‘ ฟุบ​ ฟุบ​ ฟุบ​ ​’

เสียงอุปกรณ์หลายอย่างในห้องถูกดูดเข้าไปในวอยเกจ​ ในขณะเดี๋ยวกันแรงดึงดูดจากหลุมมิติก็เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด​ แม้กระทั่งของชิ้นใหญ่หลายอย่างก็เริ่มเคลื่อนเข้าหาวอยเกจช้าๆ

“ เดี๋ยวสิ​ ทำไมแรงดึงดูดมันมากขนาดนี้​”

ดอกเตอร์บลูเริ่มวิตกกังวลเนื่องจากเรื่องนี้อยู่นอกเหนือการควบคุมของเขาไปแล้ว

“ ดอกเตอร์ครับ​ ผมขอแนะนำว่าเราควรยกเลิก​ การทำงานของวอยเกจเดี๋ยวนี้เลยครับ​ ไม่งั้นเราได้โดนดูดเข้าไปแน่ๆ” เสียงเดวิดแจ้งเตือนขึ้นในหัว

แม้ดอกเตอร์บลูจะรู้สึกกังวลและเสียดาย​แต่เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง สุดท้ายดอกเตอร์บลูก็ตัดสินใจทำตามคำแนะนำของเดวิด

“ ยกเลิกการเชื่อมต่อวอยเกจ​” ดอกเตอร์บลูกัดฟันเอ่ยออกมา

' ถึงแม้ครั้งนี้ฉันจะพลาดแต่ครั้งหน้ามันจะต้องสำเร็จแน่ ' ดอกเตอร์บลูบอกกับตัวเองในใจ

‘ เกิดความผิดพลาด​ ไม่สามารถยกเลิกได้​ ​’

‘ เกิดความผิดพลาด​ ไม่สามารถยกเลิกได้​ ​’

‘ ระบบล้มเหลว​ ท่านกำลังอยู่ในอันตราย​ ’

‘ ระบบล้มเหลว​ ท่านกำลังอยู่ในอันตราย​ ’

เสียงแจ้งเตือนจากระบบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง​ ในขณะเดียวกันแรงดึงดูดที่เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลจนทำให้อุปกรณ์แทบทั้งหมดของห้องถูกดูดเข้าไปในมิติ

“ โอ๊ย​ยย​ ไอ​ 0.01% ที่เหลือนั่น​ ไอบ้าเอ้ย​ ฉันต้องซวยขนาดไหนวะเนี่ย​ ”

ดอกเตอร์บลูสบถขึ้นพร้อมใช้มือทั้งสองข้างของตัวเองกอดราวเหล็กใกล้ตัวอย่างแนบแน่น เพราะตอนนี้ขาทั้งสองข้างของเขาไม่ได้อยู่ติดพื้นอีกแล้ว

“ ดอกเตอร์ครับผมไม่สามารถส่งสัญญาณขอความเชื่อเหลือได้​ เนื่องจากความผันผวนของมิติ​ ทำให้สัญญาณถูกรบกวนทั้งหมดครับ​ ​’เสียงของเดวิดดังขึ้น

“ มันคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้วใช่ไหม​ ​”

พูดยังไม่ทันขาดคำ​ พื้นที่ยึดราวเหล็กไว้ก็เริ่มปริแตกออก

“ โอ้พระเจ้า​ ท่านโกรธแค้นอะไรผม…”ดอกเตอร์บลูรำพันออกมาเบาๆ

‘ ฟุบ​ ​’

ในที่สุดราวเหล็กก็หลุดออกจากพื้น​ ทั้งคนทั้งราวเร็วจึงถูกดูกเข้าไปในมิติทันที​

“ ม่ายยยยยยยยยยย ”

ในที่สุดเสียงของดอกเตอร์บลูก็เงียบหายไปในมิติ​ พร้อมๆกับทุกอย่างภายในห้องที่ถูกดูดเข้าไปในมิติรวมทั้งวอยเกจด้วย​

หลังจากนั้นไม่นานมิติที่ไม่เสถียรก็กลับคืนสู่ความปกติอีกครั้ง​ พร้อมกับที่ภายในห้องไม่มีอะไรเหลืออีกต่อไป

ในที่สุดการค้นพบมิติคู่ขนานของแผนกอวกาศ​ เอกมิติก็สำเร็จ​ แต่กลับไม่มีใครรับรู้เรื่องนี้เลยนอกจากดอกเตอร์บลูและเอไอของเขาเอง…