บทนำ
บ่ายวันหนึ่งเบนนั่งดื่มตามลำพังอยู่ที่ระเบียงห้องของคอนโดหรูใจกลางกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นคอนโดของแพรริญ่าที่ซื้อไว้ก่อนแต่งงาน
เพลินนารีเมื่อทราบว่าน้องสาวกลับมาเที่ยวไทยพร้อมสามี เธอจึงบินจากนครศรีธรรมราชขึ้นมาเยี่ยมน้องสาว และท่องเที่ยวกรุงเทพฯ เหตุผลคือจะได้มีเวลาอยู่กับครอบครัวซึ่งห่างกันไปนานกว่าจะได้มาเจอกันสักที
จังหวะเวลาพอเหมาะที่แพรต้องออกไปทำธุระข้างนอก แม้ว่าจะเพียงไม่กี่ชั่วโมงก็ตาม
เพลินพี่สาวถือวิสาสะออกมานั่งแจมกับน้องเขย หญิงสาวมีเรื่องชวนคุยมากมายเพื่อให้การร่วมวงสนทนาดูไม่น่าเบื่อ
เบนรู้สึกว่าการมาครั้งนี้พี่สาวของเมียรักดูน่ารักขึ้นกว่าเดิม เธอดูมีออร่า และแววตาหวานฉ่ำ สดใสแปลกๆ เวลามองเขา
แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาที่จะอยู่ห้องตามลำพังกับเธอในเวลาที่เมียรักไม่อยู่ เขาเป็นผู้ชาย เมื่อผู้หญิงมีปฏิกิริยาต่อเขาในเชิงหว่านเสน่ห์ ทอดสะพานให้ เขาย่อมรู้สึกถึงความหมายนั้นอย่างรวดเร็ว
เพลินถือแก้ววิสกี้มาแตะที่ขอบแก้วของเบน ก่อนที่จะนั่งลงเก้าอี้ข้างๆ น้องเขยสุดหล่ออย่างตั้งใจ
"ดื่มด้วยคนนะคะเบน"
"ยินดีครับเพลิน"
"น้องสาวคนสวยของฉันออกไปข้างนอกกว่าจะกลับคุณคงเหงา"
"มันเป็นช่วงเวลาส่วนตัวของแพร ปล่อยเธอครับ"
"แหม ช่างเป็นสามีที่เข้าใจภรรยาซะเหลือเกินนะคะ"
"ผมไม่ใช่ผู้ชายงี่เหง้าเจ้าปัญหานี่นา"
"น้องสาวฉันโชคดีมากที่ได้คุณเป็นสามี คุณน่ารักมาก"
"ถ้านี่คือคำชม ผมก็คงจะลอยเป็นลูกโป่งแล้ว"
"จริงๆ นะคะ บางครั้งฉันก็รู้สึกอิจฉาน้องที่เลือกเป็น และมีโอกาสได้เจอผู้ชายน่ารักอย่างคุณ"
"ผมคงไม่ดีมากขนาดนั้นมั้งครับ บางครั้งอาจจะมีมุมเกเร"
"ฉันอยากสัมผัสมุมเกเรนั้นของคุณจังเลย"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า "
เบนหัวเราะร่าเมื่อพี่สาวของเมียรักช่างพูดแบบนี้ เขาไม่คิดว่าเธอจะจริงจังกับคำพูดประโยคนั้นสักเท่าไหร่ เพราะถ้ามันคือเรื่องจริง ชีวิตคงมีรสชาติมากๆ เลย
>>>>>>> [[ [[>>>>>>
