การจากไปของแม่ทำให้แพรวาได้ใกล้ชิดตรัยภูมิ-เจ้านายของแม่มากขึ้น
วันงานศพของแม่ เขามาร่วมด้วย
และการที่เธอทำเป็นเข้มแข็งไม่ต้องพึ่งพาเขาทำให้เขาใจอ่อนกับเธอ
แต่ตัวช่วยที่กระตุ้นให้เขายื่นมือเข้าช่วยคือญาติฝั่งแม่ที่เธอเจอหน้าแทบนับครั้งได้
พยายามหว่านล้อมให้เธอไปอยู่ด้วย
ให้ลาออกจากมหาวิทยาลัยทั้งที่เหลือแค่สองปีก็เรียนจบแล้ว
สุดท้ายก็ยื่นมือเข้ามาช่วย เสนอให้อยู่ในความดูแลของเขา
.....
“โอเค.มั้ยคะคนสวยของป๋า”
แพรวาพยักหน้ารับ เธอครางจนเสียงแหบไปหมดแล้ว
“นี่คือตัวตนของป๋า หนูแพรรับป๋าได้ไหม”
แพรวาโอบกอดแผ่นหลังของเขาแน่นแล้วพยักหน้าหงึกหงัก
“หนูแพรรักคุณป๋า” เธอสารภาพ
“คุณป๋าไม่ต้องเชื่อคำพูดของหนูแพรก็ได้ หนูแพรรักคุณป๋าตั้งแต่ม.ปลายแล้วค่ะ”