จ้าวซิงอี : เพราะความรักจึงไว้ใจคนผิด สุดท้ายไม่เพียงพาพี่น้องนับร้อยชีวิตเข้าสู่แดนปรโลก แม้แต่ตัวนางก็ถูกคนต่ำช้าเช่นเขาทรยศสังหาร

'ข้าจ้าวซิงอี... หากข้าหวนคืนกลับได้ จะไม่มีวันมอบใจให้คนต่ำช้าไร้ใจเช่นเขา พี่รองข้าผิดต่อท่าน ชาตินี้ไม่อาจแก้ไข ขอชดใช้ในชาติหน้า'

หลี่มู่เฉิน : เพราะความทะเยอทะยานต้องการอยู่เหนือผู้คน ตัวเขาในตอนนั้นให้ทุกย่างก้าวต้องเหยียบย่ำบนเลือดเนื้อของผู้อื่นเขาก็ไม่เคยเสียใจ จวบจนได้พบกับจ้าวซิงอี หมากตัวสำคัญที่เขาเลือกเอาไว้ ทว่าแม้ทุกอย่างที่เขาแสดงต่อนางจะเป็นเพียงกลลวงให้นางตายใจ แต่ยามที่ลมหายใจสุดท้ายของจ้าวซิงอีหมดลงในอ้อมแขน หัวใจของเขาก็แตกสลาย ไร้ซึ่งความปรารถนาต่อสิ่งใดอีก ทำได้เพียงขอร้องอ้อนวอนต่อสวรรค์ สวรรค์ที่เขาไม่เคยเชื่อว่ามีอยู่จริง

“ข้าหลี่มู่เฉิน... ทั้งชีวิตไม่เคยเชื่อในสวรรค์ ครั้งนี้!... ขอเพียงครั้งนี้!ครั้งเดียวเท่านั้น ได้โปรดให้โอกาสแก่ข้าสักครั้ง ให้นางหวนคืนกลับมาได้หรือไม่ ให้ข้าต้องแลกด้วยสิ่งใดข้าก็ยินดี”

หลี่มู่หรง : เพราะความชะล่าใจ เขาจึงหมางเมินไม่ใส่ใจนาง สุดท้ายยามที่อยากหวนคืนกลับมาสานสัมพันธ์ก็สายเกินไป ในสายตาของนางไม่มีที่สำหรับเขา ในหัวใจของนางก็เป็นที่ของผู้อื่น

'ข้าหลี่มู่หรง... ปกป้องแผ่นดินต้าโจวมาทั้งชีวิต กลับไม่อาจปกป้องหัวใจของสตรีที่รัก หากแม้นหวนคืนกลับได้ ข้าสาบานทั้งชีวิตจะอยู่เพื่อรักและปกป้องเพียงนาง'

................................................................