เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย
=====
“อ้อมกอดท่านหนาวเหน็บดังเช่นเหมันต์ฤดู เมื่อรักแล้วต้องเจ็บปวดเจียนตาย ข้าขอจากไป อยู่อย่างเดียวดาย ปราศจากรักในทุกชาติภพ แม้พานพบ ก็ไม่ขอรักท่านอีก”
ท่านชาย ‘เทียนเหวิน’ ทายาทสวรรค์ มาศึกษายังสำนักศึกษาซ่างเซียนเหนือตั้งแต่ยังเยาว์ กระทั่งนานนับหลายหมื่นปี ในวันหนึ่งเขาได้ช่วยชีวิต ‘เสี่ยวเหลียน’ เซียนน้อยดอกบัว โดยมอบปราณของตนให้อีกฝ่ายที่บาดเจ็บจากเวทดำชั่วร้าย ในช่วงเวลานั้น คัมภีร์สำคัญของสำนักและหกพิภพถูกขโมยไป
นางคือผู้ต้องสงสัยและเขาเองก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย
นอกจากต้องตามหาคนร้ายตัวจริง นำคัมภีร์กลับมา ขณะเดียวกันเทียนเหวินก็ต้องหาทางช่วยชีวิตเสี่ยวเหลียนไปพร้อมกันก่อนที่นางจะแหลกสลาย เมื่อดวงจิตวิญญาณของนางบอบบางเกินกว่าจะรับปราณเทพยิ่งใหญ่ของเขาไว้ได้
ทว่าต่อมาเทียนเหวินก็ได้รู้ความจริงว่าเรื่องราวระหว่างเขากับนางมีเบื้องหลังผูกพันลึกซึ้ง
“พานพบครานี้ ข้ายอมทำเพื่อเจ้า แม้ต้องสูญเสียทุกอย่าง แต่จะไม่ยอมสูญเสียเจ้าเด็ดขาด”
===
ห่างหายจากเรื่องราวของเหล่าเทพเซียนไปนาน ครั้งนี้ผู้เขียนกลับมาอีกครั้งด้วยนิยายจีนโบราณเทพเซียน ซึ่งยังคงเป็นหกพิภพเดิมที่เคยเขียนมานะคะ แม้จะใช้นามปากกาใหม่ เพราะคิดว่าใช้เซตติ้งเดิมน่าจะดีกว่าวางโครงฉากสวรรค์และดินแดนต่างๆ ขึ้นใหม่ เพราะอย่างไรก็คงไม่ต่างกันมากค่ะ
โดยเรื่องนี้จะกล่าวถึง ‘เทียนเหวิน’ ทายาทสวรรค์ ที่เพิ่งเกิดในตอนจบเรื่อง ‘ฤาจันทราเร้นรัก’ แม้ตัวละครกับเนื้อหามีเค้าโครงของเรื่องราวสวรรค์ทั้ง 4 เรื่องที่เคยเขียนมาแล้ว แต่อ่านเรื่องนี้ก็สามารถเข้าใจได้ค่ะ
และยังคงเป็นเรื่องราวความรักที่ยากจะลงเอยกันได้ง่ายดายของเหล่าเทพเช่นเคย ฉะนั้นความดราม่ามีน้ำตาต้องมาแน่นอนค่ะ แต่ไรต์ไม่ทิ้งความหวานโรแมนติกในสไตล์ของตัวเองเช่นกันจ้า
ฝากติดตามเรื่องราวใหม่ของเทพเซียนรุ่นล่าสุดของไรต์ด้วยนะคะ ฝากนามปากกา ‘ซูอิน’ ด้วยเช่นกันค่า^-^
ไรต์อัป 50% ของเรื่องนะคะ จากนั้นจะปิดตอนเปิดเฉพาะตัวอย่างคะ
==============
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558
ห้ามมิให้คัดลอกเนื้อหา ดัดแปลง แก้ไข ทำซ้ำ
หรือเผยแพร่ในสื่อดิจิทัลและรูปแบบอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต
