Online on Love รักได้ไหมเมื่อหัวใจออนไลน์ไปหาเธอ
รักโรแมนติก
Online on Love รักได้ไหมเมื่อหัวใจออนไลน์ไปหาเธอ
รักโรแมนติก
Honey Orapim
“งั้นพิมพ์กลับก่อนนะคะ คุณจะได้พักผ่อน” “กลับ?” เขาถามพลางเลิกคิ้วขึ้นเหมือนไม่เข้าใจ “ค่ะ” “ไม่ง่ายไปหน่อยหรือครับฮันนี่ คิดว่าผมจะปล่อยฮันนี่กลับไปง่ายๆ เหรอ” เขาพูดพร้อมทั้งยิ้มกรุ้มกริ่มส่งให้ แต่เป็นไปในแบบที่พิมพ์อรไม่ได้รู้สึกกลัว คิดว่าเขาคงแค่เย้าแหย่เล่นมากกว่า “ไม่ต้องมาแกล้งกันเลยนะคะ พิมพ์จะกลับแล้ว” บอกเขาเสียงเข้มพร้อมกับใบหน้าหวานที่เชิดขึ้นเหมือนจะงอนๆ “งั้นเหรอครับ” ร่างสูงเอ่ยพร้อมกับค่อยๆ สอยเท้าเดินเข้ามาใกล้ช้าๆ พิมพ์อรเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองมาหยุดยืนอยู่ตรงประตูหน้าห้องครัวของเขาพอดี ส่วนเขาก็ยืนห่างออกไปประมาณสี่ถึงห้าก้าว แต่ตอนนี้เขามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเสียแล้ว “ค่ะ พิมพ์ไปนะคะ” ยืนยันหนักแน่น ก่อนจะเบี่ยงกายหลบและก้าวฉับๆ ออกไปที่ประตู ยังไม่ทันที่มือจะได้สัมผัสกับลูกบิดประตู “ว้าย!” หญิงสาวอุทานเสียงหลงเมื่อร่างเล็กถูกเขายกอุ้มจากทางด้านหลัง “คนบ้า! เล่นอะไรแบบนี้พิมพ์ตกใจนะ” หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะมั่นคงอีกแล้ว เมื่อต้องใกล้ชิดกับเขาแบบแนบกายติดกันอีกครั้ง “เล่นอะไรกัน เอาจริงต่างหาก ผมบอกฮันนี่แล้วนี่ครับ ว่ามันไม่ง่ายขนาดนั้น คิดจะมาก็มา คิดจะกลับก็กลับ” “งั้นเป็นความผิดพิมพ์ใช่มั้ยที่เอาโทรศัพท์มาคืนให้คุณ” “ไม่เอาน่า อย่าพาลสิครับฮันนี่” “นิสัยไม่ดี ชอบมาว่า ปล่อยนะ พิมพ์จะกลับแล้วพิมพ์ก็จะไม่มาที่นี่อีก ปล่อย!” บอกเขาด้วยใบหน้างอง้ำ เริ่มจะโกรธขึ้นมาอีกแล้ว กับคำพูดเหมือนจะตำหนิเธอกรายๆ ของเขา แล้วไหนจะใบหน้ายียวนกวนให้หงุดหงิดนั่น “งั้นผมก็ยิ่งปล่อยฮันนี่กลับไปไม่ได้ใหญ่เลย ต้องจับขังไว้ที่นี่ จะได้ไม่หนีหายไปไหน” เขาก้มลงมาพูดใกล้ๆ แถมยังใช้ปลายจมูกโด่งมาเฉียดลงบนขมับเธออีกต่างหาก “ไม่เอา พิมพ์จะกลับ” “อยู่กับผมนะ” “......”
  • 13 ตอน
  • 5,641
นิยายโดย
  • 7 คนติดตาม
บทนำ

If you ever leave me, baby

(หากคุณจะไปจากผมนะ ที่รัก)

Leave some morphine at my door

(วางมอร์ฟีนไว้ที่ประตูให้ด้วย)

Cause it would take a whole lot of medication

(เพราะมันคงต้องถูกรักษาด้วยยาทั้งหมด)

To realize what we used to have, we don't have it anymore

(เมื่อได้รู้ว่าอะไรที่เราเคยมีร่วมกัน เราจะไม่มีมันอีกแล้ว)

There's no religion that could save me

(ไม่มีศาสนาไหนสามารถปกป้องผมได้)

No matter how long my knees are on the floor

(ไม่ว่าผมจะคุกเข่านานแค่ไหน)

Oh so keep in mind all the sacrifices I'm makin'

(ดังนั้นจำเอาไว้ด้วยว่า ทุกการเสียสละที่ผมกำลังทำ)

Will keep you by my side and keep you from walkin' out the door

(ก็เพื่อให้คุณอยู่เคียงข้าง และไม่ให้คุณเดินจากผมไป)

Cause there'll be no sunlight

(เพราะจะไม่มีแสงสว่างอีกแล้ว)

If I lose you, baby

(หากผมขาดคุณไป ที่รัก)

There'll be no clear skies

(ไม่มีท้องฟ้าอันสดใส)

If I lose you, baby

(หากผมขาดคุณไป ที่รัก)

Just like the clouds, my eyes will do the same

(ก็คงเหมือนเมฆหมอก ดวงตาผมจะเป็นแบบนั้น)

If you walk away, everyday it'll rain, rain, rain-ai-ai-ain

(หากคุณเดินจากผมไป ทุกๆ วัน ฝนก็จะโปรยปรายลงมา)

...ฯ...

It Will Rain - Bruno Mars


เสียงเพลงกังวานแว่วหวานดังก้องจับใจ หลังจากที่ภาพยนตร์รักโรแมนติกแฟนตาซีจบลง หญิงสาวที่นั่งซึ้งกับฉากหลากหลายอารมณ์ผ่านยูทูปนั่งเช็ดน้ำตาป้อยๆ ใครจะว่าบ้าก็แล้วแต่ ก็เธออินนี่นา

โธ่ พี่เอ็ดเวิร์ดของพิมมี่!

ใช่ เธออยากจะมีแวมไพร์รูปหล่อพ่อรวยและเป็นอมตะแบบอีตาคนนี้มาแนบกายเหลือเกิน อดอิจฉายัยเบลล่าในเรื่องไม่ได้ แต่ก็นั่นล่ะนะ ชีวิตจริงกับภาพยนตร์ช่างแตกต่าง

ภาพยนตร์สามารถออกแบบบทและเขียนฉากต่างๆ ให้ออกมาได้ แถมยังปรับเปลี่ยนได้ตามใจ เพื่อให้ออกมาดูดีมีคุณภาพ และปังสมใจคนดู

แต่ชีวิตจริง แม้คนเราจะออกแบบชีวิตได้ด้วยตนเอง แต่ก็ต้องยอมรับว่า ชีวิตที่ออกแบบเองนั้นไม่ได้เป็นไปในทิศทางที่ต้องการหมดเสียทุกเรื่อง ในบางช่วงบางตอนของการใช้ชีวิต มันจึงมีเศร้าบ้าง เหงาบ้าง หรือร้องไห้บ้าง

และเธอก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ไม่ว่าจะเจอปัญหาและอุปสรรคขัดขวางความสุขแค่ไหน ก็บอกตนเองว่า สู้ๆ ช่างหัวมันหัวเผือก แม้จะสับสนและมืดมนกับชีวิตในวันข้างหน้า แต่การได้อยู่กับตัวเองสักพักและนั่งนิ่งๆ ชมภาพยนตร์ในห้องของตัวเองเพียงลำพังก็ไม่ใช่เรื่องที่แย่สักเท่าไหร่ มันช่วยให้ผ่อนคลายและฟินถึงพระเอกสุดหล่อล่ำ จนทำให้ลืมความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการทำงานได้อย่างดีทีเดียว

เฮ้อ...หนังจบแล้วแต่ชีวิตคนยังไม่จบ

ตีสองแล้ว...ได้เวลานอนแล้วสินะ

พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าด้วยสิ มีประชุมตอนเก้าโมง

อย่าตื่นสายล่ะ!