นางคือบุปผา ให้ความรู้สึกแสบตา

เปรียบดั่งทิวา เบิกฟ้าสาดแสง

ร้อนแรงยิ่งกว่าวสันต์

เปรียบประดุจดวงตะวัน

ให้ค่ำคืนเหมันต์ มิต้องเหน็บหนาว

ถึงคราวชิดใกล้ มิอาจลาร้าง

ไม่มีคราใดไม่แพ้ทาง

เพราะนางคือคนของใจ

ตั้งแต่วันแรกที่พบพาน

นิยายเรื่องนี้ ฉบับ E-Book คลิก >>> เสน่หาบุปผาวสันต์

นิยายเรื่องนี้มีฉบับ E-Book คลิก>>>เสน่หาบุปผารัตติกาล

นิยายเรื่องนี้มีฉบับ SET เสน่หา สองบุปผา

เพราะต้องการช่วยพี่สาวจัดการกำจัดคู่หมั้นเจ้าชู้ให้พ้นทาง นางจึงพลาดพลั้งไปกับความสัมพันธ์ที่ยากจะปฏิเสธ
ทั้งที่แน่ใจว่าเราไม่รู้จักกันและไม่มีเหตุใดต้องสานสัมพันธ์ต่อจากวันนั้น ทว่ายิ่งหนีเหมือนยิ่งเจอ ยิ่งปฏิเสธยิ่งกลายเป็นพัวพันไร้หนทางให้เอ่ยปากไม่ยอมรับ
“เจ้าไม่ใช่สตรีที่ขืนใจข้าวันนั้นจริงหรือ?”
“ไม่ใช่แน่นอน ท่านจำคนผิดแล้ว”
“เช่นนั้นเจ้าเป็นใครอย่าบอกว่าคือน้องสาวฝาแฝด”
หญิงสาวอึ้ง หากบอกว่าใช่นั่นคือยอมรับ หากบอกว่าไม่นั่นคือใส่ร้ายพี่สาวตัวเองชัดๆ
แย่แล้ว...
ชายหนุ่มไม่สนอาการบื้อใบ้ จะใช่หรือไม่ นางตรงหน้าย่อมไม่ผิดตัว “เจ้าต้องรับผิดชอบข้าตลอดชีวิต...”