Love U(niversity) ลุ้นรัก...นักศึกษา
Romance Lover
Love U(niversity) ลุ้นรัก...นักศึกษา
Romance Lover
Prom Queen
ความรักของเด็กสาวจะลงเอยกับใคร นายตำรวจหนุ่มผู้เป็นรักครั้งแรก หรืออาจารย์หนุ่มสุดฮอตจากคณะวิศวะกรรมศาสตร์ "ถ้าเมาแล้วอาละวาดแบบนั้นก็อาจจะต้องเข้าคุก" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเธอมองตามคนเมาที่ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจควบคุมตัวเข้ามาในโรงพัก "อาคารนี้มีคุกมั้ยคะ" เธอถามเขาเพราะรู้สึกสงสัยจริงๆ "ทำไม อยากลองโดนขังสักคืนมั้ยล่ะ" เขาถามพร้อมกดรอยยิ้มที่มุมปาก คำพูดกำกวมของชายหนุ่ม ทำให้ใบหน้าเธอมีสีระเรื่อ "ไม่ค่ะ แค่อยากเห็นเฉยๆ" "ไม่ได้หรอก มันอันตราย เรานี่แปลกคนอยากเห็นคุก” หญิงสาวเงียบ ก็เธออยากรู้นี่ ไม่เคยเห็นคุกจริงๆ "ตกลงเราจะเรียกค่าเสียหายมั้ย จะเรียกเท่าไหร่" ตำรวจหนุ่มย้อนกลับมาถามเธอ เรื่องคดีความ "หนึ่งล้านบาทค่ะ" เธอกวนประสาทเขาคืนบ้าง เขายิ้ม "นั่นมันค่าดองแล้ว คนอยากไปขอเขาคงยังไม่พร้อมหรอกมั้ง" ....................................................... เพตราก้มมองหาโทรศัพท์อย่างเอาเป็นเอาตาย โดยไม่รู้ว่าคอเสื้อนักศึกษาเปิดเผยไปถึงไหนต่อไหนในสายตาของคนที่ยืนอยู่มุมสูงที่มองลงมาเห็นบางสิ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ “คุณอายุเท่าไหร่” ถามออกมาแล้วคนถามก็แทบจะกัดลิ้นตัวเอง “19 ปี ค่ะอาจารย์” คำตอบที่เอ่ยออกมาในขณะที่กำลังมองหาโทรศัพท์อยู่ ทำให้คนถามต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ จนคนที่อายุ 19 ปีเข้าใจว่าชายหนุ่มมองเห็นว่าเธอเป็นเด็กไม่รู้จักโต จึงเอ่ยต่อว่า “เดือนหน้าก็จะ 20 บรรลุนิติภาวะแล้วค่ะ” คำตอบค่อนข้างกระด้างในน้ำเสียงแต่คนฟังกลับรู้สึกดีขึ้น “ก็ยังดี” คนปากไม่ตรงกับใจเอ่ยออกมาราวกับระอา โดยที่ไม่ได้ให้คำอธิบายของคำว่า 'ก็ยังดี' นั้นดียังไง และดีสำหรับใคร หลังจากก้มลงหาโทรศัพท์ใต้โต๊ะสักพักเธอก็ไม่พบอะไร จึงลุกขึ้นยืน “หาเจอไหม” เสียงที่ดังข้างหู ทำให้หญิงสาวผงะรีบหันกลับมา เมื่อเห็นว่าคนที่ค่อนข้างดุอยู่ใกล้แค่ไหน ก็ถอยหลังอัตโนมัติจนสะโพกผายชนกับขอบโต๊ะอาจารย์ “ไม่...” กำลังจะตอบว่าไม่เจอแต่โทรศัพท์เจ้าปัญหาที่ตั้งอยู่ในกระเป๋าเสื้อด้านหน้าข้างขวาของคนตรงหน้าทำให้เธอต้องจ้องเขม็งจนแน่ใจ ทำไมตอนแรกเธอถึงไม่สังเกตเห็นนะ “เจอค่ะ นั่นโทรศัพท์ของหนู” หญิงสาวตอบเสียงค่อนแข็ง พร้อมมองหน้าคนตรงหน้าด้วยแววตาพยศเล็กๆ **ถ้าอ่านตัวอย่างแล้วชอบ อย่าลืมโหลดเล่มเต็มมาอ่านกันน๊าาาาา ***ขอฝากนิยายอีกเรื่องนะคะ " My Liaison ป่วนหัวใจในซีเกมส์ "
  • 6 ตอน
  • 1,527
นิยายโดย
  • 8 คนติดตาม
บทนำ

บทนำ


"Do you need help?”

หญิงสาวร่างอวบหน้าสวย หนึ่งในสี่สาวจากกลุ่มนักศึกษาที่อยู่ในชุดลำลองตัดสินใจถามชายต่างชาติคนหนึ่ง ที่ก้มๆเงยๆอยู่กับแผนที่ที่อยู่ในมือเป็นระยะๆ โดยที่ทั้งสี่สาวไม่ได้สังเกตเลยว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังชะงักการก้าวเท้า เพราะคิดจะให้ความช่วยเหลือคนหลงทางเช่นกัน สุดท้ายเขาจึงตัดสินใจรอดูอยู่ห่างๆ ก้มลงอ่านหนังสือภาษาอังกฤษในมือที่เพิ่งซื้อมาได้ไม่นาน ทั้งยังเงี่ยหูฟังไปด้วย เผื่อว่าเด็กกลุ่มนั้นจะต้องการความช่วยเหลือ หรือมีปัญหาเรื่องการสื่อสาร

"Oh you guys speak English! Thanks god. Could you tell me where I am at the moment on this map? "

(โอ้ คุณพูดภาษาอังกฤษได้ ขอบคุณพระเจ้า ช่วยบอกผมด้วยเถิดว่าตอนนี้ผมอยู่ตรง ไหนในแผนที่นี้)

"Can we have a look at the map?" หญิงสาวที่สวยที่สุดในกลุ่มเอ่ยขอดูแผนที่

"You are right here now” หญิงสาวร่างเล็กที่สุดในกลุ่มที่ใส่แว่นตอบพร้อมใช้นิ้วชี้ลงไปหลังจากปรายมองแผนที่แว่บเดียว

"Let me see... oh that's right! Thank you. Hmm…how can i get to this place from here? "

(ขอผมดูหน่อย โอ้ ใช่จริงๆด้วย แล้วผมจะไปที่นี่ได้ยังไงครับ)

คนหลงทางจิ้มไปยังจุดๆหนึ่งบนพื้นที่

"You can wait for the pink bus right here. Take the pink bus for about an hour and get off the bus at the city bus station, then take the minibus number 5 for about 20 mins. The temple will be on your right hand side."

หญิงสาวหน้าหวานผมยาวตรงเอ่ยอธิบายด้วยรอยยิ้มว่าเขาต้องรอตรงนี้เพื่อขึ้นรถประจำทางสีชมพู นั่งรถสัก 1 ชั่วโมง ลงที่สถานีขนส่งในตัวเมือง แล้วนั่งรถสองแถวสาย 5 อีกประมาณ 20 นาทีก็จะถึงวัดเป้าหมายที่อยู่ทางด้านขวามือ ข้อความยาวๆที่เอ่ยออกมาอย่างคล่องแคล่วและมีกลิ่นอายของสำเนียงอเมริกันนิดๆทำให้คนร่างสูงที่ตอนแรกตัดสินใจเพียงแค่จะยืนฟังอยู่ห่างๆต้องเงยหน้าขึ้นมาดู จึงมองเห็นใบหน้าหวานซึ้งของคนพูดชัดเจนเพราะเธอหันหน้าเอียงมาทางเขาพอดี

"The pink bus for an hour to the city bus station and then minibus number 5 for 20 minutes. Thank you so much. "

ชายชาวต่างชาติทวนคำตอบ แล้วกล่าวขอบคุณเด็กสาวทั้งสี่คน

"You’re welcome. Have a good trip. "

(ยินดีค่ะ เที่ยวให้สนุกนะคะ)

เด็กๆกลุ่มนั้นรวมทั้งคนที่เพิ่งเอ่ยข้อความยาวๆตอบกลับพร้อมรอยยิ้มหวานอีกครั้ง ทำเอาคนที่กำลังแอบมองมีปฏิกิริยาบางอย่างจนต้องหันหน้าหนีเพื่อขจัดมันทิ้ง มือใหญ่เก็บหนังสือใส่กระเป๋าเป้สะพายแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ แวะซื้อผ้าเย็นและน้ำเปล่าขวดหนึ่งจากร้านค้าใกล้ๆ เมื่อเดินกลับมาก็มองเห็นใครบางคนยืนอยู่ด้วยความประหม่าคนเดียว เพราะเพื่อนที่เหลือข้ามถนนไปจนอยู่อีกฟากเรียบร้อยแล้ว