บทนำ

"กาแฟมาส่งค่ะ มีใครอยู่ไหมคะ"

หญิงสาวตระโกนเรียกที่ประตูหน้าบ้านของพี่ชายคนสนิทข้างบ้าน เมื่อเขาโทรไปสั่งกาแฟที่ร้านของเธอ

อนิและครอบครัวของเธอเปิดบ้านเป็นร้านกาแฟ ซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัว และรั้วติดกันกับบ้านของทนายหนุ่มลูกค้าประจำ

ทั้งคู่เติบโตมาด้วยกัน ตั้งแต่อาณาเขตของบ้านทั้งสองหลังยังไม่สร้างรั้วกั้นอาณาเขตเสียอีก อนิสาวน้อยขี้แยอุ้มตุ๊กตาเน่าไปด้วยทุกๆ ที่ วิ่งเล่นตามหลังพี่โอบของเธอไปทั่ว จนทั้งคู่เข้าโรงเรียนทุกๆ อย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปตามเวลา

"ครับ ครับ ... อ้าวอนิเหรอ ทำไมมาส่งเองล่ะ นึกว่าเด็กที่ร้านซะอีก"

"เด็กๆ เขาไม่ว่างอนิก็เลยมาส่งแทนค่ะ"

"เข้ามาข้างในก่อนครับ ข้างนอกแดดร้อน"

"ขอบคุณค่ะ พี่โอบอยู่กับใครคะ เพื่อนมาเหรอ"

"เปล่าครับ"

"แล้วทำไม กาแฟถึงสองแก้วล่ะค่ะ"

"อืม ก็เผื่ออนิไงอีกแก้ว"

"ไม่น่าใช่เจตนานี้นะคะ ต้องมีอะไรสักอย่างแน่เลย พี่โอบคงแอบพาสาวมา"

"ตังค์พี่โอนเข้าบัญชีร้านแล้วนะครับอนิ"

เขาก็เฉใฉไปเรื่องอื่นทุกทีเวลาที่เธอทักถึงผู้หญิง

"ค่ะ"

"เดี๋ยวนี้ได้ข่าวว่าได้งานเลขา อนิคงไปทำงานทุกวัน ไม่ค่อยได้เจอหน้าเลย"

"ก็นี่ไงคะ มาให้พี่โอบเจอแล้วไง"

"อืม ชื่นใจเหมือนกาแฟแก้วนี้เลย"

" หืมๆ น้อยๆ หน่อยค่ะ"

คนหนึ่งก็กำลังสาวสะพรั่ง อีกคนก็กำลังไฟแรงเนื้อหนุ่มแตกเปรี๊ยะ พอสะกิดบ่อย แหย่เรื่อยๆ ก็ไม่ต่างอะไรกับน้ำหยดลงหิน

อนิยิ่งโตยิ่งสวย โอบจึงชอบที่จะพูดคุยกับเธอทุกครั้งที่มาบ้าน และหาเรื่องเกี้ยวนานๆ ไม่ให้เธอรีบกลับ

เขาชอบนึกย้อนไปในอดีตที่เคยเล่นหัวกัน ยิ่งนึกก็ยิ่งผูกพัน

อนิเองก็ไม่ต่างกัน เธอมองว่าเขาเพอร์เฟกมากยิ่งโตก็ยิ่งหล่อ อยู่ใกล้แล้วอบอุ่นจนบางครั้งอนิก็รู้สึกหวงเขาทุกครั้งที่รู้ว่ามีสาวๆ เข้าใกล้เขา

อนิไม่มีเหตุผล ไม่รู้ทำไมถึงหวงเขา แต่หญิงสาวก็แสดงออกมากไม่ได้ เพราะเธอเป็นเพียงน้องสาวคนหนึ่งที่อยู่บ้านติดกันเท่ากัน

♦♦……….♦♦……….♦♦