“เจ้าจะฆ่าตัวตายหรือ?”

หานหรงเหยาไม่คิดว่าจะถูกกอดจากด้านหลังเช่นนี้

เมื่อเอี้ยวตัวหันกลับไปมองจึงเห็นหญิงสาวท่าทางไร้เดียงสา

“เช่นนั้นเจ้าจงรีบฆ่าตัวตายเสียเถิด ข้ากินดวงวิญญาณของเจ้า”

ดวงตาที่เคยสงบนิ่งของหานหรงเหยามีแววไหวระริก

ร้อยทั้งร้อยมีแต่คนห้ามมิให้เขาฆ่าตัวตาย

มีนางเป็นคนแรกที่มีสีหน้าดีอกดีใจ ซ้ำอยากกินดวงวิญญาณบ้าบออะไรอีก

หิมะแรกโปรยปรายพร้อมกับชะตาชีวิตของหนึ่งบุรุษและหนึ่งปีศาจจิ้งจอกแดงก็เริ่มต้นขึ้น