ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูห้องในเวลาสามทุ่มครึ่งทำให้คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเร่งฝีเท้าเดินมาเดินประตู เพราะคิดว่าเป็นปุ้ยที่เธอได้บอกให้เอาน้ำมาให้ แต่พอเปิดประตูออกไปก็แทบช็อค เมื่อคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูคืออดีคคนรัก
“คุณคีรินทร์” เสียงแทบไม่ผ่านออกมาจากลำคอ เมื่อเวลานี้มีความรู้สึก ทั้งตกใจ ดีใจ ตื่นเต้น ปนเปกันไปหมด
“นัท ผมคิดถึงคุณ” คีรินทร์รั้งคนตัวเล็กเข้ามากอด กอดจนแทบจะหลอมร่างเป็นหนึ่งเดียวกัน ส่วนคนเป็นเจ้าของห้องพอหายจากอาการต่างๆ แล้วก็พยายามผลักอดีตคนรักที่กอดเธอไว้แน่นออก
“คุณคีรินทร์ ปล่อยฉันนะ”
“ผมไม่ปล่อย”
“แต่ฉันสั่งให้ปล่อย แล้วออกไปจากห้องของฉัน เดี๋ยวนี้”
“ไม่ ผมจะไม่ปล่อยคุณไปไหนอีกแล้ว ผมรักคุณนะนัท”
“นี่คุณยังจะกล้าบอกรักฉันอีกเหรอ!”