“นับจากนี้ไปเลิกสืบข่าวเรื่องเคาน์ริชแมนได้แล้ว”
เลโอมองมาที่เธอด้วยสายตาที่ไม่พอใจ…คือเขามาสั่งให้เธอไปสืบเรื่องท่านเคาน์เองแล้วจะมาทำหน้าไม่พอใจเพื่อ!!
“ได้ค่ะ…จริงสิข้ามีอะไรจะบอกกล่าวกับท่านดยุคด้วยค่ะ!”
“อืม ถ้าหากว่าเจ้าจะกล่าวคำที่เจ้าคิดก็ควรเลือกสถานที่ที่มันดีกว่าห้องทำงานหน่อยไม่ใช่รึไง?”
“คะ?”
นี่เขาคิดว่าเธอจะพูดอะไรออกไปกันแน่!
“ข้าคิดว่าพูดที่นี่น่าจะเป็นการดีที่สุดแล้วค่ะ”
เลโอมองเธอด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ เอาล่ะถ้าหากว่าเธอจะสารภาพรักเขา เช่นนั้นเขาก็จะกล่าวตกลงเพื่อรักษาน้ำใจของเธอหน่อยแล้วกัน
“ข้าคิดว่าข้าจะหยุดสืบข้อมูลให้ท่านแล้ว ข้ามีเงินมากพอที่จะซื้อที่ดินตรงที่ข้าอยากได้แล้วค่ะ ต้องขอบคุณท่านดยุคที่คอยช่วยเหลือข้าในเวลาที่ผ่านมา”
เบลล่าก้มหน้าลงเพื่อขอบคุณแก่ท่านดยุคเลโอ เธอวางตราของตระกลูโอเว่นที่เอาไว้ใช้เข้าออกยังที่ต่างๆ ลงบนโต๊ะเพื่อส่งคืนให้แก่เขา ก่อนจะเดินออกมาจากห้อง
เบลล่าส่งยิ้มให้ตัวเอง คราวนี้เธอก็ไม่ต้องมาคอยระวังอีกแล้ว
เธอจะได้ใช้ชีวิตเพื่อทุ่มเทกับธุรกิจของเธอสักที!!
เลโอหยิบตราประจำตระกูลรูปสิงโตขึ้นมา นี่มันไม่ใช่ตราที่เอาไว้แค่ผ่านเข้าออกยังที่ต่างๆ แต่ที่เขาให้เธอนั้นมันเปรียบเสมือนตัวแทนของเขาด้วย
เลโอมองเบลล่าที่เดินออกจากห้องของเขาด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่น!!
ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นเธอไม่เคยรู้สึกอะไรกับเขาเลยงั้นเหรอ!!..มันมีเพียงเขาคนเดียวที่คิดไปเองงั้นสิ!!
เบลล่า!!..เช่นนั้นต่อจากนี้อย่าได้หวังว่าจะหนีรอดจากเงื้อมมือของเขาคนนี้ไปได้เลย!!!
ฝากกดหัวใจ+กดเข้าชั้นด้วยน้า
เรื่องนี้ดราม่าน้อยๆเน้นไปทางฮีลใจ
