++ คำโปรย ++ 'ตังเม' และ 'พาย' เป็นคู่อริเก่าตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น พวกเขามักจะตบตีกันเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง จึงโดนทางเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทำทัณฑ์บน ให้หญิงสาวทั้งสองบำเพ็ญประโยชน์กับทางหน่วยงาน แล้วทั้งคู่จะลงเอยรักอย่างไร ติดตามอ่านกันได้ค่า +++ เนื้อหาบางส่วน +++ “แกชอบฉันเหรอ” จู่ ๆ ตังเมก็เปิดปากถามอย่างเขิน ๆ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต “ปะ เปล๊าเล้ย ถึงฉันจะเป็นผู้หญิงห้าว ๆ แต่ก็ชอบผู้ชายนะเว้ย” เจ้าตัวปฎิเสธเสียงสูง หากแต่อีกฝ่ายทำหน้าไม่เชื่อ “ละ แล้วแกจูบฉันทำไม” ตังเมอดที่จะเปิดปากถามไม่ได้ ทุกครั้งที่มีการทะเลาะวิวาทเกิดขึ้น พายชอบจูบเธอที่เผลอ “ฉะ ฉันก็แค่อยากจะแกล้งแกก็เท่านั้นเอง” พายเบือนหน้านี้ ก่อนจะหยิบถุงขนมมาเปิดทาน

.. "ใครให้คำนิยาม ว่าการแต่งงานคือตอนจบของชีวิต การแต่งงานต่างหากล่ะ ที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด" .. . . . # "หากมนุษย์เราสามารถย้อนอดีตไปได้ แล้วการแก้ไขเรื่องราวในอดีต จะทำให้อนาคตเปลี่ยนแปลงไหม" ++ เนื้อหาบางส่วน ++ “ยังไม่นอนอีกเหรอป้า” เด็กชายลืมตาตื่นขึ้น เมื่อได้ยินเสียงพึมพำของอีกฝ่ายเมื่อสักครู่ “กะ กำลังจะหลับ แล้วเราตื่นขึ้นมาทำไม” หญิงสาวตอบกลับไป โดยที่แขนของเธอในตอนนี้ มีเด็กชายนอนหนุนแทนหมอนไปเสียแล้ว “ก็ป้าบ่นอะไรพึมพำ ๆ เล่นซะผมตื่น แบบนี้ป้าต้องนอนกอดผม” เด็กชายกระซิบกระซาบกับหญิงสาว เพราะหากเขาพูดเสียงดัง กลัวจะทำให้คนในบ้านตื่น “คิดอะไรกับฉันมั้ยเนี่ย ยัยเด็กแก่แดด” โสธิยาหรี่สายตามอง ถึงแม้ว่าจะมืดจนมองไม่เห็นก็ตาม แต่เธอสัมผัสได้จากลมหายใจที่เป่าลดในวงแขนของเธอ

เพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเพื่อนรัก หัวขโมยกำพร้าจากเผ่าพันธุ์ธีฟจึงตัดสินใจทำการใหญ่ ด้วยการขโมยของวิเศษในตำนานอย่าง 'น้ำตามังกร' เรื่องยาก เรื่องใหญ่ ก็ไม่เท่าเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ก็มังกรที่ว่า มันเป็นแค่นิทานน่ะสิ!!

หลังจากที่มินตราถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยม ทำให้อัศวิน(สามี) และนาริน(น้องสาว) นั้นเสียใจเป็นอย่างมาก การกลับมาเจอกันอีกครั้งกับความลับที่ถูกซ่อนไว้ ฆาตกรคือใครกันแน่ ความรักของทั้งคู่จะลงเอยเช่นไร..

ชายมากประสบการณ์อย่างเขาสุดท้ายก็ยอมศิโรราบให้กับหญ้าอ่อนซึ้งไร้ประสบการณ์ เธอสามารถมัดใจเขาอยู่หมัดจนไม่อาจมองใครอื่นได้อีกต่อไป

มยุรีเป็นเด็กสาวที่ถูกเก็บมาเลี้ยง บ้านของเธออยู่ในป่าลึก แม่มีอาชีพทำสวน พ่อมีอาชีพล่าสัตว์ พี่ชายทำอาชีพขนของป่าไปขายในเมือง เด็กสาวกับพี่ชายไม่ใช้ลูกแท้ๆของพ่อและแม่ เพราะทั้งคู่ต่างถูกเก็บมาเลี้ยงจากคนละหมู่บ้าน พอโตเป็นสาวมักมีเรื่องประหลาดเกิดกับเธอ ทั้งมีคนมาลูบมาคลำตอนหลับ มีคนแอบดูเธออาบน้ำ และมากกว่านั้นคือถึงเนื้อถึงตัว ในที่สุดก็เกิดเรื่องผิดบาปขึ้นจนได้ ทว่าเรื่องบาปที่ว่านั้นเกิดจากผู้ชายที่มากกว่าหนึ่งคน

น้องอยากจังเลยค่ะ พี่ช่วยน้องที ...เข้ามาแรงๆเลยนะ เล่มที่2ของ ถ้าพี่ชอบแทง..มาแยงรูน้อง ยังเสียวยังมันส์เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือระวังน้ำแฉะ อิอิ

บุรุษในตระกูลสามีล้วนรังแกข้า ! ข้าไม่เป็นแล้ว.. ภรรยาที่ดีของสามี ข้าจะเป็นสตรีแพศยาให้สาสมแก่ใจพวกท่าน ! ----------------------------------------------------------------------------- “โอ้... น้องสะใภ้ข้า งดงามยิ่งนัก มิน่าเล่า น้องชายข้าถึงได้อยู่ในเรือนหอถึงเจ็ดวันเจ็ดคืน อ่า.... เยี่ยเหมย” เขาพึมพำชื่อนางราวกับต้องมนต์ ลูบฝ่ามือไปเรือนร่างนุ่มเนียน แล้วรีบถอดอาภรณ์ของตนออกอย่างว่องไว “เยี่ยเหมย.... น้องสะใภ้ของข้า” เขาเรียกนางเสียงแหบพร่า ขณะก้าวขึ้นเตียง ทาบทับร่างนางไว้ แล้วใช้มือข้างหนึ่งตรึงสะโพกนางไว้แน่นไม่ให้ขยับหนี เยี่ยเหมยพลันเห็นภาพใบหน้าของสามีผุดขึ้นในหัวของนาง น้ำตาไหลพรากออกมา “ไม่... อย่า...” เยี่ยเหมยส่ายหน้าไปมา พยายามขยับสะโพกหนีจากการรุกราน แต่มิอาจเคลื่อนไหวได้ “ไม่ต้องกลัว... ข้าจะมอบความสุขให้เจ้ายิ่งกว่าน้องชายไม่เอาไหนของข้าเสียอีก” สิ้นคำเขาก็บรรเลงเพลงสวาทถาโถมเข้าใส่นางอย่างดุดันไม่ออมแรงแม้แต่น้อย

สวรรค์ท่านรังแกข้าเกินไปแล้ว ! สาวโสดอย่างฉันไม่รู้จะซวยอะไรนักหนา หงี่จนตายเพราะดิลโด้แท่งเดียว มิหนำซ้ำยังเกิดใหม่เป็นลูกเมียน้อย แถมถูกบังคับให้แต่งกับบุรุษปัญญาอ่อน ! ..................................................................... “ข้านั่งรอเจ้าบ่าวอยู่ในห้องหอ ไม่รู้ว่าขั้นตอนต่อไปควรจะทำอย่างไร จึงได้แอบมาดูเจ้าค่ะ” คุณหนูชุนหลานหาคำแก้ตัว “เช่นนั้นแล้ว.... เจ้ารู้หรือยัง ว่าเข้าหอต้องทำอย่างไร” หวงเหยาโน้มเข้าไปใกล้นาง “ข้าเพิ่งจะดูได้นิดเดียว ก็วิ่งเตลิดหนีมาเสียก่อนเจ้าค่ะ” นางตอบอย่างไร้เดียงสา “งั้น... ให้ข้าสอนบทเรียนการเข้าหอให้เจ้าด้วยตนเองดีหรือไม่” “แต่ข้ากลัวพี่สาวข้าจะล่วงรู้” คุณหนูชุนหลานแกล้งตีหน้าเศร้า ทั้ง ๆ ที่ในใจนั้นตะโกนตอบรับเขาไปนานแล้ว “เรื่องนี้ มีแค่พวกเราสองคนที่รู้ มาเถิดข้าจะพาเจ้าไปที่ที่ไม่มีผู้ใดหาเราพบ แล้วข้าจะสอนให้เจ้าร้องถึงสวรรค์เชียวหละ"

ความแค้น ความโกรธ และความเกลียดชังที่หินผารอวันลงทัณฑ์กับปิ่นมุกอย่างสาสม เขาจะทำให้เธอได้รู้ซึ้งถึงคำว่าอยู่ก็เหมือนตายทั้งเป็นนั้นมันเป็นยังไงเจ็บปวดมากเพียงไหน?

ผู้หญิงร่าน!! อย่างเธอที่หนีตามผู้ชายไปในคืนแต่งงาน ก็คงไม่เหลืออะไรให้เจ้าบ่าวอย่างผมได้ภาคภูมิใจแล้วละมั้ง!!

ความฝันประหลาด และความจริงที่ต้องค้นหาที่เริ่มจากการตายอย่างปริศนาของอาจารย์ ที่ดูจะซ้ำรอยกับการหายตัวไปและการเสียชีวิตของลูกสาวอาจารย์เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน กับร่องรอยพญานาคที่เป็นเพียงเบาะแสเดียว

เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย จนตอนนี้หอยเท่าฝ่าตีน เธอเพิ่งรู้ว่าไอ้ฝาแฝดสองตัวนี้คิดไม่ซื่อ ที่หลอกจับนมเธอทุกวันที่แท้ก็หวังจะเคลม “อะ อ๊า” มาพร้อมกันสองคนแบบนี้แล้วเธอจะรับได้ไหม

บ้าบอ! หนังที่พี่ปิ่นจะดูคือเรื่องจันดารา แค่เปิดมาฉากแรกใจฉันก็เสียวสะท้าน จากที่พายายามจะดับไฟที่ร้อนรุ่มอยู่ข้างใน มันกลับกระพือให้โหมลุกขึ้นไปมากกว่าเดิม

ไฟแห่งโทสะ คือความแค้น ฉุดให้ดื่มด่ำกับความเสน่หาชั่วนิรันดร์ จนหัวใจรุ่มร้อนไม่อาจถอนตัว “วันนี้ผมจะใส่เข้าไปสุด จนคุณพอใจ”

“เจ็บไหม” เขาถามอย่างรู้สึกผิด แต่สะโพกกลับขยับเข้าออกไม่หยุด “ไม่ค่ะ หนูเสียวมากกว่า อ๊า” เพลงฝันครางเสียงหวาน หันมามองอาติณณ์อย่างเย้ายวน “เอาแรงๆสิคะ” เอ่ยพลางส่ายก้นอย่างยั่วเย้า

“มะ...มองอะไร” “ก็ชอบไง เลยมอง” นิชนันท์ตาโตทันทีกับคำตอบของเขา “ไม่เชื่อหรือไง” “ไม่เชื่อ” “ทำไมเชื่อล่ะ ทั้งที่ก่อนหน้าคุณเองก็ชอบจูบของผมเหมือนกัน” “ฉันไม่ได้ชอบ!” “ชอบแน่ๆ เพราะคุณไม่ได้ขัดขืนเลย” นวินที่จับแขนคนตัวเล็กไว้ได้ทันก่อนเธอจะหนีไปตอนที่ผลักเขาออกห่าง รั้งเบาๆ ร่างเล็กก็ถลาเข้าอยู่ในอ้อมกอดของเขา “คุณนวิน! ปล่อยฉันนะ อย่ามาทำแบบนี้กับฉัน”

อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้หญิงสาวใสซื่ออย่าง 'แก้ว' มาพบกับ 'ภาคย์' หมอหนุ่มเย็นชา .... เด็กสาวร้องไห้อย่างไม่อาย “เพราะเกิดมาจน จึงต้องก้มหน้ารับความผิดที่ไม่ได้ทำ! ต้องเป็นฝ่ายขอโทษทั้งที่ไม่ผิด! ฉันอยากมาอยู่ตรงนี้เหรอ! ไม่ใช่พวกคุณที่พยายามให้ฉันมาอยู่ที่นี่ แล้วก็ทำให้ฉันได้เห็นธาตุแท้คนรวยๆแบบพวกคุณ ฉันกลายเป็นตัวตลก เป็นไอ้ขี้ขโมย มันคงสาแก่ใจพวกคุณมาก บอกให้รู้ไว้เลยนะ ชั่วชีวิตของฉันยากจนแค่ไหนก็ไม่เคยขโมยของใคร! ไม่เคยใช้วิธีสกปรกแกล้งคนอื่น คนในสลัมอย่างเรา แม้จะจนด้อยโอกาสทางการศึกษา แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเหลี่ยมจัดเหมือนพวกคุณ ที่หน้ายิ้มแย้มแต่เอามีดแทงคนข้างหลังได้” เธอเอ่ยประชดประชันด้วยความเจ็บปวด “แก้ว!” ภาคย์ครางเสียงอ่อน เขาเอื้อมมือไปเกลี่ยหยาดน้ำตาบนแก้มเด็กสาว

กลางดึกบนถนนสายเปลี่ยว ระหว่างทางที่ภูผา นักดนตรีหนุ่มขับมอเตอร์ไซค์ผ่านมาพบหญิงสาวคนหนึ่งเข้า เธอประสบอุบัติเหตุ เขาจำเป็นต้องช่วยเหลือ เมื่อถึงโรงพยาบาล และหญิงสาวได้สติ กลับพบว่าเธอจำอะไรไม่ได้เลย แม้แต่ชื่อของตนเอง ด้วยความสงสาร เขาจึงให้เธอมาอยู่กับเขาเป็นการชั่วคราว ทว่า... ความอ่อนหวานและรอยยิ้มที่มีให้เสมอทุกครั้งที่เขามองไปที่เธอ สั่นคลอนหัวใจที่ปิดตายของชายหนุ่ม เขาไม่อยากจะรักใครอีก แต่หัวใจกลับเรียกร้องให้ 'รัก' เธอ .... ชายหนุ่มเองก็ใช่จะทานทนไหว เขาไม่เคยมีอารมณ์รุนแรงมากมายขนาดนี้มาก่อนกับผู้หญิงคนไหน ไม่นึกว่าภายนอกที่ดูบอบบางไร้เดียงสา หากพอเสื้อผ้าหลุดจากเรือนกาย เธอก็เหมือนเชื้อเพลิงชั้นดีที่จุดไฟอารมณ์ของเขาให้คุโชน “ให้เราเถอะนะ” เขาเอ่ยของ่ายดาย และไม่ทันฟังคำอนุญาตของอีกฝ่าย ร่างที่หนาแข็งแรงกว่าก็ทาบทับลงบนกายของหญิงสาว....

เธอไม่เคยคิดอะไรกับเขา นอกเหนือไปจากสถานะเจ้านายกับลูกน้อง เขามีความเฉียบคมในเรื่องธุรกิจ แต่ไม่เคยเจอปัญหาที่อยู่เหนือการควบคุมแบบนี้มาก่อน ที่แท้..เขาก็มีช่วงเวลาที่รู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองเหมือนกัน!

หลังล้อรถกระแทกลงไปบนแอ่งน้ำเต็มแรง เด็กนั่นทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เสื้อผ้าเปียกปอนน้ำโคลนที่กระเซ็นใส่ ไม่เว้นแม้แต่ใบหน้าผมเผ้าของเธอ ยิ่งกว่าลูกหมาตกน้ำ โทษทีโว้ย อีหนู...คนขับนึก พี่ไม่ได้ตั้งใจ คนมันรีบจริงๆ “ชะลอรถ” ธามสั่ง คนทำหน้าที่ขับรถทำหน้างง แต่ก็รีบทำตาม ฉับพลัน! เขาเห็นเจ้านายน้อยของตัวเอง หยิบเงินออกจากกระเป๋าปึกหนึ่ง กดกระจกลง เหลียวมองเด็กสาว สบตากันเพียงชั่ววินาที ก่อนที่เงินในมือของธามจะถูกโยนลงไปตรงหน้าเด็กสาว “ไปได้แล้ว” เขาหันกลับมา อย่างไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น คนขับรีบเหยียบคันเร่งเลี้ยวหายเข้าไปในประตูรั้วโรงแรมหรู ธามเหลือบมองกระจกหลัง ยังเห็นเด็กสาวยืนนิ่งงันอยู่ตรงนั้น....

หญิงสาวเกิดและโตในเมืองไทย ได้เข้าไปในมิติทับซ้อนที่เหลื่อมกันในประเทศจีน และนี่ไม่ใช่การข้ามมิติครั้งแรก เกิดอะไรขึ้นกับเธอในครั้งอดีตกันนะ? ทำไมชายหนุ่มในยุคโบราณผู้นี้ ถึงได้รู้จักเธอเป็นอย่างดี!!

พลอยดาว-พราวมุก สองสาวฝาแฝดที่มีใบหน้าและรูปร่างคล้ายกันจนเรียกได้ว่าเป็นพิมพ์เดียวกัน "ราคีหวามรัก" เป็นเรื่องของพลอยดาวและท่านประธานกวิวัชร์ "ราคีซ่านสวาท" เป็นเรื่องราวของพราวมุกและอาจารย์คิมหันต์ “แล้วเรื่องเมื่อคืนมันคืออะไร น้องมุกแค่มีอารมณ์ก็ลากพี่ขึ้นเตียงเหรอ เห็นพี่เป็นเซ็กส์เฟรนด์หรือไง” “เซ็กส์เฟรนด์...” เธอกะพริบตาปริบๆ SEX friend? สถานะแบบนี้ก็ไม่แย่นะ เมื่อคืนมันก็อารมณ์พาไปจริงๆ นั้นแหละ เพราะเป็นเขา... ถึงเธอยอมให้มันเกิดขึ้น แต่สิ่งที่หญิงสาวไม่รู้คือ...เขาไม่ยอมมีสถานะเป็นแค่SEX friend เพราะเขาต้องการครอบครองเธอทั้งตัวและหัวใจ

ว่ากันว่า... เหล่าปีศาจจะกิน ‘พลังชีวิต’จากมนุษย์เพื่อให้ตนมีชีวิตอยู่ได้ แต่ถ้าได้เสพ ‘พลังหยาง’จากบุรุษจะเพิ่มอิทธิฤทธิ์ให้ตน แต่การทำเช่นนั้นจะทำให้มนุษย์ผู้นั้นอายุไขสั้นลงหรือตายได้ ในขณะเดียวกัน ‘หัวใจ’ของปีศาจจิ้งจอกแดงเป็นตัวยาหายากชนิดหนึ่ง ว่ากันว่าสามารถรักษาได้ทุกโรค ปีศาจจิ้งจอกแดงจึงเป็นทั้งผู้ล่าและผู้ถูกล่าเช่นกัน กุนซือหนุ่มนาม 'หานหรงเหยา' หลบมารักษาแผลใจไกลถึงชายแดน สายลมแห่งโชคชะตานำพาให้เขาได้พบกับ 'หลิวเข่อซิง' ปีศาจจิ้งจอกแดงตัวน้อยที่เข้าใจผิดคิดว่าชายหนุ่มกำลังจะฆ่าตัวตาย แต่กลายเป็นว่า หานหรงเหยายื่นมือเข้าช่วยปีศาจสาวเสียเอง เรื่องวุ่นของหนึ่งคนและปีศาจหนึ่งตนจึงเริ่มขึ้น “ข้าช่วยเจ้า เจ้าไม่คิดจะตอบแทนบุญคุณข้าบ้างหรือ” “ตอบแทนบุญคุณ?” นางทำเป็นไม่เข้าใจ จะว่าไปเขาก็พูดถูก พลังชีวิตของเขาช่วยให้นางคืนร่างมนุษย์ จากที่บรรดาศิษย์พี่เล่าให้ฟัง แต่พวกมนุษย์หาดีไม่ได้สักคน หรือว่าเขาเห็นนางในร่างจิ้งจอกแดงแล้วอยากได้หนังของนาง! หานหรงเหยาเลิกคิ้วประหลาดใจ จู่ๆ จิ้งจอกตัวน้อยก็หน้าซีดกอดห่อผ้าแน่น กลายเป็นนางที่แสดงท่าทีหวาดกลัวเขา “แม่นาง...เอ่อ เข่อซิง...เจ้า...” “เจ้า...เจ้าเห็นตัวตนของข้าแล้ว” นางกอดห่อผ้าแน่นขึ้นข่มกายไม่ให้สั่นเทา ชายหนุ่มเพิ่งนึกได้ว่า เป็นตนเองที่เห็นร่างกายเปลือยเปล่าของนาง หากพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ต้องเป็นเขาที่รับผิดชอบต่อนาง “เจ้าคงไม่คิดจะถลกหนังข้าหรอกนะ” “ถลงหนัง?”