ยามย่ายแก่ๆ ของวันในท้องทุ่งอันเขียวชจีและสายลมที่พัดหวีดหวิวนำพาละอองสายฝนจางๆ ตกรินๆ โปรยปรายไปทั่วและลอยมากระทบร่างหนากำยำของหนุ่มวัยฉกรรจ์ของไอ้โผนที่กำลังเสี้ยนซ่านด้วยฮอร์โมนทางเพศตามแบบฉบับเด็กหนุ่มวัยรุ่นนั่นแหละ
ในขณะเดียวกันที่ไอ้โผนมันกำลังยืนอยู่กลางทุ่งนาที่คลึ้มดำไปด้วยม่านเมฆฝนอึมครึมบนท้องฟ้ายังลอยเอื่อยๆ เหนือหัวตามแรงลมข้างบนนั้นมันบดบังแสงแดดในยามบ่ายหลังเที่ยงบรรยากาศยามนี้ช่างมืดครึ้มหนาวเย็นๆ ด้วยลมฝนที่ตกหนักมาตลอดตั้งแต่กลางดึกเมื่อคืนต่อเนื่องมาถึงเมื่อตอนเช้าตรู่
จนบัดนี้บ่ายโมงกว่าๆ แล้วก็ยังโปรยปรายไม่มีท่าทีว่าจะหยุดสักทีเลยบนคันนาเล็กๆ ท่ามกลางท้องทุ่งกว้างและท่ามกลางต้นกล้าข้าวเขียวขจีที่บัดนี้แทงยอดอ่อนปลายแหลมนั้นพลิ้วไหวมองแล้วคล้ายๆ ระลอกคลื่นเล็กๆ กระฉอกผิวน้ำตามแรงลมที่พัดผ่านมาแล้วผ่านไปสวยงามตระการตาในธรรมชาติท้องทุ่งยามนี้
ไอ้โผนเด็กหนุ่มวัยฉกรรจ์มันก็เดินย้ำไปตามคันนาอย่างชำนาญมันเดินนับเบ็ดที่จะเอาออกไปวางทีละอัน ไส้เดือนที่ขุดจากจอมปลวกเพื่อเอามาเป็นเหยื่อล่อปลาในกระป๋องเลื้อยพันกันจนกลายเป็นก้อนกลมๆ เท่าลูกส้มโอลูกเล็กๆ คันเบ็ดถูกมือหนาแก้มัดยางเส้นที่ใช้กรรไกรตัดมาจากยางชั้นในของรถจักรยานมัดรวบไว้ด้วยกันซึ่งมันสามารถใช้มัดคันเบ็ดได้ดีทีเดียว
จากนั้นไอ้โผนมันก็ย่างเท้าไปบนดินแฉะๆ ของคันนารกไปด้วยหญ้าที่ขึ้นงอกงามตามฤดูหน้านา แต่ทันใดนั้นมันก็ได้ยินแว่วๆ เสียงเหมือนปลาฮุบเหยื่อในพุ่มพงไม้ดังมา ซึ่งมันปลุกความตื่นเต้นกระตือรือร้นของไอ้โปนเด็กหนุ่มวัยฉกรรจ์ที่จะได้ปลาตัวโตๆ ไปทำอาหารมื้อเย็นอย่างแน่นอนมันก็เริ่มวางเบ็ดไปตามคันฝาย
โดยเว้นระยะห่างตามช่วงก้าว เว้นประมาณหกก้าวจะวางเบ็ดอันหนึ่ง บางทีก็นับลืมเหมือนกันก็จะกลายเป็นห้าก้าวหรือเจ็ดก้าวไป ที่ไอ้โผนมันวางเบ็ดทุกระยะหกก้าวก็เพราะเชื่อจากประสบการณ์ที่เคยวางที่ผ่านมาและการวางในทุกช่วงก้าวนี้จะเป็นช่วงที่ปลาจะติดเบ็ดมากกว่าช่วงก้าวระยะอื่นๆ เช่นกัน
