"เป๋า ๆ เป่าเป้ยขอเป่าเป้ยลูกนี้นะเจ้ามะฮะ เป๋าๆ" เสียงแจ้ว ๆ ของเด็กน้อยวัยห้าหนาว ในมือถือซาลาเปาร้อน ๆ พวงแก้มป่อง ๆ หน้าหยิก ได้กล่าวกับพี่สาวของตน ซึ่งหน้าตาเหมือนเป่าเป้ยอย่างกับแกะ "เป่าเป้ย เจ้าจะเรียกเปา ๆ ทุกลูกที่เจ้ากินว่าเป่าเป้ยไม่ได้นะ" เด็กน้อยอีกคนที่มีนามว่าเป๋า ๆ หรือเป๋าเปา เป็นพี่สาวของเป๋าเป้ย ที่เกิดก่อนเจ้าตัวดีแค่เพียงเสียววินาทีเท่านั้น

การเล่นเกมไพ่ จะไม่ใช่แค่เกมไพ่ธรรมดา มันมาพร้อมกับความสนุก และความตื่นเต้น ทุกครั้งที่เล่นเกมแพ้

ร่างบางเงยหน้าขึ้นมองชื่อเรือน 'ฮุ่ยหวง' พลางแอบลอบคิดในใจ ไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนตั้งชื่อเรือนนี้กัน ความหมายถึงช่างแตกต่างกับนิสัยเจ้าของเรือนนัก หากคนอย่างใต้เท้าโม่มีรัศมีแห่งความเมตตา ในใต้หล้าคงไร้คนอาฆาตพยาบาทแล้ว "ฮูหยินน้อยเชิญเจ้าค่ะ" "ท่านพ่อเรียกหาด้วยเรื่องใด เจ้ารู้หรือไม่" "ฮูหยินน้อยจะถามบ่าวได้อย่างไรเจ้าคะ ท่านน่าจะรู้ดีมากกว่าบ่าว ว่านายท่านเรียกหาฮูหยินน้อยด้วยเรื่องใด" เสียงปิดประตูเรือนดังพร้อมสิ้นเสียงซื่อซิ่นสาวใช้ข้างกายเจ้าของเรือน ดวงตาของอีกฝ่ายที่มองมายังนาง ฉายแววไม่เป็นมิตรอย่างเห็นได้ชัด ทว่าหนี่ซวงย่อมเข้าใจว่าเป็นเพราะเหตุใด แต่ทั้งหมดเป็นความผิดของนางเมื่อใด ในเมื่อผู้ที่กำหนดมิใช่นาง "มาฝนหมึก" เสียงทุ้มต่ำจากด้านในเรียกสติหญิงสาวให้กลับมาอยู่กับตัว จำต้องเดินเข้าไปยังมุมโต๊ะทำงานที่เจ้าของเสียงเรียกนั่งอยู่ ก่อนมือเรียวจะหยิบแท่งหมึกที่ฝนค้างไว้ขึ้นมาทำหน้าที่ประจำ "ได้ดูรายชื่อแล้วหรือยัง" "ยังไม่ได้ดูเจ้าค่ะ ช่วงสายซวงเอ๋อร์นอนพักผ่อน ตื่นมาก็พอดีกับเถ้าแก่เนี้ยอวิ๋นมาวัดตัว พอเสร็จท่านพ่อก็เรียกมาที่นี้ แต่ถึงไม่ได้ดูอย่างไรซวงเอ๋อร์เชื่อว่าท่านพ่อต้องจัดการทุกอย่างได้ดีอยู่แล้วเจ้าค่ะ" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นจากหนังสือที่เขียนอยู่ เพื่อมองเจ้าของคำพูด ทั้งที่ใบหน้าสวยกำลังคลี่รอยยิ้มหวานอยู่เบื้องหน้า แต่เขากลับไม่รู้สึกถึงความจริงใจในคำพูดของนางสักเพียงนิด "ก็ดี" เสียงเย็นที่ตอบรับทำให้หนี่ซวงไม่กล้าต่อความยาวกับอีกฝ่ายอีก ทั้งเขาก็ไม่เอ่ยปากพูดสิ่งใดกับนางอีกเช่นกัน ทำให้ภายในห้องกว้างมีเพียงเสียงแท่งหมึกฝนกับฐานเท่านั้น พาให้หญิงสาวรู้สึกเย็นยะเยือกไม่ต่างจากยืนตากหิมะอยู่ด้านนอกห้อง และเพราะอีกฝ่ายไม่ยอมพูดหรือสั่งอันใดต่อ ทำให้ร่างบางต้องยืนจนปวดขาปวดน่องไปหมด กว่าเขาจะเลิกเขียนเอกสารบนโต๊ะ แล้วหันกลับมาสนใจนางที่แทบจะเก็บสีหน้าไม่พอใจไว้ไม่อยู่ "ทำไม ยืนแค่นี้หมดแรงแล้ว" "ไม่เจ้าค่ะ ยืนทั้งคืนซวงเอ๋อร์ก็ยังไหว" "ดี คืนนี้เจ้าจะได้ยืนสมใจ" มุมปากหยักปรากฏรอยยิ้มมีเลศนัย ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง จนศีรษะมนหญิงสาวอยู่แค่เพียงหน้าอกเขาเท่านั้น หลังสิ้นเสียงของชายหนุ่ม หนี่ซวงรู้สึกได้ว่าบรรยากาศรอบกายเหมือนจะยิ่งเย็นยะเยือกมากขึ้น ทำให้นางยืนตัวแข็งก้าวเท้าเดินตามร่างหนาไม่ออก หญิงสาวรู้สึกเหมือนพูดบางอย่างผิดไป แต่ไม่รู้ว่าเป็นตรงไหนกัน

‘จินต์ศุจี’ คือหญิงสาวผู้กลายเป็นมือที่สามโดยไม่รู้ตัว เธอถูกประจานเป็นกระแสดังไปทั่วโซเชียลจนมารดาต้องสั่งให้ไปเก็บตัวในต่างจังหวัดเพื่อหลบหน้าผู้คน หาก ณ บ้านหลังนั้นเอง เพียงแค่หญิงสาวหลับตาลงจะได้ยินเสียงซอแว่วหวาน จินต์ศุจีได้ก้าวเข้าไปสู่อีกโลกหนึ่งซึ่งงดงามราวเมืองลับแลในตำนาน และได้พบกับ ‘เขา’ ผู้นำเอาความรู้สึกแปลกประหลาดมาฝากไว้ในหัวใจ มาลองลุ้นกันดูว่าเหตุการณ์ทั้งหมดจะเป็นอย่างไร และใครกันที่เธอได้พบเจอ...

ชีวิตของเด็กสาววัย 14 จะเปลี่ยนไปอย่างไรเมื่อแม่ของเธอได้จากไป ทิ้งเธอไว้กับพ่อเลี้ยงที่จู่ๆ ก็ความจำเสื่อมได้เนี่ย!!

โยชิ ภรรยาสาวที่เพิ่งแต่งเข้ามาในตระกูลนักธุรกิจ เมื่อสามีออกไปทำงานแม่บ้านมือใหม่ก็อยากช่วยหาเงินด้วยการเทรดหุ้น เธอยืมเงินพ่อผัวลงทุนไปหลายล้านบาทสุดท้ายพอไม่มีเงินจะคืนก็โดนเขาจับเปลื้องผ้า....

เขาดีใจที่ได้ทำหน้าที่สามี ปกป้องภรรยา นางดีใจที่มีคนคุ้มครองป้องภัยไม่ต้องเสี่ยงอันตรายเพียงเดียวดายอีกต่อไป *** รู้หรือไม่ว่าสวรรค์บรรดาลให้สตรีสะโพกผายบั้นท้ายกลมกลึงและบุรุษอกผายไหล่ผึ่งเพื่ออันใด เพื่อ? เพื่อสตรีอุ้มท้องคลอดบุตรให้สามีและบุรุษปกป้องสตรีผู้เป็นภรรยา หา! ต่อไปนี้ เจ้าแค่เป็นแม่ของลูกข้า ส่วนทุกปัญหาของเจ้า ข้าจะดูแลให้เอง... **** แถมฟรี เล่มพิเศษ บุปผาวารีนารีเคียงมาร ให้ในเล่มนี้แล้ว *** หมายเหตุ: หนังสือเซตนี้มีทั้งหมด 2 เรื่อง คือ บุปผาวารี สลับวิญญาณ สยบมังกร เล่ม1 บุปผาวารี สลับวิญญาณ สยบมังกร เล่ม2 + เล่มพิเศษ บุปผาวารี นารีเคียงมาร

“คุณรู้ใช่ไหมว่าระหว่างที่คุณทำงานนี้ให้ผมห้ามมีแฟน” “ทราบค่ะ” วาริศามองเขาด้วยสีหน้างุนงง “คิดจะมีก็ห้าม” ปัถย์เสียงเข้มขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจของหญิงสาว “ทราบค่ะ” “ทราบ...” ปัถย์ยิ้มเยาะ เดินผละออกไปแล้วเดินย้อนกลับมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ “แล้วผู้ชายเมื่อกลางวันนี้ใคร อย่าคิดว่าทำอะไรแล้วผมจะไม่เห็นนะ” วาริศาชะงักไม่คิดว่าเขาจะเห็น แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ตกใจอะไร บอกเขาออกไปตามตรง “พี่เขาเป็นแค่คนรู้จัก” “รู้จักลึกขนาดไหน ลึกเท่าที่ผมรู้จักคุณหรือเปล่า” ปัถย์กระชากหญิงสาวเข้ามาในอ้อมแขน “เรารู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย...” วาริศาพยายามแก้ต่างให้ตัวเอง แต่เหมือนเขาไม่ค่อยอยากจะฟัง ยังคงพยายามยัดเยียดความเชื่อของตัวเองให้กับเธอ “ถ้าจะกลับไปคืนดีก็ขอให้ทำงานนี้ให้จบก่อน จากนี้คุณจะไปไหนกับผู้ชายเป็นร้อยเป็นพันคนมันก็เรื่องของคุณ ไม่ใช่ไปทั้งที่ยังมีภาระหน้าที่อยู่ ถ้ายังมั่วกันไม่เลิก มันจะไม่มีที่ยืนในที่แห่งนี้” พูดจบก็ผลักหญิงสาวออกห่างราวกับรังเกียจ “เราสองคนไม่ได้เป็นอย่างที่คุณกล่าวหาเลยสักนิด พี่เขามีภรรยาและลูกน่ารักที่ต้องดูแล อย่าดึงเขาเข้ามายุ่งเกี่ยวด้วยเลยค่ะ ซีรู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังทำอะไรอยู่และควรวางตัวยังไง ขอให้คุณสบายใจได้เถอะค่ะ” วาริศาตอบกลับด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ เพียงแค่นี้ก็รู้แล้วว่าในสายตาของเขาเธอมีค่าแค่ไหน อย่าไปถลำลึกอย่างที่ฉันทวิชญ์ได้เตือนเอาไว้ “ถ้ารู้ก็ดี”

เพราะการตายของน้องชายจุดชนวนความแค้นลุกโชนในใจ “สิปปกร” แม้ฆาตกรอย่าง “เตชินท์” จะได้รับโทษในคุกแต่สำหรับสิปปกรไม่ต้องการให้แค่กฎหมายทำหน้าที่แทนความยุติธรรม การแก้แค้นให้อีกฝ่ายเหมือน “ตายทั้งเป็น” เป็นสิ่งที่เตชินท์ต้องได้รับอย่างสาสมหลังพ้นโทษ ความแค้นในใจนำมาสู่ความสัมพันธ์ที่เกินจะหักห้ามเมื่อเขารู้สึกบางอย่างมากกว่าความแค้นกับฆาตรกรที่ฆ่าน้องชาย..

วันที่แพรวาโดนทิ้ง นอกจากคอนโดที่เมฆาให้เป็นของขวัญวันจากลาเพื่อไปแต่งงานกับผู้หญิงอื่นแล้ว เขายังได้ทิ้งของที่มีค่าที่สุดไว้ให้กับเธอโดยไม่รู้ตัว นั้นก็คือ... "ลูก" ********* “เดี๋ยวก่อนสิแพร คุยกับผมก่อน” “เราไม่มีอะไรที่จะต้องคุยกัน กลับไปเถอะค่ะ เราต่างคนต่างอยู่ดีแล้ว อย่ามาเกี่ยวข้องกันดีที่สุด คุณมีครอบครัวแล้วนะคะ” แพรวาพูดโดยไม่คิดจะหันกลับไปมอง อย่างน้อยก็ป้องกันตัวเองด้วย “เด็กคนนั้นเป็นลูกของผมใช่ไหม” เมฆาเกาะรั้วถาม “เราเลิกกัน...ไม่ใช่สิ เราจบความสัมพันธ์กันมาปีกว่าแล้วนะคะ เด็กคนนี้จะเป็นลูกของคุณได้ยังไง” พูดจบก็เดินหนี แต่เมฆาก็ยังตะโกนถามต่อ “ถ้าไม่ใช่ลูกผมแล้วจะลูกใคร” “ลูกของคนอื่น” “แล้วพ่อเด็กล่ะ” “ไปทำงานยังไม่กลับ” “คุณโกหกผมไม่ได้หรอก คุณยังไม่มีใคร และเด็กคนนี้อายุได้หกเดือน ถ้าไม่ใช่ลูกผมจะลูกใคร และดูหน้าสิว่าเหมือนผมขนาดไหน” เนื่องจากเขาไม่สามารถเอาข้อมูลพวกนี้จากอลิสาได้ เพื่อเป็นการประหยัดเวลาและตัวเขาเองก็งานค่อนข้างยุ่งจึงไม่สามารถมาทำเรื่องนี้เองได้จึงจ้างนักสืบ และข้อมูลที่ได้ก็ทำเอาเขาถึงกับอึ้ง เขามีลูกโดยไม่รู้ตัวมาก่อน “ไม่เหมือน และคุณจะมาเรียกร้องสิทธิ์อะไร คุณกลับไปดูแลลูกเมียคุณดีกว่าค่ะ อย่ามาวุ่นวายกับเราสองแม่ลูกเลย” คราวนี้แพรวาหันมามอง พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเข้มและดัง ทำให้หนูน้อยในอ้อมแขนถึงกับร้องไห้จ้า “โอ๋ ๆ แม่ขอโทษ เดี๋ยวแม่พาเข้าบ้านไปข้าวกินนม ฉันขอตัวนะคะ” “เดี๋ยวสิแพร” เมฆาพยายามรั้ง “กลับไปเถอะค่ะ เรื่องของเรามันจบแล้ว”

เนี่ยหรานหราน อายุ25 สาวเฉิ่มแสนเชยที่สุดในชั้นมัธยม ในวันที่เธออายุ 25 ได้มมางานเลี้ยงรุ่นและได้พบกับ จวีหรานเพื่อนสมัยเรียนมัธยมที่ผันตัวเองไปเป็นนางแบบวาบหวิว AV ในงานเลี้ยงรุ่นทั้งสองได้พบกันและกลับบ้านทางเดียวกัน แต่รถแท็กซี่ที่เนี่ยหรานหรานนั่งประสบอุบัติเมื่อเธอฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตนเองอยู่ในร่างจวีหรานและต้องไปทำงานตามสัญญานั้นก็คือเป็นนางเอกหนังผู้ใหญ่ แต่เนี่ยหรานหรานจะทำอย่างไรในเมื่อเธอเป็นสาวเวอร์จิ้นที่ไม่เคยมีประสบการณ์ด้านนี้!

"สวัสดีค่ะคุณลูกค้า ขออภัยที่ทางเราเรทไปหนึ่งชั่วโมง วันนี้ทางเราจะชดเชยให้ทางลูกค้าจัดเวลาให้ถึงเช้าเลยค่ะ" หญิงสาวต่อสายหาลูกค้าที่โอนเงินมาให้เธอตั้งแต่ที่วางสายไปรอบก่อน เป็นการจองคิวไว้ล่วงหน้า "วันนี้ที่รักแต่งตัวสวยจัง" เสียงจากอีกฝ่ายดังขึ้น ซึ่งเป็นจังหวะที่หญิงสาวละมือจากทุกอย่างลง "คุณอีกแล้วเหรอคะ คุณไม่เบื่อบ้างเหรอ" เธอถามกลับ เพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามาใช้บริการกับเธอ รวม ๆ แล้ว หนึ่งสัปดาห์เธอเจอเขาไปแล้วสี่วัน ซึ่งเธอเป็นคนลงคิวเองกับมือ

การเป็นฮูหยินใหญ่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การอยู่อย่างไรให้ตนเองมีความสุขมันคือเรื่องยาก จนนางต้องเผลอไผลไปกับบุรุษอื่นที่ไม่ใช่สามี แต่เขากลับทำให้นางมีความสุข มากกว่าสามีของตนเสียอีก

การควบคุมผู้คนให้ทำตามสิ่งที่พวกเขาต้องการ โดยการใช้ผงเสพติดที่เรียกว่า ผงนางฟ้า มาทำเป็นธูปหอมในครั้งนี้ หวู่ เฉิงหยู่ ไม่มีทางเลือกนอกจากใช้ตัวเองเป็นตัวล่อ แล้วเขาจะรอดพ้นจากสิ่งเสพติดนี้หรือไม่? การพัฒนาของเรื่องราวการสืบสวนจะจบลงแบบไหน? และใครกันที่เป็นเจ้านายใหญ่ที่เป็นคนบงการเรื่องนี้? ……………………………… เฉียน จี้ตง เคยชินกับการเห็นผู้คนแสดงสีหน้าเช่นนี้ ไม่ว่าเมื่อก่อนเขาจะ หยิ่งผยอง และ ภาคภูมิใจ เพียงใด ต่อหน้า ผงนางฟ้า เขาจะกลายเป็น สุนัข ที่กระดิกหาง และขอความเมตตา เช่นเดียวกับ หวู่ เฉิงหยู่ ในเวลานี้ จู่ๆ เขาก็หัวเราะ แค่มองไปที่ หวู่ เฉิงหยู่ ด้วยรอยยิ้ม  แม้แต่ สิ่งที่เขาพูดก็ยังปนยิ้มที่กดลึกว่า "นายท่าน ท่านเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อสิ่งเล็กๆ น้อยๆ นี้หรือไม่?" ใบหน้าของ หวู่ เฉิงหยู่ ซีดลง และหัวใจของเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากกัดฟัน และพูดว่า: "ตราบใดที่ฉันสามารถทำได้" “แล้วถ้าถูกขอให้ฆ่า ฉู่ เหลียงเฉิน ล่ะ?” เฉียน จี้ตง พูดด้วยรอยยิ้ม เมื่อได้ยินอย่างนั้น หวู่ เฉิงหยู่ หดตัวลง เขาตกใจมากจนพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “คุณเกี่ยวข้องกับคดีนี้หรือเปล่า?” เฉียน จี้ตง เงียบ แต่การกระทำของเขา ได้อธิบายทุกอย่างแล้ว หวู่ เฉิงหยู่ มีการคาดเดาเพิ่มเติมว่า "เป็นคุณ คุณฆ่า ชุน เซิ่งหนาน! คุณคือคนที่อยู่เบื้องหลังหรือไม่?!" เฉียน จี้ตง เลิกคิ้ว “คุณหวู่ มันยากที่จะสับสนเกี่ยวกับบางสิ่ง มันไม่ใช่เรื่องดีสำหรับคุณที่จะพูดให้ กระจ่างเกินไป” หวู่ เฉิงหยู่ มองเขาอย่างว่างเปล่า และหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดด้วยเสียงต่ำ: "คุณใช้วิธีนี้เพื่อบังคับให้ ชุน เซิ่งหนาน แสร้งทำสิ่งต่าง ๆ ให้คุณหรือเปล่า? เช่นเดียวกับ ฉู่ เหลียงเฉิน ตอนนี้ถึงตาฉันแล้ว ฉันเกรงว่าเจ้าหน้าที่ของ คฤหาสน์เฉินตู ทั้งหมด จะตกอยู่ในมือของคุณ” “คุณหวู่ ฉันบอกว่ารู้มากเกินไปไม่ดีสำหรับคุณ ตอนนี้ คุณแค่ต้องตอบว่าต้องการร่วมมือกับเราหรือไม่?” ………………………. มู่ ชิงชิง ทำอะไรอยู่? คุณจะปล่อยให้ หวู่ เฉิงหยู่ ติดกับดักนี้จริงหรือ? แล้วพวกเขาจะทำอย่างไรต่อไป? เมื่อหาตัวการได้แล้ว แล้วผงนางฟ้าได้มาจากไหน? ขอเชิญทุกท่านเพื่อเข้าร่วมค้นหา แหล่งที่ผลิตของ ผงนางฟ้า รวมกับชาวแม่น้ำยาเหมินเหล่านี้…..เพื่อไขคดีนี้ต่อไป 

คดีการตายของ ปาง กวง เกิดขึ้นเพราะฝีมือของวิญญาณ นางหลี่ จริงๆหรือ? นางต้องการนำวิญญาณคนอื่น ทุกๆวันครบรอบ 7 วัน ของวันตายของนางหรือไม่? สมาชิกในครอบครัว ปาง ตกใจมาก จนวิ่งออกจากประตู ทันทีที่วิ่งออกไปประตูก็ปิดอีกครั้ง และไฟในห้องที่เพิ่งดับก็เปิดขึ้นทันที 　　ครอบครัวปาง ตกตะลึง ในเวลานี้ มีเสียงหญิงชราดังขึ้นในอากาศ: "อย่าเข้ามาใกล้ ไม่เช่นนั้น - ต้องตาย -" 　　“อ่า——” ครอบครัวปาง ตกใจมากจนฉี่ราด รีบวิ่งไปที่สวนหลังบ้าน วิ่งเข้าไปในห้องปิดประตู ตัวสั่นกับแผงประตู แต่ก็ไม่กล้าออกไปข้างนอก 　　นางหลี่ผู้เฒ่า มาแล้ว! 　　ถ้าออกไป มึงจะตาย! 　　ในห้องไว้ทุกข์ มู่ ชิงชิง สูดหายใจเข้าลึกๆ ยืดตัวตรงช้าๆ สลัดกิ่งไม้ที่เธอหยิบขึ้นมาใช้เป็นไม้เท้า เดินไปที่โลงศพ แล้วมองดู ปาง กวง ที่นอนอยู่ในโลงศพ จากนั้น เธอก็เดินไปที่ ถาดวางธูป แล้วหยิบธูป จุดไฟ แล้วโค้งคำนับหน้าโลง แม้ว่าเธอจะไม่เชื่อเรื่อง ผี และ เทพเจ้า แต่ก็ทำไปเพียงเพื่อแสดงความเคารพต่อผู้ตาย 　　หลังจากกราบไหว้ และ สวดมนต์เสร็จ เธอก็ใส่ธูปลงในกระถางธูป จากนั้น จึงเดินไปที่โลงศพอีกครั้ง โดยพิงกายอยู่บนขอบโลงศพ เพื่อสังเกตร่างของ ปาง กวง อย่างระมัดระวัง 　　เฉิน เจิ้งห่าว, ฝาน คุน, หวู่ เฉิงหยู่ และคนอื่น ๆ เดินเข้ามาจากประตูช้าๆ เฉิน เจิ้งห่าว พูดด้วยเสียงต่ำ: "แม่ของฉัน ฉันไม่ได้คาดหวังที่จะเปิดประตู และส่งเสียงเพื่อทำให้ ครอบครัวปาง ตกใจเช่นนี้ เป็นไปได้ไหมที่จะมีบางอย่างผิดพลาด?” ……………………. การตายของผู้คนในหมู่บ้าน เกิดขึ้นจากฝีมือผีตายโหง ของนางหลี่ผู้เฒ่า หรือเกิดขึ้นจากปัจจัยอื่นๆ ด้วยฝีมือของมนุษย์ พวกเขาชาวยาเหมินจะแก้ไขคดีได้หรือไม่? ผลลัพท์จะเป็นอย่างไร? ขอเชิญน้องๆทุกคนมาร่วมเปิดโรงศพ และค้นหาหลักฐานไปพร้อมๆกับพวกเขา ชาวแม่น้ำยาเหมิน….

การสืบสวนของ ศาลผู้พิพากษามณฑลเป่ยเหอ มาถึงจุดสำคัญ หญิงสาวที่คาดว่าตายไปนานกว่าหนึ่งปีแล้ว เธอดำเนินการที่ละขั้นตอน เพื่อแก้แค้นผู้ชายที่กระทำการล่วงละเมิดเธอ และทำให้เธอต้องกระโดดน้ำฆ่าตัวตายด้วยความสิ้นหวัง แต่กลับไม่ตายและถูกช่วยไว้ได้ เธอทำการฆาตกรรมพวกเขาตัวคนเดียวแน่หรือ? หรือว่ามีใครที่คอยให้ความช่วยเหลือเธออยู่ข้างหลังกันแน่? ……………………….. ใบหน้าของ หวู่ เฉิงหยู่ เคร่งครัด และความโล่งใจของเขาก็ถูกทำลายลงด้วยประโยคเดียว: "พวกคุณบังคับ จาง เหอฮวา ทำลายความบริสุทธิ์ของใครบางคน และก่ออาชญากรรมเรื่องการข่มขืน ตามกฎหมายของ ราชวงศ์ต้าฉิง การข่มขืนคือโทษโบยสามสิบไม้ และปรับเป็นเงินสิบตำลึง มาเถอะ มาเลย ตีสามสิบไม้!” 　　"อะไรนะ!" เจิ้ง ต้าหวู่ ตะโกนด้วยความตื่นตระหนก: "นายท่าน ไม่ได้บอกว่าจะไม่ลงโทษฉันสำหรับความผิดของฉันเหรอ? ทำไมคุณถึงอยากทุบตีฉันอีกล่ะ" 　　หวู่ เฉิงหยู่ ผู้โหดเหี้ยม: "ครั้งสุดท้ายที่ฉันขอให้คุณกลับบ้านเพื่อล่อ จาง เหอฮวา มันเป็นมาตรการที่สะดวก ไม่มีกฎเกณฑ์ในกฎหมายของเรา ในราชวงศ์ต้าฉิง ที่ว่าอาชญากรไม่สามารถถูกลงโทษได้" 　　“นายท่าน นายท่าน...” เจิ้ง ต้าหวู่ ไม่คาดคิดว่าเขาจะถูกหลอก และใช้เป็นเหยื่อล่อ เขาโกรธมากจนอยากจะสาปแช่ง แต่เขาไม่กล้า เขาทำได้เพียงพูดต่อไปด้วยใบหน้าซีดขาว เขาขอความเมตตา แต่ก็ไร้ประโยชน์ เจ้าหน้าที่ของรัฐลากขาของเขาออกไป และเขาถูกกดลงบนม้านั่ง เฉิน เจิ้งห่าว ควบคุมม้านั่งเป็นการส่วนตัว และทุบตีเขาอย่างแรงที่บั้นท้าย….. …………………………….. เจิ้ง ต้าหวู่ เขารอดพ้นจากความตายหรือไม่? เข้าจะรับผิดชอบเพียงแค่ ถูกปรับ และถูกโบยเพียงไม่กี่สิบไม้หรือ? และชะตากรรมของ เหอฮวา จะจบลงอย่างไร? เรื่องราวต่างๆ และคดีอีกมากมายที่พวกเขาต้องเผชิญหน้าและแก้ไข รอให้น้องๆนักอ่านมาร่วมไขข้อเท็จจริงและผจญภัยไปกับพวกเขา ในแม่น้ำยาเหมิน…..แห่งนี้

มู่ ชิงชิง ไม่คิดเลยว่าเมื่อเสียชีวิตกระทันหันแล้วจะได้ย้อนเวลามาอยู่ในร่างของ สาวน้อยนักฆ่าหมู ที่มีครอบครัวทำอาชีพฆ่าหมู เพียงแต่ครอบครัวนี้ไม่มีทีว่างสำหรับเธอ เมื่อไม่เป็นที่ต้องการและถูกเอาเปรียบ ฉันก็ไม่ต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขาเช่นกัน... มู่ ชิงชิง จึงต้องใช้ความสามารถเก่าของเธอในชาติก่อน ในฐานะตำรวจกองปราบและสืบสวนคดีอาญา ฉันจะเดินทางไปในแม่น้ำ..ยาเหมิน...และเป็น เจ้าหน้าที่นักชันสูตรหญิงตัวน้อย นับแต่นี้ไป 　 มู่ ชิงชิง: “ท่านค่ะ ฉันสามารถชันสูตรพลิกศพได้!” 　　มู่ ชิงชิง: “ท่านค่ะ ฉันจะฝังเอง!” 　　มู่ ชิงชิง: “ท่านค่ะ ฉันรู้วิธีการต่อสู้!” 　　หวู่ เฉิงหยู่: "คุณทำอะไรได้อีก" 　　มู่ ชิงชิง"ฉัน...ฉันก็ฆ่าหมูได้เช่นกัน! " 　　หวู่ เฉิงหยู่:......

แนวมั่วผู้ชายไม่ซ้ำหน้า นางเอกเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ 2p 3p 4p ฟ้าเป็นนักศึกษาสาวปีสอง เธอป่วยเป็นhiv นับจากนั้นเธอจึงแก้แค้นสังคมด้วยการแพร่เชื้อใส่พวกผู้ชายหื่นตามผับบาร์และสถานบันเทิงต่างๆ

เรื่องสั้นแนวแอบแซ่บ นางเอกร้าย ชอบมีอะไรกับแฟนคนอื่น ไม่ยอมมีแฟนเป็นของตัวเองเพราะเคยโดนนอกใจมาก่อน มินตรา สาวมหาลัยที่มีปมด้อยเรื่องความรัก หลังจากโดนนอกใจเธอก็ไม่กล้ามีแฟนอีกเลย แต่กลับแอบหลับนอนกับแฟนของเพื่อนเสียได้ หนักเข้าก็นอนกับของแฟนพี่สาวตัวเอง

‘น้องชีท’ หนุ่มแว่นหน้ามนที่ดูภายนอกเป็นคนติ๋ม แต่ร่านพอตัวทำงานเป็นพนักงานสั่งของต้องเข้ามาส่งของให้ผู้รับรายหนึ่งซึ่งสั่งเก็บเงินปลายทาง นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ของการเสียตัว

‘จันทร์เจ้า’ เลขาฯ สายปาร์ตี้ที่ไปดื่มกับเพื่อน แต่ตื่นมากลับพบว่าตัวเองอยู่บนเตียงของ ‘สายฟ้า’ ผู้เป็นเจ้านาย แต่ที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ เขาบอกว่าเขาเสียซิงให้เธอ เธอจะต้องรับผิดชอบเขา... ********* “เดี๋ยวคุณจะไปไหน” สายฟ้าดึงมุมผ้าห่มที่ยังอยู่บนตัวของเขาเอาไว้ เมื่อจันทร์เจ้าหอบมันและกำลังเลื่อนตัวลงจากเตียง “กลับบ้านสิคะ” จันทร์เจ้าใช้เท้าหยิบเสื้อผ้า อย่างไม่อยากจะก้มลงเก็บ “จะกลับทั้งอย่างนี้เลยเหรอ” “ก็ไม่ค่ะ ขออาบน้ำหน่อยได้ไหมคะ รู้สึกไม่สบายตัว” เธอเป็นพวกเสพติดการอาบน้ำ ยิ่งเมื่อคืนไปดื่มเหล้าที่ผับมา ทั้งกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่คงติดตัวเต็มไปหมด และยิ่งมีเรื่องแบบนั้นด้วย เนื้อตัวก็รู้สึกเหนอะหนะขึ้นมาทันที “ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น หมายถึงเรื่องของเรา จะไปทั้งที่ไม่เคลียร์อย่างนี้น่ะเหรอ” สายฟ้าที่นั่งอยู่บนเตียงเงยหน้ามองคนที่ยืนตัวตรง “ก็ต่างคนต่างจำอะไรไม่ได้ ก็เอาเป็นว่าต่างคนต่างไป แยกย้าย จบกันแค่ตรงนี้” จันทร์เจ้าสรุปง่าย ๆ ซึ่งเธอที่เป็นผู้หญิงยอมขนาดนี้ เขาที่เป็นผู้ชายก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร น่าจะชอบใจด้วยซ้ำ แต่... “ไม่ คุณต้องรับผิดชอบผม” “ฮ้า!” จันทร์เจ้าอุทานเสียงหลง “รับผิดชอบ!” เธอทวนคำอย่างไม่อยากจะเชื่อ “ใช่ ผมเสียตัวให้คุณไปแล้ว” จันทร์เจ้ายิ่งหน้าเหวอหนักขึ้นไปอีก กะพริบตามองใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายอย่างกับไม่เคยเห็น ทรุดตัวกลับลงไปนั่งที่ขอบเตียง “ตะ...แต่ฉันก็เสียตัวให้บอสเหมือนกันนะคะ” “แต่ผมยังซิง คุณต้องรับผิดชอบที่พรากความบริสุทธิ์ของผมไป” “ฮ้า!”

นิยายอีโรติกแนวหลายp รุม ยั่วยวน *นางเอกต้องการมีลูกเพื่อหวังมรดก... เมื่อสามีของธิดาเป็นถึงทายาทตระกูลพันล้านแต่ดันเป็นหมัน เขาเลยให้เมียรักหลับนอนกับเหล่าหลานชายในบ้านเพราะหวังจะให้เธอท้อง เรื่องผิดเพี้ยนนี้เกิดขึ้นเพราะแม่ผัวเคยประกาศไว้ว่าถ้าธิดากับสามีไม่มีลูกสาวหล่อนก็จะไม่ยอมยกมรดกให้ หน้าที่ทำลูกจึงตกเป็นของหลานชายสุดหล่อทั้งสี่คน

กรรวี อ่านว่า กอน-ระ-วี อายุ 24 ปี ชื่อเล่นที่แม่ตั้งให้ ‘น้องเนย’ แต่เพราะชอบห้อยพวงกุญแจตุ๊กตาหมี เพื่อนๆ เรียก ‘น้องหมี’ เรียกไปเรียกมากลายเป็น ‘หมีเนย’ ลูกสาวคนเล็กมีพี่สาวชื่อนิ้ง พี่ชายคนกลาวชื่อ นนท์ คณิน หมอคณิน อายุ 29 ปี บ้านอยู่ติดกัน ครอบครัวสนิทสนมกันมาก คณินเป็นพี่ชายข้างบ้านที่กรรวีแอบชอบมาตั้งแต่เด็ก แต่เมื่อเธอโตขึ้นและไปสารภาพรักกับเขา เขากลับปฏิเสธ กรรวีหอบหัวใจที่บอบช้ำไปเรียนมหาวิทยาลัยต่างประเทศ กลับมาเจอเขาอีกที เธอสวยจนใจเขาสั่นไหว “ความจริง? ความจริงอะไรคะ” เธอสบตากับเขา “น้องหมีไม่ใช่เด็กแล้ว พี่หมอบอกน้องหมีได้ทุกเรื่องค่ะ” “แน่ใจเหรอว่าน้องเนยจะรับความจริงนี้ได้” เขายกมือขึ้นลูบใบหน้าสวยอย่างเบามือ “ถ้ารู้ความจริงแล้วเราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว” “ค่ะ...น้องหมีอยากรู้ความจริงของพี่หมอ

อีฟ้าหลุดเข้ามาในเกมส้นตีxอะไรไม่รู้ มันติดอยู่ในหุบเขาประหลาด เจอผู้เล่นประสาทแดกมากมาย แถมยังต้องวิ่งหนีไอ้ผีหื่น ที่ไล่จับมันไป...เอ่อ........