เหล่าคณิกาในหอต่างก็ถูก ‘ใต้เท้าจ้าว’ มือปราบตงฉินของทางการ ส่งกลับบ้านเกิดอย่างไม่ไว้หน้า คงเหลือแต่เด็กสาวกำพร้าอย่าง ‘อาเจียว’ ที่ไม่มีบ้านเกิดให้กลับ อาเจียวอายุสิบหก ผิวพรรณขาวสะอาด ริมฝีปากจิ้มลิ้มเหมือนอิงเถา เชี่ยวชาญศิลปะทุกแขนง ยังไม่ทันถึงเวลาประมูลราคาขายเรือนร่าง กลับต้องกลายเป็นนกน้อยไร้รัง นางถูกทางการส่งให้มาอาศัยอยู่กับญาติแล้งน้ำใจ โดนสายตาดูแคลนของเพื่อนบ้านมองอย่างหยามเหยียด อดีตคณิกาเช่นนาง จะหาใครมาตบแต่งออกนอกหน้าคงไม่มี ทว่าวันหนึ่ง หญิงชราข้างบ้านกลับเสนอเงินสิบตำลึง ซื้ออาเจียวมาเป็นอนุ มีหน้าที่คอยอุ่นเตียงให้กับหลานชายบ้างานของตน ไม่น่าเชื่อ... เขาก็คือใต้เท้าจ้าว--มือปราบที่ดุแสนดุ คนนั้น!

มีใครเคยกังวลเรื่องน้ำหนักตัวไหม?สิ่งที่ไม่มีประโยชน์ต่อเรา เราอยากจะเก็บเอาไว้ไหม? หากมีคนถามว่าคุณต้องการอ้วนหรือไม่? ทุกคนคงจะตอบเป็นเสียงเดียวกัน คือ ไม่!! แต่!! สำหรับอู๋ตี้นั้นแตกต่างออกไป เมื่อวันหนึ่งเขาได้ระบบแลกเปลี่ยนไขมัน ที่สามารถแลกเปลี่ยนกับ ยาอายุวัฒนะ อุปกรณ์เวทมนตร์ ฯลฯ

ในสายตาคนทั่วไปจวินเซี่ยวอวิ๋นเป็นเพียงบุตรสาวขุนนางขั้นสี่คนหนึ่งเท่านั้น จนเมื่อวันหนึ่งนางถูกอี้ชินอ๋อง 'หวงฝู่เหิง' ผู้เป็นแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นเลือกเป็นพระชายา นางก็ทั้งหวาดกลัวทั้งจำใจยอมเพราะไม่มีทางขัดราชโองการได้ แล้วเช่นนี้ความลับของนางจะรักษาเอาไว้ได้อย่างไรกัน? หวงฝู่เหิงไม่เคยคิดเลยว่าการเลือกพระชายาแบบสุ่มๆ มาคนหนึ่งในวันนั้น จะทำให้เขาได้ครอบครองเพชรเม็ดงามซึ่งมีเบื้องหลังน่ายำเกรงเช่นนางได้ ใจเขาอดยอมรับนับถือสายตาอันแหลมคม(?)ของตนเองไม่ได้จริงๆ คิดแล้วใครล่ะจะโชคดีได้เหมือนเขากัน เพียงแต่ไม่รู้ว่านางจะหวั่นเกรงสมญา "แม่ทัพปีศาจทมิฬ" ของเขาจนไม่ยอมแต่งด้วยหรือไม่นะ?

ความรักกว่าจะเติบโตต้องใช้ระยะเวลา ใบชากว่าจะเก็บเกี่ยวได้ต้องรอผ่านพ้นหลายฤดูกาล ยามเป็นเพียงต้นกล้า อ่อนแอราวเด็กทารก ต้องประคบประหงมเอาใจ ยามเติบใหญ่แข็งแรงมั่นคง ผลิใบให้เก็บเกี่ยว ชีวิตที่เคยสูงส่งดั่งอยู่บนสรวงสวรรค์ กลับต้องผลิกผันร่วงลงสู่พื้นดิน เธอไม่ได้ปรารถนาความตาย แต่กลับถูกล่าสังหาร หลังจากลืมตาขึ้นมาในโลกที่ไม่คุ้นเคย จากหงส์กลายเป็นเพียงนกธรรมดาทั่วไป บุรุษผู้สูงส่ง กลับกลายต้องขังตนเองไว้ในเงามืด ทว่ายามพบนาง แสงสว่างนั้นสาดส่องไล่ความมืดมนให้จางหายไป เขาจะออกมาเผชิญโลกภายนอกได้อีกครั้งหรือไม่

ความรักกว่าจะเติบโตต้องใช้ระยะเวลา ใบชากว่าจะเก็บเกี่ยวได้ต้องรอผ่านพ้นหลายฤดูกาล ยามเป็นเพียงต้นกล้า อ่อนแอราวเด็กทารก ต้องประคบประหงมเอาใจ ยามเติบใหญ่แข็งแรงมั่นคง ผลิใบให้เก็บเกี่ยว ชีวิตที่เคยสูงส่งดั่งอยู่บนสรวงสวรรค์ กลับต้องผลิกผันร่วงลงสู่พื้นดิน เธอไม่ได้ปรารถนาความตาย แต่กลับถูกล่าสังหาร หลังจากลืมตาขึ้นมาในโลกที่ไม่คุ้นเคย จากหงส์กลายเป็นเพียงนกธรรมดาทั่วไป บุรุษผู้สูงส่ง กลับกลายต้องขังตนเองไว้ในเงามืด ทว่ายามพบนาง แสงสว่างนั้นสาดส่องไล่ความมืดมนให้จางหายไป เขาจะออกมาเผชิญโลกภายนอกได้อีกครั้งหรือไม่

“เด็กๆ ตบนางต่อ” เซียวเผยหลานเอ่ยขึ้น สาวใช้ทั้งสองนางรีบจับตัวเซียวหรูอวี้ทันที อะไรกันรังแกเกินไปแล้วนะ รู้จักหรูอวี้น้อยไปแล้ว หญิงสาวสะบัดสาวใช้ทั้งสองคนออกแล้วถีบจนกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง “เข้ามา ถ้าพวกเจ้ามิอยากตาย” ชาติก่อนนางอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าต้องปากกัดตีนถีบสู้กับเด็กเหลือขอพวกนั้น นางก็มิให้ใครรังแกนางง่ายเช่นกัน เซียวหรูอวี้ตั้งท่ารับมือ เซียวเผยหลานและเซียวรั่วเสวียตกใจกับภาพที่เห็นมองสาวใช้กระเด็นคนละทิศคนละทาง เซียวหรูอวี้มองสตรีสองนาง ข้ามเวลามามิทันไรก็สั่งให้คนรังแกนางเสียแล้ว แบบนี้ต้องสั่งสอนเสียหน่อย “พี่หญิงใหญ่จะทำอะไร” เซียวเผยหลานตกใจกลัวจนหน้าซีด “ทำอะไรน่ะหรือ เจ้าเป็นคนสั่งให้พวกนางตบข้า ข้าจะสนองคืนเจ้าเอง” เซียวหรูอวี้กระชากศีรษะเซียวเผยหลาน “กรี๊ด! ช่วยด้วย ช่วยด้วย” เซียวเผยหลานร้องอย่างเจ็บปวด เซียวหรูอวี้จิกผมเซียวเผยหลานจนมิเป็นทรง ศีรษะที่ประดับด้วยปิ่นงดงามยุ่งเหยิง ปิ่นงามร่วงหล่นลงกับพื้น เซียวรั่วเสวียตกใจจนทำอะไรมิถูก ตุบ! ร่างงามถูกถีบไปกระแทกกับกะละมังซักผ้า “เจ้า!” เซียวหรูอวี้ชี้หน้าเซียวรั่วเสวีย “พี่หญิงใหญ่ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับข้า เป็นพี่หญิงรองต่างหากที่กลั่นแกล้งท่าน” เมื่อกี้เซียวรั่วเสวียยังพูดจาถากถางนางจะปล่อยไปมิได้ “กรี๊ด! ช่วยด้วย” เซียวรั่วเสวียตกใจเป็นอย่างยิ่ง นางมิเคยเห็นพี่หญิงใหญ่เป็นเยี่ยงนี้มาก่อน มวยผมที่สวยงามราวกับเทพเซียนได้พังลงในพริบตา เซียวหรูอวี้กระชากผมเซียวรั่วเสวียอย่างแรง หญิงสาวมิรู้ว่านางได้เข้ามาอยู่ในร่างใคร แต่ใครคิดรังแกนางก่อนนางก็จะสนองคืนแบบนี้ล่ะ

Author: 九鹭非香 Chiness edition copyright 北京晋江原创网络科技有限公司 Cover Art: WuMo Thai edition copyright Hongsamut.com Co., ltd ALL RIGHTS RESERVED -------------------- ข้าเป็นมาร จอมมารผู้ขึ้นชื่อว่าเหี้ยมโหดมานานนับศตวรรษ จอมยุทธ์ฝ่ายธรรมะที่เคยคิดกำจัดข้า ต่างพากันแปรสภาพเป็นเศษซากใต้ผืนดินไปแล้วไม่รู้กี่ศพต่อกี่ศพ แต่ข้ายังคงมีชีวิต ซ้ำยังใช้ชีวิตอย่างเปี่ยมสุขและสนุกสุดๆ อีกด้วย แต่เมื่อข้าคิดว่าตนเองกำลังจะก้าวขึ้นสู่จุดที่สูงที่สุดของชีวิตแล้วนั้น ข้ากลับตาย! ถูกเจ้าเด็กต่ำตมผู้มีหน้าที่เฝ้าประตูสำนักของตัวเอง…ฆ่าตาย นี่คือเรื่องราวของผีขี้อาฆาตที่จะทำให้คุณฮาท้องคัดท้องแข็งไปกับนาง ก็ใครใช้ให้ตอนที่มีชีวิตอยู่นางไม่รู้จักทำบุญทำทานกร่างไปทั่วเล่า พอตาย...แม้แต่จะหาคนมาเผากระดาษเงินกระดาษทองให้ยังไม่มี! ผีสาวคิดมาก... อดีตนางมารผู้ยิ่งใหญ่จึงตายตาไม่หลับ เอาแต่ลอยวนเวียนไปมาหน้าป้ายหลุมศพของตัวเอง กิจวัตรประจำวันของนางก็คือ สาปแช่ง...สาปแช่ง แล้วก็สาปแช่ง เจ้าหนุ่มม่อชิงศิษย์ทรยศที่ทำให้นางตาย เมื่อวันหนึ่งโอกาสแก้แค้นหลุดมาถึงมือ มีหรือคนที่ชั่วร้ายที่สุดในใต้หล้าอย่างนางจะไม่ตะครุบไว้ จุ๊ๆ เจ้าอัปลักษณ์... คนอย่างเจ้า ร้อยไม่ควรพันไม่ควร กระตุกหนวดมังกรหลับอย่างข้า!

Author: 维和粽子 ISBN : 978-616-7856-24-7 Cover Art: Design by Hongsamut Thai edition copyright Hongsamut.com Co., ltd ALL RIGHTS RESERVED ------------------- นางเป็นหมอเทวดามิใช่รึ ทำไมมีชีวิตเหมือนอยู่ในนรกเลยล่ะ? เสิ่นจือหลี หมอเทวดาเจ้าหุบเขาหวยชุนถึงกับต้องกุมขมับเมื่อเห็นสภาพคนไข้รายล่าสุดเข้า “เขาเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?” “ล้ม” ชิงสิง...คนสนิทของผู้ป่วยตอบกว้างๆ  เสิ่นจือหลีเลิกคิ้ว...  “แล้วลื่น...”  คราวนี้ท่านหมอคนงามถอนหายใจยาว เท้าสะเอวจ้องตอบด้วยสายตาดุกว่าเดิม ชิงสิงสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะยอมรับในที่สุด “ล้ม…ลื่น…แล้วกลิ้งตกลงไปในเหว” “ตกเหว!!!” ใช่แล้ว... นางช่วยชีวิตคุณชายผู้หนึ่งที่โดนหญิงคนรักถีบตกภูเขามาหมาดๆ ไม่นึกว่าหลังจากที่คุณชายผู้นี้ตื่นมาก็หลงรักนาง ตามติด ตามลวนลาม ตามตื๊อเสียจนแกะไม่ปล่อย ถึงแม้ว่านิสัยของนางไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่แต่คุณธรรมในการเป็นหมอก็ยังคงมี อยู่ นางจึงยอมให้ชายผู้นี้อาศัยด้วยจนกว่าความทรงจำเขาจะกลับคืนมา คาดไม่ถึงยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ “เจ้าอย่าตามข้าอีกเลยจะได้ไหม” “แต่ว่า... ข้าหลงรักจือหลีนี่นา” เขาโผล่ขนตางอนงามออกมาแอบมองนาง “รัก…เฮอะ ถ้าข้าเชื่อคนไข้ความจำเสื่อมอย่างเจ้าข้าก็ปัญญาอ่อนแล้ว” “จือหลี... แช่งตัวเองอย่างนั้นไม่ดีนะ” นางกัดฟัน สงบอารมณ์ตัวเองสุดฤทธิ์ “เจ้าไปให้พ้นหน้าข้านะ หากข้าเห็นเจ้าสะกดรอยตามมาอีกล่ะก็ ข้าจะขายเจ้าทิ้งซะเลย!” ซูเฉินเช่อนิ่งงันไปครู่หนึ่ง แล้วจึงชมเปาะเสียงหวาน “จือหลี เจ้าช่างเก่งค้าขายเหลือเกิน” เก่งกับผีน่ะสิ! เจ้านั่นแหละเก่งตัวพ่อเลย!  ทั้งหว่านล้อม ทั้งตีมึน ทั้งตามติด  วิทยายุทธเลอเลิศจนข้าจะไม่มีที่ยืนบนโลกใบนี้อยู่แล้ว! 

ในคราวนั้น ‘เฟยเทียน’ เพียงต้องการพลัง เพื่อครอบครองอำนาจ จึงเรียกปีศาจมังกรเพลิงและแลกเปลี่ยนบางสิ่งเพื่อให้ได้ชัยชนะในสงคราม ‘ทรายย้อมโลหิต’ ทว่าปีศาจมังกรเพลิงตนนั้นใช้แขนซ้ายของเขาเป็นที่หลบซ่อนการตามล่าจากเทพมังกรดิน จึงปรากฏรอยสักสีเพลิงรูปมังกรที่ท่อนแขนซ้าย ทว่าการสู้รบแบบโหดเหี้ยมทำเขาถูดขับออกจากตำแหน่งรัชทายาทซึ่งเขามิใส่ใจ เป็นลูกที่พ่อไม่รัก ซ้ำกำจัดไม่ได้ ต้องเก็บเขาไว้เป็นเสี้ยนหนามตำหัวใจเช่นนี้ เฟยเทียนกลับรู้สึกสุขสำราญใจดี ‘ว่านหนิงเหมย’ ปีนี้นางอายุสิบแปด แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครกล้ามาสู่ขอนางไปเป็นภรรยา ไม่ใช่เพราะฐานะที่เป็นลูกอนุของเสนาบดีว่านเท่านั้น แต่เพราะรอยแผลเป็นที่แก้มขวาของนางอีกด้วย เมื่อครั้งที่นางอายุเพียงสิบสอง การพบกันครั้งแรกระหว่างนางกับองค์ชายเฟยเทียน อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ผู้อื่นเข้าใจเขาผิดคิดว่าเขาใช้กรงเล็บมังกรกรีดใบหน้านางจนเสียโฉม แม้นางจะบอกทุกคนว่าไม่ใช่ความผิดของเขาก็ไม่มีใครเชื่อนาง แต่เพราะแผลเป็นนี้ทำให้นางรอดพ้นการถูกบังคับให้แต่งงานได้ ขอเพียงใช้ชีวิตเรียบง่าย แม้ต้องอยู่เพียงลำพังนางก็ยินดี ว่านหนิงเหมยเป็นคนโปรดของฮองไทเฮา ด้วยนางเป็น ‘มือเย็น’ ต้นไม้ดอกไม้ที่ผ่านมือนาง แม้ใกล้ตายก็ยังฟื้นกลับมาเบ่งบานได้อีกครั้ง แม้นางจะถูกเรียกว่า ‘คนโปรด’ แต่ดูแล้วไม่ต่างจาก ‘คนสวน’ เท่าใดนัก ‘เฟยเทียน’ เข้าวังหลวงตามคำสั่งของพระบิดา ด้วยความดีความชอบที่ทำศึกรวมแผ่นดินได้สำเร็จจึงประทานตำแหน่ง ‘ชินอ๋อง’ และจะประทานคู่ครองให้ เขาบังเอิญพบว่านหนิงเหมยอีกครั้ง ด้วยตัวเขามีพลังปีศาจอยู่ครึ่งหนึ่ง เมื่อเข้าใกล้ดวงจิตเทพมักอ่อนแรง เมื่ออยู่ต่อหน้าหญิงอัปลักษณ์ผู้นี้ เขากลับไม่อาจใช้พลังของตนกับนางได้ เขากลายเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาไร้พิษสง ความลับนี้ทำให้เขาคิดกำจัดนาง แต่ดูว่าการพยายามกำจัดนางไร้ผล ด้วยเหตุนี้เขาก็เปลี่ยนใจเก็บนางไว้ข้างกาย หากผู้อื่นรู้ความลับนี้ จะเอานางมาเป็นเครื่องมือสังหารเขาได้ “ถ้าจะประทานสมรสให้กระหม่อม กระหม่อมขอเลือกคนที่จะมาชายาด้วยตนเอง” “เจ้ามีหญิงที่หมายปองอย่างนั้นรึ” ฮ่องเต้ทรงแปลกพระทัยนัก “มีแต่เป็นคนของฮองไทเฮา ไม่ทราบว่าฮองไทเฮาจะมอบให้กระหม่อมได้หรือไม่” “เป็นใครกัน” ฮองไทเฮาข่มความหวาดกลัว พระนางกลัวว่าเฟยเทียนหมายจะเอาองค์หญิงหรือท่านหญิงที่นางโปรดปรานไป “ว่านหนิงเหมย” เพียงเอ่ยชื่อนาง ในห้องประชุมถึงกับเงียบกริบ ใครเลยจะคาดคิดว่าปีศาจผู้นี้จะต้องการเพียงหญิงอัปลักษณ์ที่แทบไม่มีใครรู้จัก.

เรื่องย่อ หลังจากหลินซีถูกระบบผูกมัดก็ถูกส่งมายังหมู่บ้านหลังเขาเล็กๆ แห่งหนึ่งในยุค 70 เพื่อทำภารกิจของระบบให้สำเร็จลุล่วง หลินซีที่ไม่เคยมีแฟนแม้แต่คนเดียวกลับต้องมากลายเป็นผู้ปกครองของพระเอก จากการอยู่ร่วมกันทุกวันหลินซีคิดว่าพ่อพระเอกคนนี้ ว่าง่าย รู้ความ เก่งกาจ ฉลาดเฉลียว ช่างเอาอกเอาใจ สุขุม ใจกว้าง... คนอื่นๆ : เหอๆ! ระบบ : นี่เธอตาบอดเหรอ? หลินซีคิดว่าตัวเองแค่เลี้ยงลูกสุนัขตัวหนึ่ง หลังจากผ่านไปหลายปีเจ้าลูกสุนัขตัวน้อยก็กลายเป็นสุนัขตัวโต และในท้ายที่สุดหลินซีก็ได้รู้ว่าสุนัขตัวโตยังสามารถแปลงร่างเป็นหมาป่าได้อีกด้วย จำนวนเล่ม 3 เล่มจบ

天才嫡女，废材四小姐  Author: 一块小肥肉  ลิขสิทธิ์: Ireader (zhangyue)  ลิขสิทธิ์ฉบับภาษาไทย: Novel Kingdom --คุณหนูสี่ สตรีเปื้อนเลือด-- นิยายน้องใหม่แห่งค่าย Novel Kingdom ที่ติดท็อปฮิตในเว็บไซต์ชื่อดังของประเทศจีนและมียอดวิวการันตีแล้วกว่า 250 ล้านวิว  เธอ คือนักฆ่าสาวผู้โหดเหี้ยมและเด็ดเดี่ยวแห่งศตรวรรษที่ 21 ความพลาดพลั้งเพียงน้อยนิดปลิดชีวิตของนักฆ่าให้ดับสูญ ทว่าโชคชะตากลับพลิกผันนำพาดวงวิญญาณเข้ามาสิงสถิตในร่างของคุณหนูผู้ไร้ค่าที่ถูกทั่วหล้าเย้ยหยัน  --เมื่อกายาอันศักดิ์สิทธิ์ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจากการหลับใหล! ความงดงามอันที่ไร้ที่ติจึงมิอาจซ่อนเร้นอำพราง -- …. อสูรมายา การหล่อหลอมอุปกรณ์ ความงดงามจากภายในช่วงชิงหัวใจชายรูปงาม …. ….ในชีวิตนี้ ผู้ใดก็ตามที่หยามเกียรติข้า มันผู้นั้นจะต้องชดใช้คืนมาเป็นพันเท่า!!!!….

เขา... คุณชายใหญ่ตระกูลอานแห่งแคว้นตงอี๋ หล่อเหลา กล้าได้กล้าเสีย และเป็นพ่อค้าตัวยง ทุกครั้งที่จ่ายเงินออกไปเขาจะไม่ยอมขาดทุนแม้แต่ตำลึงเดียว เมื่อจู่ๆก็มีผลประโยชน์ก้อนโตมาวางล่อไว้ตรงหน้า มีหรือคนอย่างเขาจะไม่รีบคว้าไว้ ทว่า... เป้าหมายของเดิมพันนี้คือหัวใจรักของสตรีที่ไม่ธรรมดานางหนึ่ง ฮ่องเต้หญิงซีเลี่ยเย่แห่งแคว้นไห่อี้! หากเป็นสตรีอื่นคงง่าย แต่ดันเป็นซีเลี่ยเย่ที่แสนจะเจ้าเล่ห์เหลือร้าย งานนี้ไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่จะแพ้เดิมพัน

ความสัมพันธ์ระหว่างหลินชิงเหอกับครอบครัวตระกูลโจวกำลังดำเนินไปในทิศทางที่ดีขึ้น ธุรกิจลับ ๆ ของเธอเองก็กำลังไปได้สวย แถมเธอยังริเริ่มที่จะศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเองเพื่อรอสอบเข้ามหาวิทยาลัยในอีกเจ็ดปีข้างหน้า เพื่อความก้าวหน้าในชีวิตและลบล้างภาพลักษณ์หญิงผลาญเงินผู้ไม่รู้จักใช้ชีวิตของตัวประกอบคนนี้ให้จงได้ แต่ในขณะเดียวกันเธอก็ค้นพบความลับบางอย่างที่เจ้าของร่างเดิมไม่เคยบอกใครและด้านลับๆ อีกด้านหนึ่งในสังคมชนบทที่เธออาศัยอยู่...

เพราะดวงซวยเป็นเหตุ เธอเลยต้องพึ่งพาเขา! ใครจะไปรู้ว่าวันหนึ่ง สวรรค์จะเขี่ย ‘เทพวิบัติ’ อย่างเธอทิ้งด้วยวิธีที่หน้าด้านที่สุด เทพแห่งความซวยที่ไปไหนก็มีแต่เรื่องเลวร้ายอย่าง ‘จ้าวเซวียน’ เลยต้องติดแหง็กอยู่บนโลกมนุษย์ ระหกระเหินจนเหนื่อย ไม่มีเพื่อน ไม่มีใครคบ แต่ยังต้องกินข้าว! เธอจึงนำจุดเด่นของตัวเองมาเปิดกิจการร้านค้าเสียเลย นั่นก็คือ... เปิดร้านขายโลงศพและรับจ้างปราบปีศาจ เพราะอยู่เหนือความซวยทั้งหลาย เขาเลยโดนเธอปลุก เขาคืออิ๋งเจิ้น จิ๋นซีฮ่องเต้ โอรสสวรรค์ผู้เป็นตำนานอันยิ่งใหญ่ของมนุษย์ ถูกเซียนกระจอกองค์หนึ่งปลุกขึ้นมาในสภาพผีดิบ ด้วยเหตุผลแค่... พลังมังกรเยอะดี! พอตื่นแล้วจะกลับไปนอนต่อก็ทำไม่ได้ ก็เลยต้องช่วยเธอทำมาหากิน ลำพังหาเลี้ยงสองปากท้องยังไม่เท่าไหร่ นังตัวซวยยังกล้าเก็บเด็ก เก็บตัวประหลาดมาเลี้ยงอีกตั้งเยอะแยะ เขาล่ะเพลีย... ชีวิตวุ่น ๆ ของเซียนที่เก่งแต่เรื่องซวยกับผีดิบหน้านิ่งที่ไม่ยอมไปผุดไปเกิดจึงเริ่มต้นขึ้น

Author: 维和粽子 ISBN : 978-616-7856-24-7 Cover Art: Design by Hongsamut Thai edition copyright Hongsamut.com Co., ltd ALL RIGHTS RESERVED ------------------- นางเป็นหมอเทวดามิใช่รึ ทำไมมีชีวิตเหมือนอยู่ในนรกเลยล่ะ? เสิ่นจือหลี หมอเทวดาเจ้าหุบเขาหวยชุนถึงกับต้องกุมขมับเมื่อเห็นสภาพคนไข้รายล่าสุดเข้า “เขาเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?” “ล้ม” ชิงสิง...คนสนิทของผู้ป่วยตอบกว้างๆ  เสิ่นจือหลีเลิกคิ้ว...  “แล้วลื่น...”  คราวนี้ท่านหมอคนงามถอนหายใจยาว เท้าสะเอวจ้องตอบด้วยสายตาดุกว่าเดิม ชิงสิงสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะยอมรับในที่สุด “ล้ม…ลื่น…แล้วกลิ้งตกลงไปในเหว” “ตกเหว!!!” ใช่แล้ว... นางช่วยชีวิตคุณชายผู้หนึ่งที่โดนหญิงคนรักถีบตกภูเขามาหมาดๆ ไม่นึกว่าหลังจากที่คุณชายผู้นี้ตื่นมาก็หลงรักนาง ตามติด ตามลวนลาม ตามตื๊อเสียจนแกะไม่ปล่อย ถึงแม้ว่านิสัยของนางไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่แต่คุณธรรมในการเป็นหมอก็ยังคงมี อยู่ นางจึงยอมให้ชายผู้นี้อาศัยด้วยจนกว่าความทรงจำเขาจะกลับคืนมา คาดไม่ถึงยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ “เจ้าอย่าตามข้าอีกเลยจะได้ไหม” “แต่ว่า... ข้าหลงรักจือหลีนี่นา” เขาโผล่ขนตางอนงามออกมาแอบมองนาง “รัก…เฮอะ ถ้าข้าเชื่อคนไข้ความจำเสื่อมอย่างเจ้าข้าก็ปัญญาอ่อนแล้ว” “จือหลี... แช่งตัวเองอย่างนั้นไม่ดีนะ” นางกัดฟัน สงบอารมณ์ตัวเองสุดฤทธิ์ “เจ้าไปให้พ้นหน้าข้านะ หากข้าเห็นเจ้าสะกดรอยตามมาอีกล่ะก็ ข้าจะขายเจ้าทิ้งซะเลย!” ซูเฉินเช่อนิ่งงันไปครู่หนึ่ง แล้วจึงชมเปาะเสียงหวาน “จือหลี เจ้าช่างเก่งค้าขายเหลือเกิน” เก่งกับผีน่ะสิ! เจ้านั่นแหละเก่งตัวพ่อเลย!  ทั้งหว่านล้อม ทั้งตีมึน ทั้งตามติด  วิทยายุทธเลอเลิศจนข้าจะไม่มีที่ยืนบนโลกใบนี้อยู่แล้ว! 

แกร่งเหมือนมด อดเหมือนกา กล้าเหมือนหญิง ฝันร้ายของ ‘อินจู๋หลี’ เกิดขึ้นในคืนอันมืดมิด นางคือพยานหนึ่งเดียวที่แอบเห็นการลอบสังหารมารดาของตน เรื่องทั้งหมดไม่ใช่อย่างที่หลายคนพยายามสรุปให้เป็น แต่เด็กหญิงอย่างนางจะทำอะไรได้? อินจู๋หลีหล่อเลี้ยงตัวเองด้วยความแค้น สักวันหนึ่งเถิดนางจะเติบโตขึ้น จะแข็งแกร่ง อดทน และกล้าหาญ เมื่อวันนั้นมาถึงนางจะฟันไม่เลี้ยงเลยสักคนเดียว! ราชสีห์แสร้งสวมหนังแกะ เสิ่นถิงเจียวเป็นท่านอ๋องเก้าที่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เป็นรอยด่างหนึ่งเดียวของราชวงศ์ เขาห่างไกลจากราชบัลลังก์ ไร้อำนาจ ไม่ร่ำรวย เป็นม้านอกสายตาของทุกคน ซ้ำยังโง่! ไม่น่าแปลกใจว่าใครๆมักมองข้ามเขาอยู่เรื่อย แม้กระทั่งศึกชิงบัลลังก์ ยังไม่มีใครส่งนักฆ่าสักคนมาลอบสังหารเขา... ดูเอาเถอะ! แต่แล้ววันหนึ่ง หญิงแกร่งกลับมาแต่งกับอ๋องห่วย เสียงหัวเราะเยาะจึงดังท่วมเมือง หากอินจู๋หลีต้องการชายงามไร้สมอง เสิ่นถิงเจียวก็ต้องการมารดาคนที่สอง เช่นนั้น... ก็ปล่อยให้พวกเขาจูบปากกันเถอะ

(ตอนที่ 71 - 106) ณ ประเทศตะวันออกที่ห่างไกลมีร้านอาหารเล็ก ๆ แปลก ๆ แห่งหนึ่งที่อาจหาญกล้า 'ปฏิเสธการจัดอันดับสามดาว‘ โดย Michelin Guide อยู่หลายครั้ง อาหารที่นี่ราคาแพงมาก ข้าวผัดธรรมดาจานหนึ่งกับซุปหนึ่งชาม ราคาก็ปาเข้าไป 288 หยวนแล้ว (ประมาณ 1500 บาท) เคี่ยวขนาดนี้ก็ยังมีคนต่อคิวยาวเหยียดเพื่อจะรอกิน อ้อ... ที่นี่เขาไม่รับจองคิวด้วยนะ! แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคนจำนวนมากนั่งเครื่องบินส่วนตัวมาเพื่อจองคิวอีก! ทำไมต้องนั่งเครื่องบินน่ะเหรอ ก็เขาไม่มีที่จอดรถให้น่ะสิ ที่นี่บริการแย่ ลูกค้ากินแล้วต้องล้างจานเช็ดโต๊ะเอง ไม่รู้เจ้าของร้านคิดอะไรอยู่... สงสัยคงเป็นคนบ้าคนหนึ่ง