ฝากท่านรองฯ กับน้องจิ๊ดริดแก้มป่องของไรต์ไว้ด้วยนะคะ เรื่องนี้เป็นแนวโรแมนติกคอมมิดี้ทีมีเลิฟซีนฮ็อตฉ่าหมาล่าอาย
มีปมจิ๊ดดดนึงเพื่อเพ่ิ่มความนัว ลงเป็นตย. ให้ทดลองอ่านประมาณ 12-15 ตอนค่ะ
อีบุ๊คที่ meb จัดโปรเปิดเล่ม 49 บาทจากเต็ม 85 บาท ประหยัด 36 บาทค่ะ สนใจตามลิงค์ไปได้เลยค่ะ
‘ก็มันสวยดี เป็นสีชมพูระเรื่อเหมือนแก้มสาว ผมชอบมอง แล้วมันก็หวานฉ่ำผมเลยชอบกิน ส่วนคุณผมก็ชอบให้เป็นคนปอก เพราะคุณสวย เอ๊ย อย่าเพิ่งดีใจ ยิ้มขนาดนั้นเดี๋ยวแก้มระเบิด คือผมพูดเร็วไปหน่อย ที่จริงจะพูดว่าเพราะคุณปอกสวย เฮ้อ ตกไปคำความหมายเปลี่ยน’ ท่านรองฯ บุรุษผู้ปกติหวงคำพูด รัววาจาแซว หยิก จิกหล่อนอย่างเมามัน หน้าที่ง้ำเพราะต้องบรรจงปอกลูกพีชให้จึงมู่มุ่ยยิ่งกว่าเดิม และมันก็ทำให้แก้มอวบๆ ป่องจนแทบย้อยตามไปด้วย ‘อย่าอมอาหาร คายออกมา’ จู่ๆ เสียงทุ้มแฝงรอยระอาก็ลอยมา มยุริญได้ยินแล้วงงเลยเงยหน้าขึ้นมองเป็นเชิงถาม...อมอะไรคะ ไม่มี้ ‘ซาลาเปาที่อมไว้ในกระพุ้งแก้มน่ะถ้าไม่เคี้ยวก็คายออกมาได้แล้ว’ แน่แล้ว หล่อนโดนอีท่านรองฯ หลอกบูลลี่แก้ม ‘จิ๊ดริดไม่ใช่อูฐนะคะจะได้ตุนอาหารไว้ที่โหนกหลัง...ไม่ต้องมาบูลลี่แก้มจิ๊ดริดเลยว่ากลมเหมือนซาลาเปา’ ‘เดี๋ยวๆ ข้อกล่าวหานี้รุนแรงมากนะ ขอแก้ต่างหน่อย...ซาลาเปาน่ะเป็นอาหารสุดโปรดที่ผมกินแทบทุกวัน ขาดมันไม่ค่อยได้ อย่างนี้แล้วการที่ผมเปรียบแก้มคุณเหมือนซาลาเปาจะว่าผมบูลลี่คุณได้ไง อูฐก็เหมือนกันคุณโยงไปเองนะ ผมเปล่า...แต่เออ จะว่าไปคุณก็มีส่วนคล้ายอูฐเหมือนกันนะ อ๊ะ อ๊ะ อย่าเพิ่งขึ้น ที่ว่าเหมือนอูฐน่ะตรงตาโตๆ หวานๆ กับขนตางอนๆ มองหรือค้อนทีไร ผม...เอ่อ...ผมหมายถึงหนุ่มๆ น่ะ หัวใจเต้นรัวทุกที’ พูดจบเขาก็หน้าแดงก่ำ หยิบเงินสดวางแทนการสแกนหรือจ่ายด้วยบัตรเหมือนทุกที แล้วลุกขึ้นเดินจ้ำอ้าวนำออกจากร้าน...แซวเองเขินเอง นักเลงพอ! ส่วนมยุริญก็เดินตัวย้วยตุปัดตุเป๋ตามหลัง แนวตบจูบด้วยคำพูดอย่างนี้ เขางัดขึ้นมาใช้ทีไรหล่อนแพ้ทางทุกที ก็นี่แหละ...เจ้านายที่ควบตำแหน่งสามีมโนของหล่อนดีงามสมบูรณ์แบบหมดทุกอย่าง เสียอย่างเดียวชอบแกล้งชอบเย้าแหย่หน้าตาย พอยั่วโมโหให้หล่อนหน้ามู่ทู่บ่นงึมงำหรือกระเง้ากระงอดได้สำเร็จก็หัวเราะชอบอกชอบใจ จากนั้นก็พาไปเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่ปลอบใจ เนี่ย... ชอบตบหัวแล้วลูบพุงอย่างเนี้ยแล้วจะไม่ให้รักและรักมากขึ้นทุกวันได้อย่างไร
