“ฉันไม่แต่ง....ว้าย!” หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อมือใหญ่เอื้อมมากระชากตัวเธอทีเดียวก็ลอยเข้าไปปะทะกับอกกว้าง
“ถ้าไม่อยากแต่ง แล้วไปเสนอตัวอยากแต่งงานกับคุณพิมพ์พรรณทำไม คุณก็รู้ว่าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายได้หมั้นหมายผมไว้กับใคร!” เสียงห้าวห้วนเอ่ยถาม
“ฉันเปล่าทำนะ”
“คุณนี่...โกหกเก่งจริงๆ”
“ฉันไปโกหกคุณตอนไหน”
“นอกจากโกหกเก่งแล้ว ยังตีหน้าซื่อได้แนบเนียนอีกด้วย” ชายหนุ่มแค่นยิ้มใส่
“คุณเป็นบ้าหรือเปล่า ถึงได้มาตัดสินว่าฉันเป็นแบบนั้นแบบนี้ ทั้งที่คุณไม่เคยรู้จักฉันมาก่อน ปล่อยฉันนะ! ปล่อย!” ธาวิตาดิ้นรนให้หลุดจากพันธนาการที่ยึดแน่นของเขา
“ไม่รู้จัก แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่รู้ว่าคุณเป็นคนยังไง”
“แต่ฉันเชื่อว่าคุณรู้มาผิดแน่ๆ”
“ฮึ!” ชนวีร์บีบแขนเล็กแน่นขึ้น
“ปล่อยฉันนะ”
“เสนอตัวอยากแต่งงานเอง แล้วจะมาร้องให้ปล่อยทำไม แต่ผมบอกไว้เลยว่าก่อนที่เราสองคนจะแต่งงานกัน ผมต้องได้พิสูจน์ว่าคุณเก่งเรื่องบนเตียง!
