ผู้หญิงกินผัว
วรรณกรรมผู้ใหญ่
ผู้หญิงกินผัว
วรรณกรรมผู้ใหญ่
มาดามเกรย์
อายุยังไม่เต็ม 19 คุณหนูงามตาสวาปามสามีไปถึง 3 คน แต่ละคนตายแล้วทิ้งมรดกมหาศาลไว้ให้ รวมทั้งสมญานาม 'ผู้หญิงกินผัว' หญิงสาวจะรอดพ้นจากการเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมของสารวัตรทรงฤทธิ์ หรือจะถูกเขาจับขังคุกตลอดชีวิต โปรดติดตามได้ในนิยายอีโรติก+โรแมนซ์+ซัสเพนส์เล็กๆ เรื่องนี้นะคะ
  • 28 ตอน
  • 2,498
นิยายโดย
  • 75 คนติดตาม
บทนำ

อีบุ๊คมีจำหนายที่ meb โปร 59.00 บาทถึง 13 ก.ย. 63 หลังจากนั้นปรับราคาเป็น 99.00 บาทค่ะ

**ที่นี่จากตอนที่ 11-28 ราคาตอนละ 3 บาทจนถึง 14 ก.ย. จากนั้นปรับราคาจากตอนที่ 4-28 เป็นตอนละ 4 บาท เพื่อให้ใกล้เคียงกับราคาอีบุ๊ค

ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาติดตาม/อุดหนุนมากนะคะ ^ ^


สามีคนแรก...เจ้าคุณทหาร พระยาเรืองเดชดิลก

‘แค่ดูอย่างเดียว ไม่มีการจับต้องใช่ไหมเจ้าคะ’ หญิงสาวหลบตาถามอย่างขลาดอาย

เห็นเช่นนั้นเจ้าคุณกระหยิ่มใจ รีบรับปากรับคำ ‘ลุงสัญญาว่า ดูแต่ตา มือไม่ต้อง หลานไม่ต้องกลัวนะ ลุงจะเอามือไขว้หลังไว้ตลอดเวลา’ ขณะพูดมือที่โอบร่างอ้อนแอ้นโลมไล้หัวไหล่ขาวผ่องในเสื้อผ้าป่านเนื้อบางไปมาก็ละไปไพล่ไว้ด้านหลังดังปากว่า ‘ถอดสิจ๊ะหนู ลุงทำตามสัญญาแล้วนี่ไง’

เมื่อผู้ใหญ่ทำตามคำพูด ผู้เยาว์อย่างงามตาก็ไม่กล้าอิดออด ค่อยๆ เลื่อนมือไปรูดคอเสื้อสี่เหลี่ยมลงไปตามลำแขนกลมกลึงทั้งสองข้างจนลงไปค้างคาที่ข้อศอก เผยเนินทรวงอิ่มเต็มขาวผ่องใต้เสื้อบังทรงเนื้อบางใสจนเห็นเงาป้านหัวนมรำไร กลั้นหายใจเมื่อได้ยินเสียงเจ้าคุณงึมงำพร่ำชมเสียงแหบพร่า ‘สวย สวยเหลือเกิน อ้า ดึงเสื้อลงไปให้พ้นหน้าอกสิจ๊ะ ลุงอยากเห็นกระเปาะกับหัวนมของหนูว่าจะสวยเหมือนที่บรรยายไว้ในตำราหรือไม่’

เมื่อกลั้นใจทำตามที่ถูกเรียกร้อง ก็ต้องอายแทบมุดแผ่นดินหนีเมื่อเงยหน้าที่ก้มงุดขึ้นมอง เห็นเจ้าคุณเบิกตาดำมันจ้องมองเต้าขาวผ่องเหมือนน้ำนม กลมกลึงอวบใหญ่เหมือนผลแตงโม เต่งตั้งชูชันและมีหัวนมกับป้านใหญ่สีแดงเข้มประดับตรงกลางราวอัญมณียอดมงกุฎพลางกลืนน้ำลายเอื๊อกๆ แลบลิ้นใหญ่หนาเลียริมฝีปากแผล็บๆ อย่างกระหายใคร่อยาก หล่อนก็ทำท่าจะยกมือขึ้นปิด ทว่าไม่ทัน...ถูกศีรษะใหญ่ที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีดำแซมเทามุดลงซุกซบเสียก่อน

สามีคนที่สอง...มังกรเยาราช เจ้าสัวศักดา

งามตาไม่ใช่คนใจง่าย แต่ร่างกายของหล่อนไวไฟยิ่งกว่าน้ำมัน แค่โดนกอดจูบลูบคลำก็ลืมตัวตอบสนองแบบไม่สงวนท่าที ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเก็บกดมาตั้งแต่ช่วงที่ไปส่งส่วยให้เจ้าคุณปลุกเร้าจนถึงจุดสุดยอดทุกวัน แต่ไม่เคยได้เสพสมด้วยการสอดใส่ จึงคล้ายไปไม่สุด แล้วพอมาเจอบุรุษแกร่งกร้าวดุดัน ที่แม้ไม่เคยได้พูดคุย แต่แอบส่งสายตาโลมเล้าข้ามหัวคุณพระผู้พยายามกีดกันมาตลอดเจ็ดวันของการสวดศพ ความกระหายใคร่อยากจึงสั่งสมบ่มพร้อม พอเขาเข้าจู่โจมโลมเล้าร่างกายความรู้สึกที่ถูกเก็บกดไว้จึงระเบิดโพล่ง เมื่อมือข้างที่ว่างของเขาเลื่อนปราดไปเลิกชายกระโปรงขึ้นเหนือเอวแล้วล้วงเข้าไปใต้ปัตติโค้ตสู่โหนกเนื้ออวบอูมหล่อนจึงไม่ต่อต้าน แถมยังถ่างขากว้างที่สวมเพียงสายรัดถุงน่องเพื่อให้เขาส่งมือและนิ้วเข้าซอกซอนลึกล้ำได้สะดวก

‘อูย ซี้ด เจ้าสัว อ้า เจ้าสัวขา เข้าไปลึกๆ เร็วๆ เลยค่ะ อื้อๆ’ เสียวสยิวรุนแรงจนทรมาน งามตาบิดร่างครางกระเส่าเรียกร้อง บั้นท้ายกลมกลึงเคล้าคลึงอยู่บนก้านกายที่ชายหนุ่มกระเด้าหน้าขาสวนใส่

‘งามตา เธอนี่มันช่างร่านร้อนเหลือเกิน แค่แหย่เข้าไปก็ตอดนิ้วแทบแตก แล้วถ้ามังกรของฉันมุดเข้าไปมิหนีบหน้าเขียวเลยเหรอ’ เขาเงยหน้าจากอกใหญ่ไหวระริก คร่ำครวญกึ่งหยอกเย้าขณะที่เอื้อมมือไปปลดกระดุมกางเกงปลดปล่อยมังกรร้ายที่ตื่นตัวเต็มขนาด อาละวาดพ่นน้ำกามจนมันวาวไปหมดทั้งลำออกมา แล้วจับมือหล่อนไปกุมมันไว้

สามีคนที่สาม...พันตรีหลวงปราบริปู

การตอบสนองของหล่อนเหมือนเชื้อที่ช่วยเร่งให้ไฟสวาทลุกโหม ทั้งสองช่วยกันถอดเสื้อผ้าจนเปลือยเปล่า ระหว่างนั้นมีการหยุดเป็นระยะๆ เมื่ออกอวบล้นของหล่อนปรากฏต่อสายตาแล้วเขาอดใจรอไม่ไหว ปราดเข้ามาโอบรัดแผ่นหลังบางแล้วโน้มใบหน้าเข้าคลุกเคล้าเนินอกและเต้าทรวงถ้วนทั่วก่อนจะดูดยอดจ๊วบๆ

‘อื้อ ผู้พัน ผู้พันขา งามไม่ไหวแล้วค่ะ’ หล่อนหลับตาแอ่นหลังป้อนนมให้เขาดูดดื่ม แต่การตอดรัดตรงหว่างขาก็เร่งเร้าให้ปลดปล่อย จำต้องจิกหัวเขาออกจากอกเพื่อปลดปราการด่านสุดท้ายอันได้แก่กางเกงในของทั้งสองออกจากตัว เขาโอบประคองให้หล่อนเอนนอนกับเบาะโซฟาแล้วการเริงรักเร่าร้อนก็เริ่มขึ้นตรงนั้นในห้องรับแขกที่อาจมีคนเข้ามาพบได้ตลอดเวลา และความเป็นไปได้เช่นนั้นก็ช่วยกระตุ้นให้เลือดลมฉีดพล่านด้วยความตื่นเต้น

ผู้ชายคนที่ 4 ในชีวิต...ร้อยตำรวจเอกทรงฤทธิ์

“ลิลลี่ไม่ใช่คนฆ่าเจ้าสัว และหล่อนก็ไม่ได้ฆ่าตัวตาย แต่น่าจะถูกฆ่าเพื่ออำพรางคดี” เขาสรุปสั้นๆ หลังถอนใจยาวๆ ฆาตกรสะเพร่าอย่างแรงที่เขียนจดหมายลาตายเป็นภาษาไทย เจตนาหวังจะหลอกล่อให้งามตาเข้าใจผิดเป็นสำคัญ จนลืมไปว่าอาจมีคนที่มีสติและปัญญากว่าหล่อนล่วงรู้และจับพิรุธนี้ได้ คนคนนั้นต้องเป็นคนที่ใกล้ชิดและรู้จักงามตาดีพอจะรู้ว่าแม้หญิงสาวไม่ใช่คนโง่ แต่เป็นคนซื่อที่พร้อมจะเชื่อคนอื่นง่ายๆ ซึ่งเป็นลักษณะของคนที่ได้รับปกป้องมาตลอดชีวิต

งามตาอ้ำอึ้งตะลึงงันไปนานก่อนจะเอื้อนเอ่ยถามอย่างขลาดๆ “ถ้าไม่ใช่ลิลลี่แล้วใครฆ่าเจ้าสัว”

“ผมมีแต่ผู้ต้องสงสัย และกำลังหาพยานหลักฐานมาสนับสนุนเพื่อออกหมายจับ”

“ใครหรือคะผู้ต้องสงสัยของสารวัตร” ถามแล้วก็พลันเสียวสันหลังวาบเมื่อเห็นสายตาแวววาวของอีกฝ่าย

เขาตอบสั้นๆ เพียงคำเดียวชัดถ้อยชัดคำ “คุณ”

นิยายเรื่องอื่นของมาดามเกรย์