“เด็กๆ ตบนางต่อ” เซียวเผยหลานเอ่ยขึ้น สาวใช้ทั้งสองนางรีบจับตัวเซียวหรูอวี้ทันที อะไรกันรังแกเกินไปแล้วนะ รู้จักหรูอวี้น้อยไปแล้ว หญิงสาวสะบัดสาวใช้ทั้งสองคนออกแล้วถีบจนกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง
“เข้ามา ถ้าพวกเจ้ามิอยากตาย” ชาติก่อนนางอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าต้องปากกัดตีนถีบสู้กับเด็กเหลือขอพวกนั้น นางก็มิให้ใครรังแกนางง่ายเช่นกัน เซียวหรูอวี้ตั้งท่ารับมือ
เซียวเผยหลานและเซียวรั่วเสวียตกใจกับภาพที่เห็นมองสาวใช้กระเด็นคนละทิศคนละทาง เซียวหรูอวี้มองสตรีสองนาง ข้ามเวลามามิทันไรก็สั่งให้คนรังแกนางเสียแล้ว แบบนี้ต้องสั่งสอนเสียหน่อย
“พี่หญิงใหญ่จะทำอะไร” เซียวเผยหลานตกใจกลัวจนหน้าซีด
“ทำอะไรน่ะหรือ เจ้าเป็นคนสั่งให้พวกนางตบข้า ข้าจะสนองคืนเจ้าเอง” เซียวหรูอวี้กระชากศีรษะเซียวเผยหลาน
“กรี๊ด! ช่วยด้วย ช่วยด้วย” เซียวเผยหลานร้องอย่างเจ็บปวด เซียวหรูอวี้จิกผมเซียวเผยหลานจนมิเป็นทรง ศีรษะที่ประดับด้วยปิ่นงดงามยุ่งเหยิง ปิ่นงามร่วงหล่นลงกับพื้น เซียวรั่วเสวียตกใจจนทำอะไรมิถูก
ตุบ! ร่างงามถูกถีบไปกระแทกกับกะละมังซักผ้า
“เจ้า!” เซียวหรูอวี้ชี้หน้าเซียวรั่วเสวีย
“พี่หญิงใหญ่ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับข้า เป็นพี่หญิงรองต่างหากที่กลั่นแกล้งท่าน” เมื่อกี้เซียวรั่วเสวียยังพูดจาถากถางนางจะปล่อยไปมิได้
“กรี๊ด! ช่วยด้วย” เซียวรั่วเสวียตกใจเป็นอย่างยิ่ง นางมิเคยเห็นพี่หญิงใหญ่เป็นเยี่ยงนี้มาก่อน มวยผมที่สวยงามราวกับเทพเซียนได้พังลงในพริบตา เซียวหรูอวี้กระชากผมเซียวรั่วเสวียอย่างแรง หญิงสาวมิรู้ว่านางได้เข้ามาอยู่ในร่างใคร แต่ใครคิดรังแกนางก่อนนางก็จะสนองคืนแบบนี้ล่ะ