“ผมไล่คุณออกตั้งแต่วันนี้ !”
มาโนชย์ชี้หน้าลูกน้องหัวแข็งของตนอย่างเดือดดาล
คนถูกไล่ออกเชิญหน้าขึ้น ให้น้ำตามันไหลออกมา จากนั้นก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงชัดถ้อยชัดคำว่า
“เจ้านายห่วย ๆ ที่เห็นเต้าอวบ ๆ ดีกว่าผลงานแบบนี้ ถึงไม่ไล่ออก ฉันก็จะออก !”
สิ้นคำ เธอก็ขยำหนังสือแต่งตั้งหัวหน้าฝ่ายบัญชีคนใหม่เป็นก้อนกลม ๆ แล้วปาใส่หน้าเทมมี่
“ว้าย !”
เทมมี่ร้องเสียงหลง ด้วยความตกใจ
“ไปเลย ! อยากอวดดีนักก็เชิญออกไปเลย อายุเธอก็ไม่น้อยแล้ว ฉันอยากจะรู้นักว่าจะมีบริษัทไหนรับเธอเข้าทำงาน !”
ประธานบริษัทตะโกนไล่หลังกิ๊ฟอย่างหัวเสีย
กิ๊ฟสาวเท้ารีบเดินออกไปจากที่นั่น เธอไม่อยากให้พวกเขาเห็นว่าเธอร้องไห้
ตุบ !
“โอ๊ย”
คิงร้องขึ้น เมื่อถูกกาแฟร้อน ๆ หกรดเต็มตัว เพราะผู้หญิงคนหนึ่งชนเขาเข้าเต็มแรง – นี่มันวันซวยแห่งชาติรึไง – เขาสบถในใจ
“ขอโทษ”
กิ๊ฟมองเขาแค่แวบเดียว แล้วรีบเดินจากไป
“คุณภูวเดช !”
มาโนชย์มองเห็นผู้ชายโชคร้ายคนนั้นแล้วก็ต้องตกตะลึง เพราะเขาคือ ประธานบริษัทเดอะคิง ลูกค้าสำคัญที่นัดคุยงานกันวันนี้
“ท่านประธานครับ !”
วศินที่เพิ่งขึ้นมาเห็นฉากนั้นเข้าพอดี ถึงกับตาถล่น รีบวิ่งเข้ามาหานายตน
