เรื่องย่อ

" มึงไม่ใช่เมียกู.. กูจะทำแบบนั้นกับคนที่ไม่ใช่เมียของตัวเองได้ยังไง..จริงมั้ย? " คาวีก้มลงไปพูดข้างๆ ใบหูของหญิงสาวด้วยท่าทางใจเย็น " เมื่อก่อนแกก็มีอะไรกับผู้หญิงไปทั่วมหาวิทยาลัยนิ " น้ำฝนแย้ง " นั้นมันเมื่อก่อนแต่ตอนนี้กูอยากจะเอาแค่คนที่เป็นเมียของกูคนเดียวเท่านั้น..ในเมื่อมึงไม่ใช่เมียกูแล้ว..กูก็ไม่เหี้ยพอที่จะบดขยี้ช่วงล่างของมึง..แม้กูจะอยากทำแบบนั้นก็ตาม " " จะไม่ทำใช่ไหม " " มึงนอนเถอะ..กูจะออกไปกินเหล้าต่อ " คาวียัดกายลุกขึ้นก้มลงหยิบเสื้อผ้าของตนเองมาสวมใส่อย่างใจเย็น " วี " น้ำฝนเรียกคาวีเสียงเบา " เอามันเข้ามาที " น้ำฝนพูดในสิ่งที่ตนเองต้องการด้วยความเขินอายหน้าแดง " หื้อ " คาวีเลิกคิ้วจ้องมองใบหน้าสวยหวานของหญิงสาว " ฉะ..ฉัน..คิดถึงแก " น้ำฝนก้มหน้าพยายามซ่อนพวงแก้มแดงระเรื่อด้วยความเขินอายราวกับสาวน้อยไร้เดียงสาก็ไม่ป่าน

คาวี ผู้ชายหล่อร้าย ใบหน้าติดเย็นชา โครตหล่อ โครตรวย และโครตโรคจิตเก็บความรู้สึกเก่งเป็นคนมีความคิดค่อนข้างออกไปทางโรคจิต

น้ำฝน หญิงสาวหน้าตาสวย คู่กัดตลอดกาลของคาวี

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน มิได้พาดพิงหรือมีเจตนาที่จะทำให้เกิดความเสื่อมเสียต่อสังคมและวิชาชีพใดๆ ขออภัยเนื้อยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่มีความรุนแรงเรื่องเพศและภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากมีข้อผิดพลาดประการใดทางนักเขียนซากิระ ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย

คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน มิได้พาดพิงหรือมีเจตนาที่จะทำให้เกิดความเสื่อมเสียต่อสังคมและวิชาชีพใดๆ ขออภัยเนื้อยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่มีความรุนแรงเรื่องเพศและภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากมีข้อผิดพลาดประการใดทางนักเขียนซากิระ ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย

คำเตือน

ห้ามคัดลอกเนื้อหาและห้ามนำบทความส่วนใดส่วนหนึ่งของ นิยายในคลังของซากิระไปเผยแพร่เด็ดขาด สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ไม่อนุญาติให้คัดลอกเนื้อหาหรือดัดแปลงใดๆทั้งสิ้น หากพบเห็นจะดำเนินการตามกฎหมายทันที อย่างไม่มีข้อยกเว้น

ชาก็ระ