บทนำ

วาริช ลูกชายร้านขายต้นไม้ ซึ่งกำลังขยายกิจการเพิ่ม โดยมีวาริชเข้ามาดูแลต่อยอด ชายหนุ่มแต่งงานเข้ามาอยู่ในครอบครัวของรานีภรรยา ซึ่งครอบครัวนี้ไม่ยอมให้ลูกสาวคนไหนแยกครอบครัวออกไปอยู่ที่อื่น ถ้าแต่งงานก็หมายความว่าต้องมาอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน

เพราะนายแสงหรือลุงแสงที่ใครๆ ในหมู่บ้านมักเรียกขานแบบนี้ หวงลูกสาวมาก เมื่อถึงวาระที่ต้องมีครอบครัวก็อดไม่ได้ที่ยังอยากเห็นความเป็นไปของลูกสาวอยู่ในสายตาตัวเอง

ลานนา ลูกสาวคนโตแต่งงานก่อน ลุงแสงได้แบ่งพื้นที่บ้านฝั่งซ้ายให้ลูกสาวคนโตอยู่อาศัย จนกระทั่งลานนาให้กำเนิดบุตรสาวสองคน หลานๆ ก็เติบโตมาในบ้านหลังนี้เช่นเดียวกัน

รานี อายุห่างจากพี่สาวกว่าสิบปี ดังนั้นกว่าเธอจะพบรักกับวาริชและมีครอบครัว ลูกสาวของลานนาก็โตเป็นสาวรุ่นๆ ไปแล้ว

ด้วยความที่รานีเกิดมาเป็นลูกสาวคนเล็กนายแสงจึงหวงมาก มากเสียจนไม่อยากให้แต่งงานหรือมีความรักกับใครง่ายๆ แต่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ใครจะขวางได้ เมื่อมันเกิดขึ้นกับใครแล้วมันก็เร็วแรงยิ่งกว่าพายุ ยิ่งนายแสงยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ รานีมีความรักตั้งแต่มัธยม ป่วยการที่จะห้ามได้เพราะห้ามคบ รานีก็ยิ่งแอบคบและไม่ปริปากบอกให้รู้ บ่อยครั้งที่เรื่องราวเหล่านี้ค่อยๆ ทยอยเข้ามาให้ได้ยินจากปากคนรอบข้างบ่อยๆ นายแสงจึงต้องเปิดใจยอม เพื่อจะได้รู้ความเป็นไปอย่างแท้จริงของบุตรสาวได้

น้ำฝน ลูกสาวคนโตของลานนา เป็นเด็กที่ค่อนข้างเกเรในเรื่องเรียนมาตั้งแต่เด็ก วีรกรรมของน้ำฝนคือเธอมักจะแอบโดดเรียนอยู่เสมอ เรียนบ้างเล่นบ้างจนคนในครอบครัวอิดหนาระอาใจ ยิ่งเข้มงวดเธอก็ยิ่งรั้น นายแสงเองก็สุดหนทางจะปรับดัดนิสัยหลานสาวตัวแสบได้ เพราะความรักที่มากมายในตัวหลานสาวด้วยแล้ว ทำอะไรผิดก็เป็นถูกได้ ตามใจ ผิดแค่ไหนก็หลานข้า ช่างมัน ยอม

น้ำหวาน บทจะหวานเธอก็หวานยิ่งกว่าน้ำตาล น้ำอ้อย หากแต่เธออร่อยเลิศภายใต้ความเงียบ หลานสาวคนเล็กของบ้าน เรียบร้อยกว่าพี่สาว หากแต่อายุไล่เลี่ยกัน นิสัยต่างกัน เรียนดีไม่มีปัญหา แต่มักอยากรู้อยากลอง

วันที่รานีแต่งงาน ...

บ้านของนายแสงจัดเวทีฉลองแต่งงานใหญ่โต ตามประสาคนมีฐานะที่สุดในหมู่บ้าน งานแต่งใหญ่โตและการฉลองแต่งงานด้วยเวทีใหญ่นั่นคือการแสดงออกว่ามีหน้ามีตาเพียงใดในสังคมหมู่บ้านนี้

น้ำฝนแต่งตัวสวยเฉิดฉายภายในงานของรานีซึ่งเป็นน้าสาวของเธอเอง รานีกับน้ำฝนอายุไม่ห่างกันมาก ทั้งคู่เติบโตด้วยกันมา เล่นด้วยกันเหมือนพี่กับน้อง ทั้งที่จริงแล้วก็มีศักดิ์เป็นน้าหลานกัน

“น้านี ดีใจด้วยนะ ที่จะได้มีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้ว”

น้ำฝนกระแซะคนที่มีศักดิ์เป็นน้า หากแต่พูดคุย เย้าหยอกกันเหมือนเพื่อน และต่างรู้ดีในวีรกรรมของกันและกันมาแต่ไหนแต่ไร หากไม่เพราะว่ารานีแอบไปเที่ยวค้างคืนกับวาริชบ่อยๆ จนลุงแสงเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ คงไม่มีวันที่ลุงแสงจะยอมให้ลูกสาวคนเล็กแต่งงานง่ายๆ

“อีบ้าฝน ไปไกลเลยไป”

“นี่เค้ามาอวยพร มาไล่ทำไมอ่ะ”

ภายในห้องแต่งตัวเจ้าสาว ที่มีช่างแต่งหน้าที่ถูกจ้างมาดูแล แต่งตัวให้กับรานี สองหน้าหลานกระเซ้าเย้าหยอกกันตามประสาคนในครอบครัวกำลังจะมีความสุข หากแต่ก็อดไม่ได้ที่จะกระแซะกันตามประสา

การเลี้ยงฉลองงานแต่งงานของลูกสาวคนเล็กของนายแสงผ่านไปอย่างชื่นมื่น ความสุขเฉิดฉายอยู่เต็มใบหน้าของทุกคนในครอบครัว รานีเป็นฝั่งเป็นฝา พ่อแม่พี่น้องได้หน้ากับงานฉลองยิ่งใหญ่สมฐานะ วาริชเขยขวัญได้ย้ายเข้ามาร่วมชายคาเดียวกันกับพ่อตาที่ได้ชื่อว่าหวงลูกสาวสุดชีวิต แต่วาริชยังคงไปช่วยครอบครัวทำร้านต้นไม่เหมือนเดิม เพราะกิจการของครอบครัวอย่างไรก็ไม่พ้นต้องตกเป็นของเขาอยู่แล้ว เพราะพอวาริชแต่งงาน พ่อแม่ก็คิดจะวางมือให้ลูกชายดูแลต่อไป

>>>>>>> [[ [[>>>>>>

Donate

สามารถมอบกำลังใจให้นักเขียนได้ ผ่าน บัญชี ธนาคารกรุงเทพ

เลขบัญชี 974 - 007 - 6154

บัญชี ภานุชนาถ คำโสภา

1 บาท 2 บาท 5 บาท ถือว่าคือแรงพลังให้นักเขียนมีกำลังใจเขียนงานต่อไปค่ะ ^___^